Ο 39χρονος αναβάτης της Honda John McGuinness, ήταν ο θριαμβευτής στην κατηγορία των Superbike, κάνοντας 18 τις νίκες του, στους αγώνες που έχει συμμετάσχει στο νησί. Λίγο αργότερα, θα κέρδιζε και την κατηγορία Superstock, ανεβάζοντας τις νίκες του στις 19! Μιλάμε για ένα αναβάτη πραγματικό θρύλο, που δικαίως συμμετέχει στην εργοστασιακή ομάδα της Honda, που έχει το όνομα… TT Legends, ήτοι «θρύλοι του TT». Ο κύριος αντίπαλος του στα Superbike ήταν ο 34χρονος Αυστραλός Cameron Donald, μεγάλος αντίπαλος του McGuinness τα τελευταία χρόνια, σπεσιαλίστας μάλιστα και στο χώμα. Εκτός από τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του, τον McGuinness βοήθησαν και τα δύο άψογα και ταχύτατα pit-stops που έκανε κατά τη διάρκεια του αγώνα, όταν κέρδισε 6 ακόμα δευτερόλεπτα. Έτσι, στο τέλος του αγώνα μπόρεσε ακόμα και να κόψει λίγο ρυθμό, κερδίζοντας τελικά τον Donald για 14 δευτερόλεπτα. Ένας ακόμη μεγάλος του αθλήματος, ο 42χρονος Νεοζηλανδός Bruce Anstey κατετάγη τελικά τρίτος στην κατηγορία, ενώ ο αιωνίως εκτός βάθρου, διάσημος και για… τις φαβορίτες του, Guy Martin αντιμετώπισε προβλήματα με το πίσω ελαστικό του, τερματίζοντας τέταρτος.
Το πρωί του αγώνα ήταν συννεφιασμένο, ευτυχώς όμως η βροχή δεν έπεσε, κι έτσι ο αγώνας διεξήχθη με… σχετική (πολύ σχετική, όταν μιλάμε για το Isle of Man) ασφάλεια. Ο McGuinness πήρε κεφάλι από την αρχή, ενώ πίσω του βρισκόταν ο Donald, και στην τρίτη θέση ο Martin. Ο James Hillier ήταν τέταρτος, ακολουθούμενος από τον Michael Rutter και τον Bruce Anstey. Κοντά στο Ballaugh ο Donald πλησίασε επικίνδυνα, μειώνοντας την απόσταση στα 35 εκατοστά του δευτερολέπτου. Λίγο πιο πίσω, ο Gary Johnson κέρδιζε προς στιγμή τη μάχη του με τον ομόσταβλο του, Anstey. Στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν ξεκάθαρο το γεγονός πως οι πρώτοι τρεις θα τερμάτιζαν πολύ κοντά, αφού όλοι τους σημείωσαν μέση ωριαία πάνω από… 209 χλμ/ώρα, με διαφορά ο ένας απ’ τον άλλο, μικρότερη του δευτερολέπτου! Κι εκεί, πήρε για λίγο την πρωτοπορία ο Donald, έστω για 0,2 δευτερόλεπτα. Αργότερα ο McGuinness θα δήλωνε πως ήταν προσεκτικός στον πρώτο γύρο, γεγονός που επιβεβαίωσε αμέσως μετά, όταν άρχισε να οδηγεί ταχύτερα, δικαιώνοντας όσους περίμεναν πως θα επικρατήσει. Ο Rutter είχε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα με το κιβώτιο του, πρόβλημα που τελικά θα τον οδηγούσε σε εγκατάλειψη. Όμως και ο Farquhar χρειάστηκε να μπει στα pits για να διορθώσει ένα μηχανικό πρόβλημα. Ο ομόσταβλος του McGuinness, Simon Andrews είχε μία πτώση, εγκαταλείποντας τον αγώνα, με σπασμένο ώμο, καρπό και αστράγαλο. Στο δεύτερο γύρο, ο McGuinness σημείωσε την ταχύτερη μέση ωριαία του αγώνα, με 209,99 χλμ/ώρα, και αύξησε τη διαφορά του στα 2 δευτερόλεπτα. Μετά από ένα εκπληκτικά γρήγορο pit-stop, η διαφορά του με το δεύτερο Donald αυξήθηκε στα 6 δευτερόλεπτα. Όμως ο Donald αντεπιτέθηκε, μειώνοντας την ήδη μικρή διαφορά