Ο υψηλού επιπέδου ανταγωνισμός στα sport 600άρια τείνει να γίνει παράδοση. Αλλά ποτέ μέχρι τώρα δεν έβρισκες σ’αυτήν την κατηγορία τόσο καλό “υλικό” στην εκκίνηση ενός συγκριτικού όπως αυτήν την χρονιά. Γι αυτό λοιπόν, start your engines, τα καλύτερα 600άρια τίθενται αντιμέτωπα!
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου δίκαιο, να αλληθωρίζει όλος ο κόσμος μόνο προς τα 1000άρια με τις τεράστιες ιπποδυνάμεις των κινητήρων τους, ενώ υπάρχουν γρήγορα, ελαφριά και πιο ευκολοδήγητα sport μοντέλα στην αμέσως σε κυβισμό 600 κ.εκ.
Και δεν μιλάμε να συμβιβαστεί κάποιος αλλά να κοιτάξει στην ουσία, όπου θα δει κινητήρες να ανεβάζουν μέχρι και πάνω από 15.0000 σ.α.λ., "εξωτικά" υλικά, τεχνολογία κατευθείαν από τα Moto GP αλλά και σχεδιαστικές προτάσεις ιδιαίτερα προχωρημένες και ελκυστικές.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ducati: αυτήν την χρονιά επανήλθε δριμύτερη με την 749 R, η οποία κατασκευάστηκε με βασικό προσανατολισμό τους γρήγορους χρόνους μέσα στην πίστα. Εκεί τίθεται αντιμέτωπη με σκληρούς ανταγωνιστές όπως με την Kawasaki ZX-6 R αλλά και την ολοκαίνουργια Suzuki GSX-R 600, η οποία παρουσιάζεται τελείως αλλαγμένη, με νέο κινητήρα ,νέο πλαίσιο, νέα ηλεκτρικά, αλλά και νέα εμφάνιση, με ρύγχος που προέρχεται από το Hayabusa.
Επίσης κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την δυναμική Honda CBR 600 RR, καθώς και την Yamaha YZF-R6, οι οποίες παρέμειναν αναλλοίωτες.
Οι μοτοσικλέτες τέθηκαν αντιμέτωπες σε σε γερμανικό έδαφος και συγκεκριμένα στην πίστα IDM στο Sachsenring.
Tι το καλύτερο λοιπόν από το να εξετάσεις τις δυνατότητές τους εξονυχιστικά μέσα στην πίστα;
Για να υπάρχει δυνατότητα σύγκρισης όμως, κρίθηκε αναγκαίο να φορούν όλες τα ίδια ελαστικά, τα Bridgestone BT002. Τα υπόλοιπα τα φροντίζει η πίστα του Sachsenring: με ανηφορικές αλλά και γρήγορες ανοιχτές στροφές, με ατέλειωτες, είναι η αλήθεια ευκαιρίες για να δοκιμάσεις μία μοτοσικλέτα σε μία εξαιρετικά απαιτητική διαδρομή.
Τα μάτια αρχικά πέφτουν πάνω στην Ducati. Οι όμορφες καμπύλες της, το επιθετικό ρύγχος, τα πανέμορφα όργανα αλλά και τα άλλα, τα αθέατα στα μάτια του οδηγού: την μπιέλα και τις βαλβίδες από τιτάνιο και επίσης τα πανάκριβα καπάκια από μαγνήσιο.
Η 749 R είναι μια μοτοσικλέτα που σου δείχνει ότι είναι φτιαγμένη για να παίρνεις οριακά υπό κλίση τις διαδοχικές ανηφορικές στροφές που βρίσκεις στην πίστα. Το φρενάρισμα επίσης υπό κλίση, πριν από ανηφορική δεξιά στροφή είναι σκέτη απόλαυση. Κι' αυτό συμβαίνει επειδή τα φρένα με τους 320άρηδες δίσκους, σου δίνουν απόλυτη δύναμη και άψογη αίσθηση.
Η μοτοσικλέτα ανταποκρίνεται άμεσα στο άνοιγμα του γκαζιού από το πολύ χαμηλό φάσμα των στροφών, σε αντίθεση με τα τετρακύλινδρα της δοκιμής. Και αν χαμηλά σε ικανοποιεί, οι γεμάτες μεσαίες της σου χαράζουν ένα χαμόγελο άγριας χαράς καθώς ξεχύνεσαι για την επόμενη μικρή ευθεία.
