Ο Jorge Martin επιβάλλεται, ο Brad Binder εκπλήσσει για άλλη μια φορά, ο Bagnaia προσέχει για να έχει, το Kalex λειτουργεί και οι «αριστερές» απορρίπτουν τη μεσαία γόμα.
Οι ελαφρώς ανεβασμένες θερμοκρασίες περιβάλλοντος και ασφαλτοτάπητα έστειλε τα λάθος μηνύματα σε κάποιους από τους αναβάτες να «φορέσουν» μεσαίας γόμας μπροστινά ελαστικά. Οι τέσσερεις απΆ αυτούς εγκατέλειψαν «χάνοντας» το μπροστινό στις εισόδους των στροφών, ενώ δύο κατετάγησαν από την δεκάδα και πίσω. Ο μόνος διακριθείς με την συγκεκριμένη γόμα ήταν ο Binder, που του «βγήκε» κυρίως λόγω τρόπου οδήγησης, αλλά και εκ του γεγονότος ότι πέρασε πέντε γύρους στην ουρά άλλων αναβατών, γεγονός που «ψήνει» το εμπρός ελαστικό (αιτία η εφαρμοζόμενη από τους περισσότερους φέτος ουραία αεροδυναμική, της οποίας τα αποτελέσματα υφίσταται ο ακολουθών).
Το layout της πίστας έχει την ιδιαιτερότητα, σε κάποια σημεία της (λόγω χάραξης με επανειλημμένες δεξιές), να «παγώνει» την αριστερή πλευρά του ελαστικού και η πρόσφυση να πηγαίνει περίπατο. Κυρίως συμβαίνει στην Κ7 και Κ9. Εκεί έπεσαν οι τέσσερεις αναβάτες που εγκατέλειψαν (εξ ων οι τρεις στην Κ7).
Κατά τα άλλα ο κλασικά ορμητικός Martin τα έκανε όλα στην εντέλεια. Από την πέμπτη θέση εκκίνησης μπήκε στην Κ1 δεύτερος, φύλαξε καραούλι στον Bagnaia επί τρεις γύρους και στον τέταρτο προσπέρασε, απομακρύνθηκε και δεν τον ξαναείδαν ποτέ. Ο Miller πάλι ξεκίνησε πολύ καλά, ακολούθησε τρίτος στον πρώτο γύρο και δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση του δεύτερου γύρου υπήρξε το πρώτο θύμα της Κ7, αφήνοντας ανοικτό τον δρόμο στον Marquez, ο οποίος μάλλον δείχνει να βολεύεται το νέο πλαίσιο της Kalex (έχοντας βεβαίως προσαρμόσει το στυλ οδήγησής του). Πίσω του ο εκπληκτικός Binder, που για άλλη μια φορά έφυγε σαν βολίδα από την 10η θέση και στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν ήδη έκτος, στον δεύτερο πέρασε τέταρτος και κατά την διάρκεια του πέμπτου γύρου, εκμεταλλευόμενος την «φαγωμάρα» Marquez – Bagnaia, έκανε ένα μαγικό προσπέρασμα στο σικέϊν της Dunlop, καρφώθηκε στη δεύτερη θέση και σΆ αυτήν τερμάτισε. Όσο για τον Bagnaia έδωσε μάχη επί επτά γύρους με τον Ισπανό και «ηρέμησε» τρεις γύρους προ του τέλους, όταν πέρασε τον Marc ο Marini, ο οποίος του κάλυψε τα νώτα. Προς το τέλος του αγώνα φάνηκε ότι ο Ιταλός θα μπορούσε να καλύψει την διαφορά με τον Binder και να δοθεί μάχη για την δεύτερη θέση, όμως καθυστέρησε πολύ την αντεπίθεσή του και ο χρόνος είχε τελειώσει.
¶λλα δύο «θύματα» είχε η Κ7. Τον Jonas Folger και τον Augusto Fernandez, ενώ στην άλλη αριστερόστροφη (Κ9) έπεσε ο Quartararo. Όλοι τους με τον ίδιο τρόπο. «Χάνοντας» το μεσαίας γόμας μπροστινό σε αριστερή.
Καταλήγοντας, επισημαίνεται ότι πέραν του αγώνα, οι κόντρες μαίνονται και στο paddock με μήλο της Έριδος την αμφιλεγόμενη στάση των Κριτών της FIM που αφορά τις «επαφές» των αναβατών όταν η μάχη εντός πίστας ανάβει.
Ο Jorge Martin επιβάλλεται, ο Brad Binder εκπλήσσει για άλλη μια φορά, ο Bagnaia προσέχει για να έχει, το Kalex λειτουργεί και οι «αριστερές» απορρίπτουν τη μεσαία γόμα.