Ένα scooter που πραγματικά περνάει…δύσκολα κοντά μας, είναι το Daelim Freewing, που για κακή του τύχη, έχουμε στο γκαράζ μας για test διαρκείας…
Του φερόμαστε σκληρά λοιπόν, το κακομεταχειριζόμαστε, μόνο βενζίνη του βάζουμε και μετά φουλ στα χιλιόμετρα, πολλά χιλιόμετρα καθημερινά. Αισίως, στο κοντέρ του έχουμε «γράψει» 9.000 χιλιόμετρα με στόχο να φθάσουμε τα 10.000 χλμ. και να ολοκληρώσουμε τη δοκιμή μας. Η γενική εντύπωσή μας είναι ότι δύσκολα θα βρεις scooter σ’αυτήν την τιμή (αλλά και γενικότερα…) να υπομένει αγόγγυστα τη «φούρια» των συντακτών να προλάβουν μια φωτογράφιση, να κάνουν τις δουλειές τους και τέλος πάντων να μετακινηθούν καθημερινά. Είναι όντως ένας σύντροφος που πλέον το θεωρούμε δεδομένο και έτοιμο να δώσει λύσεις, αξιοποιώντας τα τρία βασικά πλεονεκτήματά του:
· Το πολύ σβέλτο μοτέρ του
· Τους άφθονους χώρους του
· Την καλή προστασία από αέρα, νερά ακόμη και βροχή.
Πριν από λίγα χιλιόμετρα (γύρω στα 8.500) αρχίσαμε ωστόσο να ακούμε κάτι περίεργους θορύβους. Η πρόχειρη διάγνωσή μας ήταν ότι κάτι συμβαίνει με τη μετάδοση και χωρίς αργοπορία επιστρέψαμε το scooter στην αντιπροσωπεία για τα περαιτέρω. Εκεί βρέθηκε ότι:Κολλούσε τα ελατήρια της επαναφοράς στην καμπάνα, οπότε αποφασίστηκε να αλλαχθεί όλο το σύστημα προληπτικά. Αυτό έγινε μέσα στην εγγύηση, δηλαδή ανταλλακτικά και εργασία δωρεάν αν είχαμε πράγματι αγοράσει το S2. Επίσης αλλάξαμε και το τελικό της εξάτμισης γιατί από τα πάνω κάτω και …πλαγίως σε πεζοδρόμια αλλά και κατσικόδρομους στην Ικαρία (το καλοκαίρι) του είχαμε επιφέρει ανήκεστο βλάβη…
Νικητής στη μάχη της πόλης…
Μέσα στην πόλη, το Freewing ,περνά όπως ήταν αναμενόμενο, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κοντά μας. Και τα καταφέρνει περίφημα: το χαμηλό ύψος της σέλας επιτρέπει την ασφαλή κίνηση μέσα στο μποτιλιάρισμα. Ο κινητήρας δίνει άφθονο γκάζι από χαμηλά και σου δίνει τη δυνατότητα να ελιχθείς ιδιαίτερα αποτελεσματικά. Το μοντέλο της Daelim είναι γρήγορο και παρ’ότι το σουλούπι του σε προδιαθέτει για ένα ογκώδες και βαρύ αποτέλεσμα στο δρόμο, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Στις ευθείες, θα αναπτύξει γρήγορα ταχύτητα και στα φανάρια ξεκολλάει με…τρέλα, κάνοντας αρκετούς απ’τους άλλους αναβάτες να ζορίζονται! Μη βιαστείτε να πείτε ότι λέμε υπερβολές: απλά κάντε το μια βόλτα έτσι και το βρείτε διαθέσιμο για test ride και θα καταλάβετε και μόνοι σας τι εννοούμε.
Απ’την άλλη πλευρά, η χρησιμοποίηση κυρίως (σχεδόν αποκλειστικά) του πίσω φρένου, είναι κάτι που είναι κοινό μυστικό στη σύνταξη, αφού η σπογγώδης αίσθηση του εμπρός δισκόφρενου, το καθιστά ιδιαίτερα αντιπαθητικό και μάλλον αναξιόπιστο για σίγουρο φρενάρισμα. Συνδυασμένα, τα δύο φρένα δίνουν αποτελέσματα αλλά για σιγουριά και ιδίως σε απότομα φρεναρίσματα, το πίσω θα δώσει τη λύση.
...αλλά και έξω απ’αυτήν!
Όταν μιλάμε για κίνηση έξω απ’την πόλη, μιλάμε για περιαστική κίνηση, όχι για κανένα ταξίδι. Καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά, το S2 κάνει πάνω από 60 χλμ. στην Αττική Οδό. Εκεί κινείται με ταχύτητες που αγγίζουν την τελική του (140-150 χλμ./ώρα) για αρκετή ώρα. Ε, το scooterάκι είναι σταθερότατο σας πληροφορώ και μάλιστα, εξαιτίας της χαμηλής θέσης οδήγησης, προστατεύει εξαιρετικά τον αναβάτη απ’τον αέρα.
Βέβαια, η σέλα δεν είναι και η πιο άνετη (μάλλον στενή) ενώ ο συνεπιβάτης κάθεται στο…θεό! Μιλάμε ότι όλοι όσοι έχουν δοκιμάσει τη φιλοξενία του S2 δεν είχαν πρόβλημα με το πόσο άνετη είναι η σέλα αλλά με το πόσο…αστείοι φαίνονται καθισμένοι τόσο ψηλότερα απ’τον οδηγό. Αλλά όλα είναι θέμα συνήθειας….
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 9716 αναγνώστες