Κραδασμοί; Ελάχιστοι, ο οδηγός νιώθει ένα ανεπαίσθητο μυρμήγκιασμα αλλά μετά τις 8.000 σ.α.λ. .Ύστερα παίρνεις με την μέγιστη δυνατή κλίση μια ακόμη ανηφορική στροφή, που σου φαίνεται ...ατελείωτη και η οποία σε οδηγεί σε μια μικρή ευθεία.
Εδώ πατάς γκάζι και μόνο γκάζι! Με τις στάνταρ ρυθμίσεις στις αναρτήσεις, η 749R ξεχύνεται προς το μεγάλο ανηφορικό εσάκι αφήνοντας χοντρές μαύρες γραμμές πίσω της.
Οι αναρτήσεις απορροφούν απολύτως τις όποιες μικρές "παγίδες" της πίστας και διώχνουν κάθε κίνδυνο ανησυχίας. Σ΄αυτό το κομμάτι της διαδρομής βλέπουμε ότι η Ducati παραμένει …Ducati. Σταθερά, ακολουθεί με ακρίβεια τις γραμμές που επιλέγει ο οδηγός της, απαιτεί όμως την προσοχή σου όταν θες να διορθώσεις. Ισως έτσι σου θυμίζει ότι ότι είναι μία μοτοσικλέτα με ξεχωριστό χαρακτήρα, μία ιταλίδα ντίβα που χρειάζεται να την αντιμετωπίζεις με σεβασμό και εκτίμηση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η 749R εκπλήσσει με την απίστευτη ζωντάνια της, είτε όταν πρέπει να την πλαγιάζεις συνέχεια ή στο τέλος της μεγάλης ευθείας, πριν στρίψεις στην στενή δεξιά στροφή της γερμανικής πίστας. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε την θετική συμβολή στην καλή απόδοση της στην πίστα των πανέμορφων τροχών της Marchesini, οι οποίοι είναι οι ελαφρύτεροι στην κατηγορία τους
Η Ducati κατορθώνει και κινείται στο όριο, εκμεταλλευόμενη τα όλα τα πλεονεκτήματά της. Εντούτοις δεν έχει νόημα το ότι κατορθώνει να φτάσει τις 11.000 σ.α.λ., γιατί η ορμή της από τις 10.000 σ.α.λ. κιόλας εξασθενεί. Και μια και η Ducati με τα 207 κιλά της είναι η πιο βαριά της δοκιμής, μένει πίσω στο γυρολόγιο.
Λίγο πιο γρήγορη είναι η Honda CBR 600 RR αν και είναι δείχνει πιο αδύναμη παρά τους 117 ίππους της. Η ακρίβεια και ο χειρισμός της είναι ονειρεμένος. Κάθεσαι πολύ πιο κοντά στο τιμόνι σε σχέση με την στενόμακρη Ducati και πιο επιθετικά, η Honda σου δίνει μία αίσθηση μεγαλύτερης ελευθερίας. Αν και είναι η μοναδική από τα 600άρες που υπερβαίνει τα 200 κιλά ,αφήνεται να την οδηγήσει κανείς πανεύκολα στις διαδοχικές στροφές. Είναι υπάκουη και σταθερή ακόμη και στις ανηφορικές υπό κλίση, ενώ διακρίνεται για την καλοζυγισμένη αίσθηση που σου δίνει μέσα στην πίστα. KAWASAKI ZX-600 R
Δεν είναι όμως όλα τόσο ευχάριστα για την Honda . Στις ψηλές στροφές δεν είναι τόσο δυνατή όσο θα περίμενες ενώ όταν χρειάζεται να επιταχύνεις μετά από κλειστές στροφές, το στροφόμετρο πρέπει να δείχνει τουλάχιστον 10.000 σ.α.λ. Πρέπει να πατάει κανείς λοιπόν τέρμα το γκάζι, η δε αλλαγή ταχυτήτων είναι κάτι σαν καθήκον. Αυτό όμως, χάρη της καλής οδικής συμπεριφοράς στις ψηλές στροφές, και της ευκολίας της αλλαγής ταχυτήτων είναι μία διαδικασία που θυμίζει παιχνίδι. Το κιβώτιο και ο συμπλέκτης δίνουν νέο νόημα στον όρο "αρμονική συνεργασία" και σε κάνουν να θαυμάζεις την βελούδινη λειτουργεία τους.
