Το φέρινγκ είναι τόσο κοφτερό που αισθάνεσαι άβολα όσο το παρατηρείς, φοβούμενος να πλησιάσεις, μήπως και κοπείς -και μετά έκοψες το ξύρισμα, αφού οι τρίχες είχαν σταματήσει να φυτρώνουν στα μάγουλά σου, φοβούμενες το RC8. Η αγωνιστική εξάτμιση της Akrapovic -έξτρα αξεσουάρ- είναι η γνωστή πεταλούδα που χτυπάει τα φτερά της στην Ελλάδα, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο σεισμό 8 Ρίχτερ στην Κίνα.
Το RC8 κάνει πραγματικά τη γη να τρέμει, το γρασίδι στον κήπο του γείτονα να μαραίνεται κι εσείς γίνεστε αυτόματα ο Motorcycle Boy, ο Mickey Rourke στο
"Rumble Fish". Αταίριαστος.
Misfit. Ο αλήτης.
Αυτός είστε, με αυτή τη μοτοσικλέτα. Δεχτείτε το και μπείτε στο πετσί του ρόλου.
Φαντασία στο design
Θέλετε, δεν θέλετε, η ρετσινιά, μαζί και η γοητεία του απόκληρου, είναι πλέον τα νέα σας χαρακτηριστικά. Φορέστε το δερμάτινο μπουφάν και το κράνος με τη φιμέ ζελατίνα, πάρτε οποιοδήποτε ύφος θέλετε, δεν έχει σημασία, είτε γλυκός είτε αληταράς, το ίδιο φοβισμένα θα σας κοιτάνε όλοι από εδώ και πέρα, και τιθασεύστε το θηρίο. Ένα θηρίο γεμάτο αιχμές. Ακόμα και το σταντ έχει γωνίες, πελεκημένο από τα σπαθιά των εχθρών. Έπος. Ιλιάδα και Οδύσσεια σε συνδυασμό με τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Το RC8 μπορεί να ονομάζεται Supersport, αλλά οπτικά δεν έχει καμία ομοιότητα με την πλειάδα των εκπροσώπων της κατηγορίας. Όλα τα υπόλοιπα, δείχνουν… συμβατικά μπροστά του. Δείχνουν… στρόγγυλα. Καλομαθημένα. Παρόμοια, το ένα με το άλλο. Όχι το RC8. Form follows function & Form follows… fiction! Έτσι υποστηρίζει η ΚΤΜ. Ο σχεδιασμός της μοτοσικλέτας έπεται της λειτουργικότητας (ναι, εντάξει, δεν είναι κάτι που ακούμε πρώτη φορά), αλλά και ο σχεδιασμός έπεται της… φαντασίας! Αυτό μάλιστα! Και ωραίο ακούγεται, αλλά και με το μοναδικό design του RC8 γίνεται άμεσα πιστευτό και κατανοητό. Και σε ποιότητα κατασκευής, λίγους αντίπαλους θα βρείτε να το κοντράρουν. Εν τέλει, η μοτοσικλέτα της ΚΤΜ είναι ένα αποκύημα τολμηρής σχεδιαστικής φαντασίας και αξίζουν εύσημα στον Gerald Kiska για το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Δεν αντιγράφει ούτε ακολουθεί κανένα, χαράζοντας δικό του δρόμο.
Γιατί έτσι!
Το RC8 δεν δίνει εξηγήσεις για αυτά που κάνει. Δεν απολογείται. Δεν μετανιώνει. Η γλώσσα του θυμίζει εκείνη της φυλής των εξωγήινων τερατόμορφων πολεμιστών Κλίνγκον, από το "Σταρ Τρεκ". Μιλάει κοφτά, χρησιμοποιώντας σπανίως φωνήεντα. Αυτό που βγαίνει από το στόμα του κτήνους είναι ένα συνονθύλευμα συμφώνων, ένας ορυμαγδός από βρώμικους ήχους, δυνατούς και προστακτικούς. Στο γκαράζ επικρατεί ηρεμία ΜΟΝΟ μέχρι το RC8 να πάρει μπροστά. Πιέζοντας το κουμπί της μίζας (δεν θέλει γκάζι, αν ανοίξετε το γκάζι, η υπολογιστική μονάδα θα κόψει την παροχή καυσίμου και το RC8 δεν θα πάρει ποτέ μπροστά), τα καθέτως τοποθετημένα μάτια του Κόναν ανοίγουν και ο κρύος κινητήρας ανεβάζει χωρίς προειδοποίηση 2.000 φασαριόζικες στροφές, με το ρελαντί να παραμένει εκεί για αρκετή ώρα.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το κούμπωμα από νεκρά σε πρώτη θυμίζει τον ήχο που έκανε ο Freddy Krueger στην ταινία "Εφιάλτης στο δρόμο με τις Λεύκες" όταν έσερνε τα μεταλλικά γαμψά προσθετικά του νύχια στον τοίχο. Ανατριχίλα τόσο βαθιά που δημιουργεί κρυστάλλους στο μεδούλι των οστών σας.
