Σχεδόν το μισό grid εγκαταλείπει, λάθη επί λαθών από τους περισσότερους αναβάτες, εξαιρετική στρατηγική και υπομονή από τον νικητή Alex Rins, απίστευτη ωριμότητα από τον Luca Marini που διέσωσε την -κατά τα φαινόμενα φαβορί- Ducati, ο Quartararo αποδεικνύει για άλλη μια φορά την αφοσίωσή του, την αντίληψή του, την ικανότητά του και το σθένος του κατακτώντας την τρίτη θέση όταν όλα έδειχναν γκρίζα στον ορίζοντα, όσο ο Vinales συνεχίζει να χάνει θέσεις στο podium επειδή του είναι αδύνατον να προσαρμοστεί με τον μηχανισμό εκκίνησης της Aprilia.
Μεγάλη κερδισμένη του αγώνα η ομάδα του VR. Δεύτερος στον αγώνα ο Marini, πρώτος στην βαθμολογία ο Bezzecchi (που αύξησε την διαφορά του στους 11 βαθμούς από τον ακολουθούντα Bagnaia) και πρώτη ομάδα η Mooney VR46.
Κατά τα άλλα, ο Rins πραγματοποίησε έναν ιδιοφυή αγώνα. Ο Bagnaia κέρδιζε σαράντα μέτρα σε κάθε ευθεία και μετά από δύο στροφές ένιωθε την ανάσα του Alex στον σβέρκο του. Η πίεση ήταν αφόρητη κι ο Pecco διέπραξε το λάθος. Αυτό άλλωστε ήταν και το ζητούμενο (το οποίο διεφάνη ελαφρώς στις δηλώσεις του Ισπανού αναβάτη στα μικρόφωνα του motogp.com).
Ο Quartararo επεδίωξε εξ αρχής να βρίσκεται ανάμεσα στους προπορευόμενους δεδομένου ότι γνώριζε πόσο εύκολα τον «κατάπιναν» στις ευθείες. Κι αυτό κατέστη ηλίου φαεινότερον όταν τον προσπέρασε ο Marini, δίνοντας την εντύπωση ότι ο Γάλλος οδηγούσε Moto2. Τα λάθη των υπολοίπων τον κράτησαν ψηλά και με υπομονή επετεύχθη ο στόχος.
Ασυγχώρητα τα λάθη των Bagnaia και Miller (ο οποίος συμπλήρωσε έξι πτώσεις κατά την διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου). Γενικότερα, στον έβδομο γύρο ήδη είχαν εγκαταλείψει επτά αναβάτες.
«Μ αυτά και μ αυτά» ο επί χρόνια απών Jonas Folger (αντικαταστάτης του Pol Espargaro) πήρε τους πρώτους του βαθμούς με την ΚΤΜ κατακτώντας την 12η θέση.
Σημειώνεται η απίστευτη ατυχία του Alex Marquez, ο οποίος γκρεμίστηκε κυριολεκτικώς από τον μoνίμως «ταύρο σε υαλοπωλείο» ευρισκόμενο Jorge Martin.