Ξεχωριστό και μοναδικό το Gran Milano, αποπνέει αύρα ιδιοκατασκευής,, παρ΄ότι αποτελεί μοτοσικλέτα παραγωγής. Το σχεδιαστικό παιχνίδι που παίζεται στο Gran Milano ακολουθεί πιστά τα πρότυπα της κατηγορίας, με τις κλασσικές γραμμές να συνδυάζονται με σύγχρονα περιφερειακά.
Κυρίαρχο στοιχείο αποτελεί το ρεζερβουάρ, με το ιδιόμορφο σχήμα του και την σοκολά – μπρονζέ βαφή του, το οποίο δεν θυμίζει τίποτα άλλο. Ενδέχεται να ξενίσει μάλιστα κάποιους αλλά σημασία έχει ότι τελικά ότι σου δίνει την εντύπωση πως ξετρυπώθηκε από κάποια αποθήκη που φιλοξενούσε racing εξαρτήματα από SoS αγώνες κλασσικών. Η ποιότητα κατασκευής του είναι ικανοποιητική, τα υλικά και η βαφή δεν προβληματίζουν σε καμία περίπτωση.
Η σέλα έχει πλούσιο αφρώδες και το σχήμα της είναι ανατομικό, χωρίς να προβληματίζει ακόμα και σε πολύωρη παραμονή του αναβάτη επί αυτής. Τα κλιπόν βρίσκονται σε καλή θέση, όχι πολύ χαμηλά και δίνουν αμέσως αίσθημα αυτοπεποίθησης στον αναβάτη, ο οποίο αποκομίζει αίσθηση «πάνω» και όχι «μέσα» στην μοτοσικλέτα. Τα μαρπιέ είναι ελαφρώς τραβηγμένα προς τα πίσω αλλά σίγουρα όχι ψηλά τοποθετημένα και ως εκ τούτων οι γωνίες στα γόνατα δεν είναι σε καμία περίπτωση υπερβολικές ώστε να κουράσουν.
Τα όργανα μοιάζουν αναλογικά (και καλά κάνουν για το look) αλλά είναι ηλεκτρονικά και όχι ιδιαίτερα πλούσια σε πληροφορίες αλλά αυτό είναι κάτι που συνάδει με την κατηγορία και το λες και «άποψη». Για τον συνεπιβάτη αναλογεί ένα ικανοποιητικό σε διαστάσεις τμήμα στην σέλα και τα μαρσπιέ του είναι τοποθετημένα σε σωστή θέση, ενώ διατίθεται επίσης και χειρολαβή η οποία όμως δεν είναι ιδιαίτερα εργονομική στις λαβές της.
Το Gran Milano παραδίδεται χωρίς καμία επιβάρυνση, με δύο kit σελών. Μπορεί κάποιος να το μετατρέψει σε μονόσελο, με μονή σέλα, κοκοβιό και τριγωνικό «χωνευτό» φανάρι στην απόληξη αυτού, καθώς και αφαίρεση των μαρσπιέ. Παραδοσιακή η διάταξη του ατσάλινου, μονού σωληνωτού πλαισίου του Gran Milano, το οποίο στην πράξη αποδείχθηκε πολύ στιβαρό, χωρείς να προβληματίζεται από την δυναμική της μοτοσικλέτας.
Αδιαμφισβήτητα το highlight των περιφερειακών, συγκεντρώνεται στο μπροστινό μέρος: αναστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενo πιρούνι της FastAce διαμέτρου 47 χσλτ. καθώς και ένας «wave» δίσκος 320 χλστ. με τετραπίστονη ακτινική δαγκάνα της brembo, κλέβουν την παράσταση. Πίσω ακολουθούνται πιο συμβατικές –οπτικά- όδοι, με δύο μονά αμορτισέρ και δίσκο 220 χλστ. με διπίστονη δαγκάνα. Μην σας ξεγελά η εμφάνιση όμως, τα αμορτισέρ (επίσης από την FastAce) διαθέτουν ξεχωριστό δοχείο αζώτου και είναι ρυθμιζόμενα ως προς την προφόρτιση και την απόσβεση επαναφοράς, κάτι που δεν συναντά κανείς εύκολα σε αυτή την τάξη τιμής.
To Gran Milano είναι ελαφρύ και ο οδηγός εισπράττει επίσης μια αίσθηση στιβαρότητας, με την μηχανή να παρουσιάζεται «δεμένη» σε κάθε περίπτωση. Το πιρούνι κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στις αποσβέσεις των κακοτεχνιών, διατηρώντας πειστικά την επαφή του τροχού με τον δρόμο και πληροφορώντας για τα πάντα με ακρίβεια, ενώ τα πίσω αμορτισέρ, εμφανίζονται πιο σκληρά και απότομα στην λειτουργία τους, χωρίς όμως να προβληματίζουν σε ότι αφορά στην άνεση.
Φρενάροντας, αποκαλύπτεται και ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Gran Milano, ο μπροστινός δίσκος και η ακτινική τετραπίστονη της brembo, που συνεργάζονται ως σύνολο άψογα και προσφέρουν ισχύ, προοδευτικότητα και αίσθηση. Το πίσω φρένο αρκετά καλό και αυτό αλλά προδίδεται από τα ελαστικά όπως και το μπροστινό άλλωστε και θα αναφερθούμε σε αυτό στη συνέχεια του κειμένου.
Ο κινητήρας δείχνει το καλύτερο του πρόσωπο στην περιοχή μεταξύ 3.000-6.500 σ.α.λ. όπου η απόδοση του είναι γεμάτη και «φορτώνει» χιλιόμετρα εύκολα στο άνοιγμα του γκαζιού.
Το κιβώτιο ταχυτήτων απαιτεί πειστικές κινήσεις με το πέλμα και δυσκολεύει μερικές φορές στην εύρεση της νεκράς, ενώ έχει και μια ασάφεια στο κούμπωμα των πρώτων στην κλιμάκωση σχέσεων. Δεν είναι κάτι που κάνει την χρήση της μοτοσικλέτας προβληματική και ίσως με λίγη συνήθεια να ξεπεραστεί ή να.. αποδοθεί σε στοιχείο χαρακτήρα.
Με όλα αυτά τα δεδομένα λοιπόν, τo Gran Milan μπορεί να οδηγηθεί σβέλτα ή ακόμα και γρήγορα τηρουμένων των αναλογιών και να διασκεδάσει τον οδηγό του εντός και εκτός πόλης. Η απόδοση ως σύνολο αλλά και ξεχωριστά από τους επί μέρους τομείς είναι αρκετά καλή και το μόνο σημείο που χρήζει προσοχής είναι τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης, που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Μια αλλαγή με κάτι πιο ποιοτικό, είναι σίγουρο πως θα μεταμορφώσει την μοτοσικλέτα προς το καλύτερο και θα αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητες των εξαιρετικών φρένων, αξίζει κατά την γνώμη μας 100% το έξοδο αυτό!
Η Gran Milano λοιπόν, πρόκειται για μια μοτοσικλέτα που σε βάζει άμεσα στον μικρόκοσμο που διαμορφώνει ο χαρακτήρα της και αυτό είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία της!
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;