Πέφτοντας αργά στα φρένα, με πολλά χλμ. μέσα στις στροφές καταφέρνει να καλύψει το χαμένο έδαφος από τους αντιπάλους για να μπορέσει κερδίσει το χαμένο έδαφος. Αυτό λειτουργεί υπό προϋποθέσεις, γιατί κινούμενος οριακά στην πίστα, οι αναρτήσεις σου "φωνάζουν" ότι πρέπει να ξεφύγεις από τις στάνταρ ρυθμίσεις και να "ψαχτείς" για να φθάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Πιρούνι και πίσω ανάρτηση είναι φυσικά πλήρως ρυθμιζόμενα με το πίσω ψαλίδι να κλέβει τις εντυπώσεις τόσο με την εμφάνισή του όσο και με την απόδοσή του.
Ας ρίξουμε όμως μία ματιά και στην Yamaha R6, η οποία έχει να αντιμετωπίσει τις πιο "φρέσες" ανταγωνίστριές της, όπως το Suzuki GSX-R 600 και Κawasaki ZX-600 R.Η R6 δίνει μια πειστική "παράσταση" μέσα στο "θέατρο" της δοκιμής μας, την πίστα του Sachsenring.
Μπορεί να γλιστράει λίγο πιο εύκολα- συγκριτικά με τις άλλες της παρέας- σε ορισμένα σημεία της πίστας αλλά από τις 9.000 σ.α.λ. κιόλας η οδήγηση είναι σκέτη απόλασυση.
Η θέση οδήγησης είναι τέτοια που με σχετική άνεση ακουμπάς τα μαρσπιέ κάτω και μπορείς να πάρεις την επόμενη γρήγορη αριστερή άνετα. Όταν ο κινητήρας ανεβάζει στροφές το τετρακύλινδρο sport μοντέλο της Υamaha κινείται γρήγορα ενώ οι αλλαγές ταχυτήτων γίνονται με λιγότερο θόρυβο και σαφώς πιο εύκολα απ'ότι σε προγενέστερα μοντέλα.
Το κεφάλαιο φρένα σε αυτό το πεδίο των δοκιμών είναι οπωσδήποτε σημαντικό, καθώς μιλάμε για μοτοσικλέτες υψηλών επιδόσεων.
Η YZF-R6 της δοκιμής δεν φτάνει στο ψηλό επίπεδο των ανταγωνιστών της και για αυτό άλλωστε η Yamaha θα τα αντικαταστήσει στο μοντέλο του 2005. Αλλά για να μείνουμε στο υπάρχον μοντέλο, τα φρένα μπορούν να αποδώσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά χρειάζεται να ασκήσεις μεγαλύτερη πίεση στην μανέτα για να έχεις το προσδοκώμενο αποτέλεσμα μέσα στην πίστα.
Παράλληλα, για να μπορεί κανείς να αλλάζει ταχύτητα την κατάλληλη στιγμή, η R6 εξοπλίστηκε με ένα τέλειο ευανάγνωστο αναλογικό στροφόμετρο,ενώ υπάρχει και ένα μικρό φωτάκι, το οποίο ανάβει όταν αρχίζεις να μπαίνεις στα "κόκκινα"...
Οι αναρτήσεις, με τις κατάλληλες πάντα ρυθμίσεις, ικανοποιούν με την απόδοσή τους ενώ το πιρούνι βυθίζεται αρκετά κατά το φρενάρισμα. Σημαντικό ατού της μοτοσικλέτας είναι η πολύ καλή θέση οδήγησης, ο πανεύκολος χειρισμός της και η απίστευτη ακρίβεια στο στρίψιμο. Ολα αυτά σε συνδυασμό με τον δυνατό κινητήρα συνθέτουν ένα εκρηκτικό εργαλείο. Λόγω μάλιστα και της άνεσης που νοιώθεις πάνω στην σέλα της, έχει κανείς την αίσθηση ότι μπορεί να "ξεζουμίσει την R6 χωρίς ιδιαίτερο κόπο και χωρίς άγχος. SUZUKI GSX-R 600
Ένα πολύ σκληρό καρύδι περιμένει λοιπόν τη νέα Suzuki GSX-R 600. Η εν λόγω μοτοσικλέτα δεν έχει τίποτα κοινό στην ουσία με την προκάτοχο της . Αυτό θα το καταλάβει κανείς με το που θα καθίσει πάνω της: πολύ πιο κοντά στο τιμόνι, πιο στενός ο χώρος για τα γόνατα και τα μαρσπιέ όχι τόσο μπροστά τοποθετημένα.