στα 3,8 δευτερόλεπτα. Δεν θα το άφηνε έτσι όμως ο Βρετανός, κι έτσι στο τέλος του τρίτου γύρου, ο McGuinness γύρισε τη διαφορά εκεί που ήταν προηγουμένως, στα 6,2 δευτερόλεπτα. Μετά από ένα ακόμη φοβερό pit-stop, η διαφορά εκτοξεύτηκε στα 13 δευτερόλεπτα, ενώ την ίδια ώρα ένα πρόβλημα του Martin με τον άξονα του πίσω τροχού, έκανε αδύνατη την αλλαγή ελαστικού, κι έτσι ο αναβάτης της Suzuki αναγκάστηκε να οδηγήσει τέσσερις γύρους με το ίδιο φθαρμένο ελαστικό! Στον τελευταίο γύρο, η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου βρισκόταν στα 17 δευτερόλεπτα, κι έτσι ο McGuinness χαλάρωσε λίγο, παίρνοντας τη νίκη με διαφορά 14,86 δευτερόλεπτα από τον Donald, επαναλαμβάνοντας το 1-2 που είχαν κάνει πριν από ένα χρόνο. Ο Anstey κατέκτησε την τρίτη θέση στον πέμπτο γύρο, κάνοντας το 1-2-3 για τη Honda, επικυρώνοντας την απόλυτη κυριαρχία του «big H» στο νησί –σημειώστε ακόμα πως οι 5 από τους 6 πρώτους τερματίσαντες οδηγούσαν Honda. Ο άτυχος για μία ακόμη φορά Martin κατετάγη τέταρτος.
Supersport, αγώνας 1ος – Νικητής στο νήμα ο Anstey
Αν σας φάνηκαν μικρές οι διαφορές των αγωνιζομένων στον αγώνα των Superbikes, τότε τι πρέπει να πείτε για τον πρώτο αγώνα στα Supersport, όπου ο νικητής Bruce Anstey κέρδισε τον αγώνα με διαφορά μόλις… 0,77 εκατοστών του δευτερολέπτου!
Με αυτή την απειροελάχιστη διαφορά, ο Anstey επικράτησε του Cameron Donald, ο οποίος δέχθηκε το δεύτερο… ράπισμα σε δύο αγώνες (μετά τα Superbike), μην καταφέρνοντας να επικρατήσει ούτε στα Supersport.
Η αρχή του αγώνα εξελίχθηκε εντελώς διαφορετικά από ό,τι το τέλος του, καθώς απ’ ό,τι φαινόταν, τα αδέλφια Dunlop (Michael και William), οι γιοι του αδικοχαμένου Robert Dunlop, αδελφού του θρύλου, και επίσης θανούντος σε αγώνα Joey Dunlop, είχαν τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσουν. Πρώτος για δύο γύρους, με διαφορά μάλιστα 10 δευτερολέπτων, ήταν ο Michael, ενώ στην τρίτη θέση ακολουθούσε ο William. Στο δεύτερο γύρο μάλιστα, η διαφορά του Michael Dunlop από τους υπόλοιπους μεγάλωσε στα 22 δευτερόλεπτα, χάρη και στον ταχύτερο γύρο του με μέση ωριαία 204,3χλμ/ώρα. Δυστυχώς για τον Michael, μηχανικά προβλήματα τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει στον τρίτο γύρο, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για τους υπόλοιπους. Έτσι, η μάχη για το βάθρο εξελίχθηκε ανάμεσα στους Anstey, Donald και Gary Johnson, με τη διαφορά ανάμεσα τους να είναι μόλις… 0.62 εκατοστά του δευτερολέπτου στη φουρκέτα του Ramsey, στον τελευταίο γύρο. Ο Johnson άρχισε να χάνει έδαφος, όταν έμεινε από βενζίνη, λίγο πριν από το τέλος, γεγονός που μαζί με τον πολύ γρήγορο τελευταίο γύρο του Anstey, χάρισαν στο Νεοζηλανδό την 9η του νίκη στο TT, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του, το 2002. Ο δύσμοιρος ο Johnson κατάφερε να τερματίσει τον αγώνα σπρώχνοντας τη μοτοσικλέτα του, και παίρνοντας την απογοητευτική για αυτόν 28η θέση.
