Μεγάλου κυβισμού με τη μία ή σταδιακά;

Το θέμα της σωστής μετάβασης από τα μικρά στα μεγάλα κυβικά, είναι κάτι που έχει συζητηθεί όσο λίγα πράγματα στον μοτοσυκλετιστικό χώρο. Το ερώτημα είναι απλό: Όταν ένας αναβάτης ανεβαίνει σε κατηγορία κυβισμού, είναι προτιμότερο να το κάνει σταδιακά, περνώντας από ένα ή δύο μοντέλα, ή να αποκτήσει απευθείας την μεγάλη μοτοσυκλέτα που επιθυμεί; Το ζήτημα αυτό απασχολεί κυρίως άτομα που έχουν μοτοσυκλέτα μικρού κυβισμού στην κατοχή τους και επιθυμούν να κάνουν την μετάβαση προς τα επάνω. Έχοντας ίσως ένα μοντέλο μεγάλου κυβισμού στη λίστα επιθυμιών τους, τα άτομα αυτά αναζητούν συνήθως την γνώμη άλλων μοτοσυκλετιστών με αποτέλεσμα να μπερδεύονται περισσότερο.

Η μια γνώμη είναι ότι, η μετάβαση πρέπει να γίνει με ένα ή δύο ενδιάμεσα μοντέλα αρχικά, προκειμένου ο αναβάτης να εξοικειωθεί ομαλά με την μεγαλύτερη ισχύ και τις απαιτήσεις χειρισμού της επόμενής του μοτοσυκλέτας. Πρόκειται για μια ασφαλέστερη προσέγγιση για τους υποστηρικτές της, που χαρίζει μια πρώτη επαφή με τα μεγάλα κυβικά στον αναβάτη, χωρίς υπερβολές. Σύμφωνα με τη δεύτερη γνώμη, πας κατευθείαν στην μεγάλη μοτοσυκλέτα που ονειρεύεσαι, χωρίς να σκέφτεσαι τίποτα, χωρίς να νοιάζεσαι πόσο ισχυρή είναι ή αν μπορείς να την κουμαντάρεις, αρκεί να έχεις το μυαλό σου στο κεφάλι σου! Όσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη, ισχυρίζονται ότι οι καιροί δεν επιτρέπουν την επένδυση χρηματικών ποσών σε πολλαπλές μοτοσυκλέτες, καθιστώντας στο τέλος αδύνατη την απόκτηση του επιθυμητού μοντέλου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι γενικότερα, η μοτοσυκλέτα είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό όχημα, με ιδιαίτερα αυξημένες απαιτήσεις ικανοτήτων για τον πλήρη έλεγχο αυτής. Δυστυχώς στη χώρα μας, η οδηγική εκπαίδευση που λαμβάνουμε στην διαδικασία απόκτησης του διπλώματος είναι πολύ ελλιπής και σε καμία περίπτωση δε στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Βάσει αυτού, είναι και ανόητο, και επικίνδυνο, να ισχυρίζεται κανείς ότι η απευθείας μετάβαση από ένα π.χ. μονοκύλινδρο commuter 125 σε τετρακύλινδρο 1000άρι street θα είναι επιτυχημένη αλλά και ασφαλής. Ο αναβάτης, όσο σίγουρος και να είναι για τον εαυτό του και όσο και αν έχει το μυαλό στο δεξί του χέρι, δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί την δραματικά υψηλότερη ισχύ της μοτοσυκλέτας και τις ριζικά διαφορετικές απαιτήσεις οδήγησης της. Αυτό ίσως τον οδηγήσει σε επικίνδυνες καταστάσεις. 

Η καλύτερη λύση, είναι η μετάβαση σταδιακά, περνώντας από ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στάδια. Με αυτή την προσέγγιση, ο μοτοσικλετιστής εξοικειώνεται με το μεγαλύτερο κυβισμό, το αυξημένο μέγεθος και βάρος και τη διαφορετική οδηγική συμπεριφορά, χωρίς άγχος  και δυσάρεστες εκπλήξεις. Με αυτό τον τρόπο, απολαμβάνει μια ευχάριστη και εποικοδομητική εμπειρία, που θα τον οδηγήσει στην σωστή απόφαση για το μέλλον. Για παράδειγμα, κάποιος αναβάτης που στοχεύει σε τετρακύλινδρο street 1000 κ.εκ., μπορεί να αποκτήσει πρώτα ένα μοντέλο της τάξης των 300 κ.εκ., κατόπιν κάποια πιο ισχυρή μοτοσυκλέτα στα 600 ή 750 κυβικά, και τέλος να φτάσει στο "μεγάλο" μοντέλο, μια μετάβαση με δύο "σκαλοπάτια".

Σαφώς, αυτή η προσέγγιση απαιτεί την επένδυση μεγαλύτερου, μακροπρόθεσμα, χρηματικού ποσού, κάτι το οποίο δεν είναι δυνατόν από πολλούς αναβάτες. Φυσικά, ακραίες λύσεις είναι μη ρεαλιστικές: Είναι αδύνατον ένας αναβάτης να ανέβει...όλα τα σκαλιά του κυβισμού (50, 125, 250 κοκ...) μέχρι να φτάσει στο μοντέλο που θέλει! Κάτι τέτοιο είναι πραγματικά ασύμφορο, τόσο με οικονομικά όσο και με χρονικά δεδομένα. Για αυτούς τους λόγους, πολλοί αναβάτες αποφεύγουν αυτή τη διαδικασία, ωστόσο τα σημαντικά πλεονεκτήματα της, που αναφέραμε παραπάνω, δεν πρέπει να αγνοηθούν, καθώς πρόκειται για θέματα ασφαλείας και αυτό είναι που προέχει. Μην ξεχνάμε ότι και το τρέχον σύστημα διπλωμάτων ωθεί τους αναβάτες σε αυτή την φιλοσοφία, με τα Α1, Α2 και Α να ξεκλειδώνουν σταδιακά τα δικαιώματα σε μεγαλύτερες μοτοσυκλέτες. Και αν θέλετε τη γνώμη μας, δεν είναι λάθος, όταν το παλιό σύστημα επέτρεπε σε έναν αναβάτη...παπιού, να μεταβεί άμεσα σε χιλιάρα supersport, με πολλές φορές αιματηρό αποτέλεσμα.

Εσείς τι λέτε; Ποιος είναι ο πιο σωστός τρόπος ανόδου στην κλίμακα των κυβικών; Θα προτιμούσατε ένα ενδιάμεσο μοντέλο ή θα κυνηγούσατε κατευθείαν τον τελικό στόχο σας; Τι θα προτείνατε σε κάποιον, βάσει της εμπειρίας σας;