Μουγκρίζοντας ανυπόμονα, η GSX-R 600 βγαίνει από τα πιτ , στέλνοντας την βελόνα του στροφόμετρου στις μεσαίες στροφές. Ο νέος κινητήρας διαθέτει ελαφρύτερες βαλβίδες τιτανίου, νέο χρονισμό και σύστημα εξαγωγής, βελτιωμένη κεφαλή κυλίνδρου και καινούργια ελαφρύτερα έμβολα.
Χαρη σ'αυτές τις αλλαγές, δεν χρειάζεται να στύβεις το γκάζι και να περιμένεις καρτερικά να ανέβουν οι στροφές στο κοντέρ για να ξεκινήσεις να κινείσαι γρήγορα.
Αντιθέτως, θα βρεις τον κινητήρα πρόθυμο να επιταχύνει δυναμικά από τις 6.000 σ.α.λ. Αυτό που σου κάνει επίσης εντύπωση αμέσως είναι η άριστη λειτουργία του ψεκασμού, που που δεν παρουσιάζει κανένα δισταγμό και μεταφέρει άμεσα την δύναμη στο δεξί γκριπ. Οι αλλαγές στο κιβώτιο γίνονται χωρίς πρόβλημα. Το upside down πιρούνι παρέχει άριστη πληροφορία στον οδηγό και δείχνει την αξία του στην συνεργασία με τα πανίσχυρα φρένα της Tocico.
H ζελατίνα προσφέρει αξιοπρεπή προστασία από τον αέρα και μπορείς να "κρυφτείς" πίσω της, τερματίζοντας στην ευθεία το γκάζι. Σε κερδίζει περισσότερο γύρο με τον γύρο και δεν σε κουράζει εύκολα.
YAMAHA YZF-R6
Η ΖΧ-6 R είναι μία μοτοσικλέτα που μπορεί να της λείπουν τα περίσσια κυβικά του 636 αλλά διαθέτει "καλούδια" που στην πίστα τα εκτιμάς δεόντως! Το πλαίσιο, διαθέτει ρυθμιζόμενη έδραση στο ψαλίδι που επιτρέπει στον αναβάτη να το τροποποιήσει αντίστοιχα για να ενισχύσει την κατευθυντικότητα και το κράτημα της μοτοσικλέτας στη μέγιστη κλίση της. Από την άλλη πλευρά, ο κινητήρας της φοράει διαφορετικό στρόφαλο, διαθέτει σφυρήλατα και όχι χυτά πιστόνια και η σχέση συμπίεσή του είναι υψηλότερη (13:1).
Ακόμα, υπάρχει στο πλαίσιο υποδοχή για αμορτισέρ τιμονιού, ενώ ο κινητήρας διαθέτει συμπλέκτη τύπου back torque που αποτρέπει την αναπήδηση του πίσω τροχού στις απότομες επιβραδύνσεις.
Η θέση οδήγησης είναι αισθητά πιο sport απ’ότι στα παλαιότερα αντίστοιχα μοντέλα της Kawasaki, αν και τα κλιπόνς δεν βρίσκονται σε υπερβολικά χαμηλή θέση.
Απεναντίας, είναι τοποθετημένα στο σωστό ύψος και θέτουν τον αναβάτη σε βολική γωνία, με τα κάτω άκρα του να κουμπώνουν άψογα στο ρεζερβουάρ. Το πρώτο στοιχείο που σε εκπλήσσει στη νέα μοτοσικλέτα είναι το καλοστημένο σύνολο του πλαισίου.
Οι αναρτήσεις της Kayaba δουλεύουν άψογα και διαβάζουν με άψογο τρόπο την άριστη ποιότητα της ασφάλτου. Ακόμη και στις απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, με ταυτόχρονο τσίμπημα των φρένων, το Kawasaki δεν διαμαρτύρεται, αλλά διατηρεί τη σταθερότητα του συνόλου.
Η Kawasaki έχει παράδοση στα ισχυρά συστήματα πέδησης, ωστόσο το νέο σετ των τετραέμβολων Tokico (με δαγκάνες ακτινικής έδρασης) είναι εντυπωσιακό στην απόδοσή του. Στο φρενάρισμα δεν θα διστάσεις ποτέ να πειραματιστείς, αλλάζοντας σε κάθε γύρο το σημείο στο οποίο ξεκινάς να επιβραδύνεις πριν την στροφή. Αυτή η αίσθηση ασφάλειας και δύναμης που προέρχεται από τα φρένα σε γεμίζουν αυτοπεποίθηση και ενισχύουν ταυτόχρονα την εκτίμησή σου για την μοτοσικλέτα της Kawasaki.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