Όσον αφορά στο Guy Martin, τα πράγματα δεν πήγαν καλά ούτε σε αυτή την κατηγορία, ούτε σε αυτόν τον αγώνα. Ο αναβάτης της Suzuki εγκατέλειψε τον αγώνα στο τέλος του πρώτου γύρου, μην καταφέρνοντας να παλέψει για κάτι καλό. Λίγο πριν το τέλος, ο Ryan Farquhar κατάφερε να προσπεράσει τον John McGuinness, αλλά λίγο μετά, έμεινε κι αυτός, όπως ο Johnson από βενζίνη. Έτσι ο McGuinness πήρε την τέταρτη θέση.
Supersport, αγώνας 2ος – Θρίαμβος του Michael Dunlop
Θρίαμβος. Γιατί στο νησί μια διαφορά 13 δευτερολέπτων στον τερματισμό, με αντιπάλους σαν κι αυτούς απέναντι σου, μόνο θρίαμβος μπορεί να χαρακτηριστεί. Η μέρα του 2ου αγώνα στα Supersport ξημέρωσε ελαφρώς βροχερή, κι έτσι όλο το πρόγραμμα πήγε πίσω. Η απόφαση της καθυστέρησης τελικά απέδωσε καρπούς, αφού το απόγευμα τα σύννεφα καθάρισαν, και ο δρόμος στέγνωσε, αφήνοντας ελάχιστα μόνο βρεγμένα κομμάτια στη διαδρομή. Από τον πρώτο κιόλας γύρο, επικεφαλής τέθηκε ο πεισμωμένος Michael Dunlop δημιουργώντας μια διαφορά 5,5 δευτερολέπτων από το δεύτερο Cameron Donald. Τρίτος ήταν ο Anstey, 4ος ο McGuinness, και 5ος ο Farquhar. Οι γνωστοί άγνωστοι δηλαδή. Η ατυχία χτύπησε τον William Dunlop, αλλά και τον Gary Johnson, αφού αμφότεροι εγκατέλειψαν στον πριν αλέκτωρ λαλήσει δύο -γύρους. Ο αναβάτης που πιθανώς να πρωταγωνιστήσει στα επόμενα χρόνια, ο Ian Hutchinson, φάνηκε να μην έχει αναρρώσει από τις πτώσεις του, κι έτσι ακολουθούσε μόλις στην 8η θέση, μία θέση πίσω από τον Martin. Τίποτα δεν άλλαξε στο 2ο γύρο όσον αφορά τη σειρά στην κορυφή, πέρα από το ότι ο Farquhar πλησίαζε σιγά-σιγά τον McGuinness. Φτάσαμε έτσι στον τρίτο γύρο, όπου Dunlop και Donald είχαν ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους, και όλα έδειχναν πως η πρώτη θέση θα αφορούσε μόνο αυτούς. Τρίτος είχε βρεθεί ο Farquhar, 4ος ο Anstey και 5ος ο McGuinness, ενώ ο Hutchinson είχε καταφέρει να περάσει τον Martin. Και στον τελευταίο γύρο, ο Dunlop ανέβασε ρυθμό όσο χρειαζόταν για να κρατήσει πίσω του τον Αυστραλό Donald, παίρνοντας την τρίτη του νίκη σε αγώνα του TT. Τρίτος, στο νήμα για 0,01 δευτερόλεπτα(!), ήρθε ο Farquhar, συμπληρώνοντας το βάθρο. Τέταρτος τερμάτισε ο Anstey, με 5ο τον McGuinness. Ο Hutchinson, που σημείωνε πρόοδο όσο ο αγώνας προχωρούσε, κατέλαβε στο τέλος την 6η θέση.
Superstock – Ο John McGuinness ξανά!
Με τη νίκη του στα Superstock, ο McGuinness πήρε τη… 19η προσωπική του νίκη σε αγώνα στο νησί, πλησιάζοντας στο απόλυτο ρεκόρ που έχει θέσει ο θρύλος Joey Dunlop, με τις 26 νίκες του. Μπορεί ο McGuinness να είχε ανέβει αρκετές φορές στο βάθρο των Superstock, όμως αυτή ήταν η πρώτη του νίκη στην κατηγορία. Δεύτερος τερμάτισε ο Michael Dunlop, 7,8 δευτερόλεπτα πίσω, και την τριάδα συμπλήρωσε ο Farquhar.
