Ένα κλασικής σχεδίασης ατσάλινο πλαίσιο διπλής ραχοκοκαλιάς κρατάει… τροχούς πλαστικά και λοιπά παραφερνάλια του Satelis στο δρόμο. Η ακαμψία του κυμαίνεται σε καλά επίπεδα και η αίσθηση που λαμβάνει ο αναβάτης στο δρόμο είναι αυτή της σιγουριάς και της ασφάλειας. Οι γρήγορες καμπές δεν αποτελούν πρόβλημα, ακόμη και όταν κινείται κοντά στην τελική του, ενώ ο συνεπιβάτης δεν επηρεάζει την ευθυβολία του σε αυτές τις συνθήκες. Το RS μένει ανεπηρέαστο και μέσα στην πόλη, με τα πόδια να παραμένουν στη θέση τους ακόμη και σε επιτόπιους ελιγμούς. Σε αυτό το περιβάλλον βέβαια φανερώνει ένα πιο βαρύ και «αρχοντικό» πρόσωπο, δείχνοντας αμέσως σε αυτόν που βρίσκεται πίσω από το τιμόνι πως δεν μπορεί να ελιχθεί όπως ένα scooter μικρότερης κατηγορίας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η κατανομή βάρους του δεν είναι καλή, με τη βαριά αίσθηση να πηγάζει κυρίως από τα αργά γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου του που «απαιτούνται» για τις ταχύτητες που αναπτύσσει. Οι αναρτήσεις της Paioli κάνουν πολύ καλή δουλειά προσφέροντας άνεση και καλό έλεγχο του βάρους και στις κακοτεχνίες θα τερματίσουν δύσκολα ακόμη και με συνεπιβάτη.