Στα δεξιά η θερμοκρασιακή διασπόρα στο σώμα μας όταν είμαστε ζεστοί και στα αριστερά όταν κρυώνουμε. Παρατηρείστε πως μεταβάλλεται η θερμοκρασία στα άκρα, μιας και το αίμα συγκεντρώνεται στα ζωτικά μας όργανα, στον κορμό και στο κεφάλι.
Τι συμβαίνει όταν κρυώνουμε και πως αυτό επηρεάζει την οδήγηση μας;
Ως είδος, είμαστε ομοιόθερμο (ή θερμόαιμο όπως είναι ευρύτερα γνωστό) πράγμα που σημαίνει ότι λειτουργούμε καλά σε ένα πολύ συγκεκριμένο θερμοκρασιακό εύρος, το οποίο ρυθμίζεται ακούσια από το σώμα μας, μέσω διαφόρων διαδικασιών. Ανεξάρτητα από την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, υψηλή ή χαμηλή, ο ανθρώπινος οργανισμός ακολουθεί τον δικό του… θερμοστάτη και προσαρμόζεται ανάλογα, προκειμένου να αντιμετωπίσει την ζέστη ή το κρύο. Αυτό σαν διαδικασία απαιτεί κατανάλωση ενέργειας και δεν είναι πάντα αποτελεσματικό, καθώς οι ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η οδήγηση μοτοσικλέτας, μπορούν να εκθέσουν το σώμα μας σε θερμοκρασίες που είναι απλά αδύνατον να διαχειριστούν βιολογικά.
Ως έξυπνο είδος, που (υποτίθεται ότι) είμαστε, θα αποφύγουμε να ανέβουμε σε μοτοσικλέτα με ένα t-shirt, βερμούδα και σαγιονάρα, τον Φλεβάρη. Λογικό. Θα φορέσουμε το κάτι της μας λοιπόν αλλά τι ακριβώς; Εδώ είναι μια περίπτωση (από τις πολλές) που τελικά αποδεικνύεται ότι κάνουμε «σκόντο» στην εξυπνάδα μας… ακατάλληλα και εντελώς ασύμβατα για μοτοσικλετιστική χρήση ρούχα, παραλείψεις (π.χ. γάντια) και γενικά μια χαλαρή προσέγγιση τις οποίας οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές.
Γιατί με ακατάλληλο εξοπλισμό, εξακολουθούνε να κρυώνουμε. Όχι στον βαθμό που το κρύο θα μας σκότωνε στα 5 λεπτά λόγω υποθερμίας αλλά κρυώνουμε σε βαθμό που νομίζουμε, εντελώς λανθασμένα, ότι είναι υποφερτός και ότι δεν θα μας δημιουργήσει πρόβλημα. Ένα σώμα που κρυώνει καταναλώνει πολύ μεγάλα ποσά ενέργειας για να αντεπεξέλθει, με αποτέλεσμα η σωματική κόπωση να κάνει την εμφάνιση της πολύ πιο σύντομα από τα συνήθη όρια αντοχής μας. Το αίμα συγκεντρώνεται στα ζωτικά όργανα (στην περιοχή θώρακα, του κορμού και του κεφαλιού) προκειμένου να τα κρατήσει ζεστά, πράγμα που σημαίνει ότι τα άκρα μας, μέσω των οποίων κατευθύνουμε και χειριζόμαστε την μοτοσικλέτα, ατονούν, έχουν μερική απώλεια της αίσθησης και στην περίπτωση που δεν φοράμε γάντια «ξυλιάζουν», αδυνατώντας να εκτελέσουν τις εντολές που τους δίνει ο εγκέφαλος. Το να κρυώνει κανείς δεν είναι καθόλου ευχάριστη αίσθηση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να απολαύσει την οδήγηση της μοτοσικλέτας του. Δημιουργείται λοιπόν έτσι ένας πολύ επικίνδυνος συνδυασμός καταστάσεων, που αυξάνει σε εκθετικό βαθμό τις πιθανότητες πτώσης ή εμπλοκής σε ατύχημα, λόγω καθυστέρησης ή αδυναμίες εκτέλεσης των εντολών μας.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;