Έτσι είναι, γιατί έτσι θέλει το τέρας! Αν δεν αντέχετε την κλαγγή των όπλων, μην πλησιάσετε καν το RC8. Αν θέλετε να ψηθείτε στα πεδία των μαχών, θεωρείτε τον Ηighlander ως το είδωλό σας και πιστεύετε ότι there can be only one, τότε αυτό το ΚΤΜ είναι το σπαθί σας. Ζυγίστε το στο χέρι, κατεβάστε τη ζελατίνα, μπείτε στη μάχη.
Τον πολιτισμό, εδώ να τον ξεχάσετε. Ο ψεκασμός είναι υπερευαίσθητος και η μοτοσικλέτα σκορτσάρει κάτω από την ένδειξη των 18 χλμ./ώρα, θέλοντας βοήθεια από το συμπλέκτη. Τουλάχιστον, ο τελευταίος είναι μαλακός και δεν κουράζει. Άλλωστε, το RC8 δεν καταλαβαίνει από χαμηλές ταχύτητες. Δεκαοκτώ χιλιόμετρα την… τι; Ξύπνα με όταν φτάσεις την πρώτη εκατοντάδα και τα λέμε.
Αέρααα!
Καβαλάτε το RC8 και είναι ψηλό για αναβάτη 1,70 μ. Η σέλα σκληρή, οι αναρτήσεις σκληρές και η ζωή ακόμα πιο σκληρή. Τα κλιπόν τώρα, ρυθμίζονται σε δύο θέσεις. Εμείς πήραμε το RC8 με τα κλιπόν στην ψηλή, "τουριστική" θέση. Καθόλου δεν λέκιασε το πολεμικό μας mojo, μιας και δεν είχαμε σχεδιάσει να μπούμε στην πίστα. Μικρές μάχες για αρχή, εκ του συστάδην. Με τα κλιπόν στη ψηλή θέση, τα χέρια σας βρίσκουν στους καθρέπτες όταν στρίψετε εντελώς το τιμόνι. Σημειώστε ότι το τιμόνι του RC8 κόβει εντυπωσιακά πολύ, διευκολύνοντας χαρακτηριστικά την κίνηση στην πόλη.
Η ζελατίνα, παρόλο που δείχνει ψηλή, δεν προστατεύει όσο δείχνει, δημιουργεί θόρυβο και στροβιλισμούς στα πολλά και θέλει γενναίο σκύψιμο για να αποδώσει τα πρέποντα. Πριν τις 5.000 σ.α.λ., οι καθρέπτες, εκτός από αγκώνα, δείχνουν και λιγουλάκι καθαρό δρόμο πίσω σας. Μετά τις 5.000 σ.α.λ. ξεχάστε τους. Οι κραδασμοί, τους αχρηστεύουν τελείως. Δεν σας νοιάζει όμως. Γιατί είστε οι ταχύτεροι. Κι αν δεν είστε, έτσι πιστεύετε πως είναι. Έτσι πιστεύουν όλοι. Κι αν δεν κάνουν στο πλάι να περάσετε με το σινιάλο που καίει φρύδια σε απόσταση χιλιομέτρου (αυτά είναι φώτα, κυρίες και κύριοι! Ψήνουν λαγό στο δάσος του Σέιχ-Σου όταν κινείστε στο κέντρο της Αθήνας, τόσο καλά είναι), σίγουρα θα μεριάσουν με το φρικαλέο "μπράου" της εξάτμισης. Μπράου που θυμίζει κραυγή θηλυκού Γκοτζίλα, κατά τις οδύνες του τοκετού. Κι όλοι θα τρέξουν να κρυφτούν, μην τυχόν και προσγειωθεί πάνω τους το νεογέννητο γκοτζιλάκι.
