Η Yamaha Tenere 700 Extreme είναι μία μοτοσικλέτα, που θα αποτελέσει μέρος των καθημερινών υποχρεώσεων, αλλά και των μεγάλων ταξιδιών με βασικές υποχωρήσεις ως προς την άνεση και όχι από άποψη αεροδυναμικής, αλλά από έλλειψη εργονομικών ανέσεων της σέλας, όπου με τις ανάλογες αλλαγές έρχεται σε πολύ καλύτερα επίπεδα άνεσης. Βέβαια δεν φτιάχτηκε για αυτό, αλλά περισσότερο για να μας μεταφέρει όσο το δυνατόν ξεκούραστα μέχρι το σημείο που θα αρχίσουν οι χωμάτινες εξερευνήσεις. Βάζουμε κλειδί στη μίζα και ξεκινάμε χωρίς προετοιμασίες, με μόνο εφόδιο τον απαραίτητο σάκο των προσωπικών αντικειμένων, καθώς και το γέμισμα του ρεζερβουάρ των 16 λίτρων. Η χαμηλή κατανάλωση της Extreme και η αυτονομία που προσφέρει με ένα γεμάτο ντεπόζιτο, αγγίζει τα 300 χιλιόμετρα, ένα νούμερο που θα μας δώσει την ανάλογη ξεγνοιασιά των διανυθέντων χιλιομέτρων που θα πραγματοποιήσουμε. Η λειτουργία που γίνεται μέσω ηλεκτρονικού ψεκασμού, αποδίδει άμεσα και με γεμάτη την καμπύλη ισχύος. Σίγουρα ανήκει σε ένα ευρύ κοινό που θέλει να μετακινείται παντού με την ίδια ευκολία, καθώς και χωρίς να τους στέκεται τίποτα εμπόδια στο διάβα τους. Στην πράξη, με το που καθόμαστε πάνω στη σέλα της, μας βγάζει, «το πίσω και σας έφαγα», μιας και καθόμαστε ψηλά και «αρχοντικά», περνώντας πάνω από τους καθρέφτες των αυτοκινήτων. Το τρίγωνο που δημιουργείται σε χέρια, πόδια και λεκάνη φτιάχνει ένα καθαρό «Γ», συμβάλλοντας σε ξεκούραστες θέσεις και του καλού χειρισμού της. Ο δε πίσω συνεπιβάτης δεν θα κουραστεί από τις θέσεις που βρίσκονται τα μαρσπιέ, αλλά από τη μικρή επιφάνεια και το λίγο αφρώδες υλικό που διαθέτει.
Μια μοτοσικλέτα φτιαγμένη που έχει μεγάλες καταβολές να κινηθεί σε εκτός δρόμου διαδρομές, θα βοηθήσει με το φιλικό της χαρακτήρα έναν άπειρο αναβάτη, αρχίζοντας να εξερευνά δασικούς χωμάτινους δρόμους, αλλά και στα χέρια ενός έμπειρου να αποτελεί ένα Mega Enduro οδηγικής απόλαυσης. Εξοπλισμένη με ελαφρύτερα κατά 200 γραμμάρια από τα στάνταρ, φαρδιά, οδοντωτά μαρσπιέ από τιτάνιο, τα οποία συμβάλουν στο καλύτερο πάτημα με τις μπότες, κατά την όρθια στάση οδήγησης. Συχνά πυκνά πιάσαμε τον εαυτό μας να κινούμαστε κοντά στα κόκκινα στις 9.300 στροφές ανά λεπτό, προκαλώντας τα βλέμματα να γυρνάνε λόγω του έντονου χρώματος και του επιβλητικού παρουσιαστικού της. Σε ρυθμούς ταξιδίου, η κύλιση της είναι αναπάντεχα καλή παρά τα τακουνάτα Pirelli μεικτής χρήσης, ενώ κινούμασταν με 120χλμ/ώρα στις 5.200 στροφές ανά λεπτό, στα 130χλμ/ώρα στις 5.700 και με 140χλμ/ώρα στις 6.200 στροφές ανά λεπτό με μικρούς ανεπαίσθητους συντονισμούς ερχόμενοι από το τελικό της εξάτμισης, η οποίοι εξαλείφονται με την αλλαγή αυτού. Ενώ βρισκόμαστε στην Εθνική οδό, κάτι μας φαγουρίζει στο δεξί χέρι και περιστρέφοντας το γκρίπ του γκαζιού, βλέπουμε το ταχύμετρο να σκαρφαλώνει και να σταματάει στα 211 χιλιόμετρα, που είναι και η τελική της ταχύτητα. Ξεκινώντας τις μετρήσεις μας από τα 0 χιλιόμετρα έως τα 50, βλέπουμε να έρχονται σε 1,8 δευτερόλεπτα, τα 0-100 σε 4,2 δευτερόλεπτα και τα 0-160 σε 11,2 δευτερόλεπτα. Δεν σταματάμε όμως εδώ, καθώς υπάρχει και ένας τομέας που λέγεται ρεπρίζ, δηλαδή πόση ώρα θα κάνουμε για να προσπεράσουμε γρήγορα ένα άλλο όχημα ενώ κινούμαστε με 4η σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων, από τα 60χλμ/ώρα φτάνοντας τα 120χλμ/ώρα και με χρόνο των 4,7 δευτερολέπτων.
