Τελικά, είναι ωραίο να συγκεντρώνεις όλα τα βλέμματα πάνω σου, είτε επιδοκιμαστικά είτε όχι. Και με το νέο Beverly αυτό είναι σχεδόν δεδομένο. Στο φανάρι μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορα, προσποιούμενος ότι “δεν τρέχει τίποτα βρε αδερφέ, ένα συνηθισμένο μηχανάκι είναι” και οι γύρω σου να ψάχνουν να βρουν τι ακριβώς είναι αυτό το Beverly και γιατί έχει τόσο χρώμιο πάνω του. Η ρετρό εμφάνισή του ίσως σε προδιαθέσει αρχικά για χαλαρές βόλτες και μικρές ταχύτητες, ωστόσο, το γουργουρητό του κινητήρα και η απόκρισή του, μόλις ανεβάσεις λίγο ακόμη τις στροφές, δεν πρόκειται να σε αφήσει να αγιάσεις… Η δύναμή του και τα πάντα εύκαιρα αποθέματα ροπής θα σε βοηθήσουν να προσπεράσεις με άνεση και να αφήσεις πολύ κόσμο πίσω σου. Ακόμη και στις χαμηλές στροφές, νιώθεις πως σου μιλάει και σε δελεάζει να τρέξεις λίγο παραπάνω. Η δύναμη που συναντάς και στα χαμηλά, σε κάνει να ξεχνάς τον όγκο του και το πισώβαρο ζύγισμα του, χαρακτηριστικά που θα θυμηθείς μόνο σε μεγάλους ελιγμούς. Εκεί (ανάμεσα σε αυτοκίνητα ή σε επιτόπιους ελιγμούς) θα φανεί και το μικρό κόψιμο του τιμονιού. Το θέμα του ζυγίσματος θα φανεί έντονα και με συνεπιβάτη, καθώς οι μάζες μένουν συγκεντρωμένες πίσω και ο έλεγχος δυσκολεύει.
Η εν γένει συμπεριφορά του, πάντως, είναι αρκετά ικανοποιητική, ειδικά σε ανοιχτό δρόμο. Το Beverly θα φτάσει με μεγάλη ευκολία τα 120 χλμ./ώρα και δε θα σταματήσει μέχρι τα 160. Εκεί, ωστόσο, θα γίνουν αισθητές κάποιες ταλαντώσεις, που οφείλονται στη λειτουργία του πιρουνιού, καθώς και η έλλειψη ζελατίνας. Και σε συνεχόμενες στροφές, τέλος, οι εναλλαγές κλίσης θα πραγματοποιηθούν, ίσως όχι εύκολα, αλλά αξιοπρεπώς.