Το όργανο του αιώνα
Η λειτουργία του ευμεγέθους ψηφιακού πολυόργανου αναλύεται στο owner’s manual από τη σελίδα 26 έως τη σελίδα… 70! Η οθόνη βρίθει ενδείξεων και θέλει συνήθεια και εκπαίδευση για να εμπεδώσετε την πληθώρα των αριθμών και το χειρισμό του οργάνου. Στο βενζινάδικο γεμίζετε το ρεζερβουάρ και μηδενίζετε το καντράν. Μόλις ξεκινήσετε, αρχίζει το πανηγύρι των μετρήσεων. Το χρονόμετρο θα κάνει και τη διαδρομή σπίτι-περίπτερο ένα μίνι αγώνα, μιας και σας πληροφορεί για την ώρα που οδηγείτε, ενώ σταματά να μετρά μόλις σταματήσετε και συνεχίζει (αν δεν το μηδενίσετε) όταν ξεκινήσετε πάλι. Η μέση ωριαία είναι ένδειξη σκληρή για την περηφάνια των γρήγορων, ενώ αν τοποθετήσετε το όργανο στο race mode, τότε έχετε ενδείξεις γυρολογίου, max rpm και top speed. Μπορείτε επίσης να ρυθμίσετε εσείς το νούμερο των στροφών που θέλετε να ανάβει το shift light. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος εναλλάσσεται με τη θερμοκρασία του κινητήρα και το πανηγύρι των αριθμών δεν τελειώνει, αν δεν σταματήσετε. Δεν υπάρχει ούτε ένδειξη στάθμης βενζίνης ούτε λυχνία. Όταν το κομπιούτερ του οργάνου υπολογίσει ότι σας απομένουν minimum 25 ακόμα χιλιόμετρα, μια μεγάλη ένδειξη Low Fuel γεμίζει τη μισή οθόνη. Αν τώρα κόψετε ρυθμό όταν δείτε την ένδειξη Low Fuel, θα διπλασιάσετε την ελάχιστη απόσταση, καλύπτοντας έως και 50 χιλιόμετρα με τη ρεζέρβα. Και οι προειδοποιήσεις ασφαλείας συνεχίζονται. Αν η μπαταρία σας πνέει τα λοίσθια, το όργανο θα δείξει το μήνυμα Low Battery. Πεντακόσια χιλιόμετρα πριν θελήσετε service, η οθόνη θα καταληφθεί από την ένδειξη "Service in 500 km", με τα χιλιόμετρα να πέφτουν καθώς οδηγείτε. Τετρακόσια ενενήντα εννέα, τετρακόσια ενενήντα οκτώ, και πάει λέγοντας. Έχετε και ενδείξεις για ψηλή θερμοκρασία, αλλά και για βλάβη σε κάποιο αισθητήρα θερμοκρασίας, έχετε και ένδειξη για σχηματισμό πάγου στο οδόστρωμα όταν η εξωτερική θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 3 βαθμούς Κελσίου. Φυσικά, μπορείτε να επιλέξετε και αν θέλετε τις ενδείξεις σε χιλιόμετρα ή μίλια, ενώ υπάρχει και ρολόι για την ώρα.