TT Zero – Michael Rutter και Motoczysz
Ιστορία γράφεται στο νησί, όπου για πρώτη φορά τρεις ηλεκτρικές μοτοσικλέτες έσπασαν επιτέλους το φράγμα της μέσης ωριαίας των 160 χλμ/ώρα! Μιλάμε για ένα όριο που οι βενζινοκίνητες μοτοσικλέτες είχαν καταφέρει να ξεπεράσουν το 1957, με τον Σκωτσέζο Bob McIntyre. Μπορεί ο ηλεκτρισμός να αποτελεί το μέλλον, όμως το 2012 στο TT Zero, οι συμμετοχές ήταν μόλις εννέα, ενώ μόνο τέσσερις από αυτές είδαν τη σημαία του τερματισμού. Σημειώστε πως, οι περισσότεροι μεγάλοι κατασκευαστές μοτοσικλετών έχουν επικεντρωθεί στα βενζινοκίνητα δίκυκλα, και το βάρος των ηλεκτρικών πέφτει σε ανεξάρτητες μικρές εταιρείες, ή σε ιδιώτες οραματιστές του μέλλοντος. Μετά από αρκετές καθυστερήσεις, λόγω κακού καιρού, ο αγώνας ξεκίνησε, με τον Michael Rutter και τη μοτοσικλέτα του Michael Czysz (Team Segway Racing Motoczysz) να παίρνουν από την αρχή τα ηνία. Η διαφορά που δημιούργησε ο Rutter ήταν της τάξης των… 30 δευτερολέπτων, δείχνοντας την καλή δουλειά που έχει κάνει ο Michael Czysz, δημιουργός της Motoczysz. Δεύτερος ακολουθούσε ο McGuinness, καβάλα σε μια μοτοσικλέτα της Mugen Shinden, που οι κακές γλώσσες έλεγαν πως ήταν μια Honda καμουφλαρισμένη. Και λίγο πιο πίσω ερχόταν ο Mark Miller, καβάλα σε μία ακόμα Motoczysz. Σε αυτήν ακριβώς τη σειρά θα τερμάτιζαν οι πρώτοι τρεις, με τον Rutter να σημειώνει μέση ωριαία ταχύτητα 167,5 χλμ/ώρα, αλλά και με τους άλλους δύο να περνάνε και αυτοί τα 160 χλμ/ώρα! Επόμενος στόχος; Μα φυσικά η μέση ωριαία των 200 χλμ/ώρα!
Sidecars – Molyneux, ο απόλυτος άρχοντας
Στα παρανοϊκά sidecars, ο κάτοικος της νήσου Μαν, Dave Molyneux έχει αφήσει το δικό του ανεξίτηλο σημάδι. Ο Molly, όπως τον φωνάζουν οι γνωστοί του, σπάει τα ρεκόρ ταχύτητας στο TT το ένα μετά το άλλο, χωρίς να έχει βρεθεί αντίπαλος που να μπορεί να τον αντιμετωπίσει στη σταθερότητα της απόδοσης του. Πέρα από τους αγώνες, ο Molly έχει τη δική του εταιρεία κατασκευής αγωνιστικών sidecars προμηθεύοντας μάλιστα αρκετούς από τους αντιπάλους του στο νησί. Έχει κερδίσει 16 αγώνες, και έχει ανέβει 25 φορές στο βάθρο. Αρκετές φορές έχει ανακοινώσει πως σταματάει τους αγώνες, αλλάζοντας όμως μετά γνώμη. Στον πρώτο αγώνα τερμάτισε, μαζί με τον συνοδηγό του Patrick Farrance 20 ολόκληρα δευτερόλεπτα από τη δεύτερη ομάδα. Δεύτεροι ήταν ο Ben και ο Tom Birchall, αφού κατάφεραν να συνέλθουν από το τρομακτικό ατύχημα που είχαν στα δοκιμαστικά.
Και στο δεύτερο αγώνα, ο Molly επανέλαβε την επίδοση του πρώτου αγώνα, κερδίζοντας για μια ακόμη φορά! Αυτή τη φορά, δεύτεροι ήταν οι Reeves και Sayle.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;