Το Ζ 1000 διαθέτει ξεχωριστή εμφάνιση, και το χαρακτήρα του... εξολοθρευτή! Είναι φοβερά απολαυστικό στην καθημερινή συμβίωση μαζί του, αποζημιώνοντας σε στο ακέραιο, κάθε φορά που ανοίγεις το γκάζι, ακούς το μουγκρητό του, και εκτοξεύεσαι μπροστά. Από εμφάνιση είναι το πλέον επιθετικό και εντυπωσιακό! Για να πετύχουν οι Ιάπωνες τέτοια πολεμική κοψιά άλλαξαν τη μάσκα. Πήραν την προηγούμενη, την... έκοψαν στη μέση, και τοποθέτησαν τη ζελατίνα της, σε μικρότερο μέγεθος, στα όργανα, ενώ απέκτησε και εσοχές, σαν άλλα φρύδια, για τους τέσσερις νέους LED προβολείς, που του δίνουν άλλο τσαμπουκά στο βλέμμα.
Μετά, οι σχεδιαστές πέταξαν τα πλαστικά προστατευτικά που έκρυβαν το πιρούνι, και άλλαξαν τα πλαστικά καλύμματα στα πλαινά του ψυγείου. Τα συγκεκριμένα πλαστικά μοιάζουν λες και η μοτοσικλέτα να έχει γυμναστεί και... γεμίσει μύες, και όπως τεντώνεται, εκείνα είναι έτοιμα να σκιστούν! Όσον αφορά στην ποιότητα κατασκευής, εκείνη είναι παντού κορυφαία, με όμορφες λεπτομέρειες. Η θέση οδήγησης είναι βολική, ελαφρώς πιο σκυφτή από το προηγούμενο μοντέλο, πιο επιθετική. Οι ψηλότεροι θα βρουν πως τα γόνατα τους λυγίζουν πιο πολύ από το ιδανικό, ενώ ίσως να χρειαστεί να αλλάξουν θέση στο τιμόνι που είναι αρκετά κοντά στον αναβάτη.
Τα όργανα αποτελούνται από μία μικρή, στενή ψηφιακή οθόνη, με ιδιαίτερο design. Ο κινητήρας προέρχεται από το προηγούμενο Z1000SX, που αλλά είχε δεχθεί κάποιες βελτιώσεις για καλύτερη απόδοση σε όλο το φάσμα στροφών, τσιμπώντας και 4 έξτρα αλογάκια στη μέγιστη ανακοινώσιμη ιπποδύναμη (142 αντί για 138 του προηγούμενου Ζ).
Το γκάζι είναι αρκουδιάρικο, ηλεκτρικό, και όσο ανοίγετε, τόσο μεγαλώνει και το χαμόγελο μέσα από το κράνος. Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά βοηθήματα, συνηθισμένα πλέον σε όλες τις κατηγορίες μοτοσικλετών, εδώ αυτά λάμπουν διά της απουσίας τους. Ούτε ride by wire έχουμε στο γκάζι, ούτε επιλογή διαφορετικών χαρτογραφήσεων, ούτε καν Traction Control. Το πλαίσιο 2 δοκών από αλουμίνιο έχει μείνει ίδιο από το προηγούμενο μοντέλο, όμως νέο είναι το πιο compact υποπλαίσιο, για πιο κοντή και επιθετικότερη, ανασηκωμένη ουρά.
Νέο είναι το πλήρως ρυθμιζόμενο ανάποδο πιρούνι SFF-BPF των 41 χιλιοστών, με ρύθμιση προφόρτισης από το αριστερό καλάμι, και stepless ρυθμίσεις απόσβεσης συμπίεσης και επαναφοράς στο δεξί. Πιο σφιχτή όμως είναι και η συμπεριφορά του οπίσθιου αμορτισέρ, με μικρότερη διαδρομή. Νέα είναι και τα φρένα εμπρός, με μονομπλόκ ακτινικές δαγκάνες, ακτινική τρόμπα, και νέα τακάκια, για μεγαλύτερη δύναμη και καλύτερη πληροφόρηση.
Η δύναμη έρχεται γραμμικά, από χαμηλά, και σε γεμίζει εμπιστοσύνη, όσον αφορά τις όποιες προσπεράσεις. Στα πρώτα χιλιόμετρα, με τα σκληρά Sportmax να είναι εντελώς κρύα, κάθε στροφή με άσφαλτο-γυαλί μετατρέπεται σε υπόθεση λεπτού χειρισμού, και σε γλυκιά πλαγιολίσθηση διαρκείας, καθ όλη τη στροφή.
Το Z αποδεικνύεται αρκετά πιο απρόθυμο από τους νεότερους αντιπάλους του, στο να αλλάξει κατεύθυνση. Δεν μπορείς να το πεις ευέλικτο, όμως από την άλλη είναι τέρας σταθερότητας, ακόμα και σε καμπές κοντά στην τελική του. Όσον αφορά στην οδηγική απόλαυση, όταν ξεφύγετε από το κλεινόν άστυ -στο οποίο διεκπεραιώνει, δίχως ιδιαίτερο ενθουσιασμό, όλες τις μεταφορικές αποστολές που θα του αναθέσετε-, αρχίζει η ώρα της λύσσας. Ο επαρχιακός ταιριάζει γάντι στο Ζ 1000, όπου θα αναδείξει τις αρετές του, χάρη και στις βελτιωμένες αναρτήσεις.
Λίγη προσοχή θέλει το μπροστινό σε στροφές με σαμαράκια, αφού η σφιχτή του λειτουργία σημαίνει πως στις ανωμαλίες η μοτοσικλέτα έχει μια τάση να σηκώνεται όρθια, ενώ και στο άνοιγμα του γκαζιού σε στροφή έχει τάση να ανοίγει ελαφρώς την τροχιά της.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;