Το ζουμί
Πανηγύρι, μάχη και πλιάτσικο. Ο Κόναν είναι σκληρός και δεν χαλαρώνει ποτέ. Κι αν εσείς είστε χαλαροί, λίγη ώρα οδήγησης φτάνει για να γίνετε σκληροί. G.I. Joe. Καταδρομέας. Μαχητής. Γενίτσαρος. Οστρογότθος. Βίκινγκ. Θα σεληνιαστείτε, τελεία και παύλα. Η άποψή σας, η διάθεσή σας, οι καλοί σας τρόποι, τα γαλλικά και το πιάνο, του είναι αδιάφορα. Ο Κόναν θέλει γλέντι. Θα βρίσει, θα σας μιλήσει με άλλα "γαλλικά" και θα σπάσει το πιάνο με μια βαριοπούλα. Τώρα, οι αναρτήσεις είναι ρυθμισμένες τέρμα μαλακές (20 "κλικ" η απόσβεση συμπίεσης και 15 "κλικ" η επαναφοράς, αντίστροφα απ’ τη φορά του ρολογιού) και παρόλα αυτά το RC8 είναι κούτσουρο. Δεν συζητάμε για να τις βάλουμε στην προτεινόμενη θέση
Sport. Ζυγίζω 65 κιλά, είναι και οι ελληνικοί δρόμοι γεμάτοι ανωμαλίες, άστο καλύτερα. Η σέλα είναι μια λεπτή φλοίδα σκληρού πλαστικού και το κοπάνημα στον κόκκυγα και τη μέση, στους προαναφερθέντες ελληνικούς δρόμους, είναι ανελέητο. Στις επιταχύνσεις και στις σούζες θέλει προσοχή και να μη χτυπήσετε στο πίσω μέρος της σέλας. Ένα "ουφ", ξεφεύγει από τα κουρασμένα χείλη, αλλά το μάτι τώρα γυαλίζει για τα καλά και το γκάζι μένει ανοικτό, αγνοώντας τις… κακουχίες.
Με πρώτη, ο μπροστινός τροχός θυμάται το κλασικό συγγραφικό έργο του Μενέλαου Λουντέμη, με εκείνο το παιδάκι που συνέχεια κοιτούσε τα άστρα. Οι βίαιες σούζες, trademark του RC8, δεν έρχονται εύκολα, ενώ θέλουν τον αναβάτη να "το έχει". Εδώ δεν θα φάτε απλό καπάκι, αν δεν προσέξετε, θα κάνετε τριπλό backflip και διπλό τόλουπ (που είσαι Κωστάλα να μας ακούσεις) πριν προλάβετε να πείτε "ευστροφία". Το ρυθμιζόμενο σταμπιλιζατέρ της WP καταφέρνει να τιθασεύει τις ταλαντώσεις του τιμονιού στις άγριες επιταχύνσεις σε κατσαρό οδόστρωμα και η ασφάλεια που αισθάνεστε είναι μεγάλη. Ακόμα και υπό βροχή, παρά τον άγριο χαρακτήρα της μοτοσικλέτας, όλα είναι ελεγχόμενα, και η εμπιστοσύνη από πλαίσιο, αναρτήσεις και τα άριστα BT 016 της Bridgestone, κορυφαία.
Όπως κορυφαία είναι και τα ακτινικά φρένα της Brembo, τόσο σε αίσθηση όσο και σε δύναμη. Καθώς ο κινητήρας χαμηλά είναι σχετικά ράθυμος, δεν θα τρομάξετε με απότομα γλιστρήματα σε κακό οδόστρωμα, ακόμα κι αν ανοίξει άγαρμπα το γκάζι. Πάντως, το γκριπ θέλει γλυκές, μικρομετρικές κινήσεις και διορθώσεις, γιατί ο ψεκασμός δεν αστειεύεται. Είναι άμεσος και απότομος, ιδανικός για αγριάδες και σχετικά απαιτητικός από τον αναβάτη για κίνηση στην πόλη. Τελικά, τον μαθαίνετε και δεν σας ανησυχεί. Αρκεί να μην είστε κουρασμένοι και ανοίξετε απότομα το γκάζι πάνω στη ροπή.
Και τι ροπή! Μπορεί ψηλά να μην έχει ούτε κατά διάνοια το γκάζι ενός τετρακύλινδρου χιλιαριού Supersport, όμως οι μεσαίες και οι ρεπρίζ είναι βροντές κι αστραπές, που δεν χορταίνετε να τις μοιράζετε δεξιά κι αριστερά, σαν άλλος Δίας, σε στιγμές μέθης από την υπερκατανάλωση αμβροσίας. Μεγάλα κέφια λέμε. Και θα στρίψετε, ακλόνητοι. Πλαίσιο, ψαλίδι και αναρτήσεις! Πέραν κριτικής, τουλάχιστον στο δρόμο. Ευελιξία, εμπιστοσύνη, σταθερότητα. Μόνο κοντά στην τελική ταλαιπωρήθηκα λιγάκι, είχε και αέρα, το κτήνος βρυχιόταν και έτρεμε ολόκληρο, τα χρειάστηκα…
|