ΤΙΜΕΣ

Δοκιμή: Triumph Daytona 675

Ήταν το 2006 και η Triumph παρουσίαζε το νέο Daytona 675, ως αντικαταστάτη του Daytona 650. Αμέσως κέρδισε το κοινό με τις επιδόσεις του και με την κορυφαία συμπεριφορά του στην πίστα. Για το 2009 δέχθηκε πάνω από 50 μικρό-βελτιώσεις, ώστε η Βρετανία να συνεχίσει να… κυριαρχεί!

(+) Ροπή, ήχος, απόλυτο στήσιμο
(-) Θέση οδήγησης κουραστική για το δρόμο

Δύο μεγάλα συγκριτικά τεστ στις μοτοσικλέτες Supersport (τετρακύλινδρα 600 κ.εκ., τρικύλινδρα έως 675 κ.εκ.) και Superbike (1000 κ.εκ.) γίνονται κάθε χρόνο, το Masterbike και το SWA. Σε αυτά παίρνουν μέρος αγωνιζόμενοι δημοσιογράφοι από μεγάλα περιοδικά, απ’ όλο τον κόσμο. Το Daytona 675 κέρδισε την πρώτη θέση στα 600 κ.εκ. στο μεγάλο συγκριτικό τεστ του Masterbike τόσο το 2006 όσο και το 2007, ενώ το 2008 βγήκε δεύτερο, πίσω από το νέο τότε R6. Από την άλλη, το αντίπαλο δέος SWA ανακηρύσσει το Daytona καλύτερη Supersport τα τελευταία 4 χρόνια συνεχόμενα! Οι Βρετανοί κατάφεραν να δημιουργήσουν μια ιστορική μοτοσικλέτα, διαχρονική και αξιόλογη όσο ίσως κανένα άλλο Supersport 600.

Πενήντα αλλαγές για το 2009

Τόσες αναφέρει ότι έκανε πάνω στο Daytona για το 2009 το τεχνικό επιτελείο της βρετανικής εταιρείας. Παρόλα αυτά, δεν μας παραθέτουν και τις πενήντα, αλλά μόνο τις κυριότερες. Ας εντρυφήσουμε στο press kit, λοιπόν. Πρώτα απ’ όλα, το Daytona έχασε 3 κιλά και κέρδισε 3 ίππους. Ο κινητήρας ανεβάζει 450 σ.α.λ. περισσότερες από το μοντέλο του 2008, ενώ ο τεντωτήρας της καδένας και η νέα σχέση της πρώτης ταχύτητας (μακριά, για να βοηθάει σε πίστα και αγώνες) προέρχονται κατευθείαν από το αγωνιστικό κιτ και πλέον ανήκουν στο στάνταρ εξοπλισμό! Τα 2 από τα 3 κιλά που κόπηκαν από το Daytona προκύπτουν από την ελαφρύτερη εξάτμιση. Η τελευταία, σε συνδυασμό με το νέο ψεκασμό και την επανασχεδιασμένη κεφαλή με τις νέες βαλβίδες και το διαφορετικό θάλαμο ανάφλεξης, βοηθά την ιπποδύναμη να σκαρφαλώσει στους 128 ίππους και το κόκκινο να ανέβει στις 13.950 σ.α.λ.! Νέο είναι το κάλυμμα των εκκεντροφόρων από μαγνήσιο, βοηθώντας ακόμα περισσότερο το αλάφρωμα του Daytona. Η Triumph αναφέρει ότι ως επιπρόσθετο… δωράκι στους αγωνιζόμενους και τους ενθουσιώδεις οπαδούς των track-days, η εταιρεία διαθέτει πλέον ένα «plug and play» quickshifter στην γκάμα των επίσημων αξεσουάρ της.

Προχωρώντας στον τομέα των αναρτήσεων, βλέπουμε ότι για το 2009 προστέθηκε και ρύθμιση της απόσβεσης συμπίεσης για χαμηλές και για υψηλές ταχύτητες (τόσο στο πιρούνι των 41 mm όσο και στο πίσω αμορτισέρ), προκειμένου να φέρνει ο αναβάτης ακόμα καλύτερα το 675 στα μέτρα του. Νέες είναι και οι ακτινικές μονομπλόκ δαγκάνες της Nissin, βελτιώνοντας ακόμα περισσότερο τη δύναμη και την πληροφόρηση που παρείχαν τα… ήδη κορυφαία φρένα του προηγούμενου μοντέλου. Τι άλλο θέλετε; Εσύ, εκεί στη γαλαρία, τι είπες; Μικρότερο μη αναρτώμενο βάρος για ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία; Πες το κι έγινε. Νέοι, λοιπόν, ελαφρύτεροι τροχοί για το 2009, με τα «τελευταίας κοπής» Pirelli Dragon Supercorsa να υπόσχονται να σπάσουν τα χρονόμετρα. Ωραία. Ανακεφαλαιώνοντας, εκτός από τους περισσότερους ίππους, τα λιγότερα κιλά, τα καλύτερα φρένα, τις βελτιωμένες αναρτήσεις και το μικρότερο μη αναρτώμενο βάρος, η Triumph ασχολήθηκε και με το αισθητικό αποτέλεσμα. Ελαφρά όμως. Έτσι, αισθητικές πινελιές ανανέωσης δέχθηκε η ζελατίνα του φέρινγκ, οι προβολείς, αλλά και τα όργανα.

Τα βλέπω μπλε!

Το ρολόι στα όργανα δείχνει σχεδόν 11 το βράδυ και οδηγώντας στην έρημη πόλη, αποφασίζω να γεμίσω τη δευτέρα μέχρι τα κόκκινα. Όπως ανεβαίνουν οι στροφές, μου φαίνεται ότι διακρίνω ένα μπλε φως να ανάβει στο κόκπιτ. Φυσικά, ξαφνιάζομαι και αναρωτιέμαι αν έχω ξεχάσει τη μεγάλη σκάλα του προβολέα ανοικτή. Κλείνω το γκάζι, εξετάζω τα όργανα, το μπλε φως έχει εξαφανιστεί. Μυστήριο. Ανοίγω πάλι το γκάζι… νάτο πάλι το μπλε φως, αλλά τώρα το μυστήριο λύνεται. Μπορεί οι υπόλοιποι κατασκευαστές να έχουν επιλέξει το κόκκινο ή έστω το λευκό χρώμα για το shift light (τη λυχνία που ανάβει όταν οι στροφές φτάσουν στο ιδανικό σημείο για αλλαγή ταχύτητας), αλλά οι Βρετανοί το κάνουν… αλλιώς. Το κάνουν μπλε! Συγκεκριμένα, μια σειρά από μπλε λυχνίες. Άλλη μία ένδειξη για το πόσο διαφορετικό είναι το Daytona. Πριν από πολλά-πολλά χρόνια, όλοι οι κατασκευαστές επέλεξαν τη λύση του τετρακύλινδρου εν σειρά κινητήρα στα 600 κ.εκ., ως τον τύπο κινητήρα με τον αντίστοιχο κυβισμό που θα εκπροσωπούσε τη μεσαία κατηγορία στις μοτοσικλέτες Supersport. Και όλοι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Όλοι; Όχι όλοι. Ένα μικρό βρετανικό χωριό, το Hinckley, αντιστέκεται στην ομοιομορφία. Και δεν προτείνει μια διαφορετική λύση μόνο και μόνο για φθηνό εντυπωσιασμό, αλλά αντίθετα καταφέρνει να φέρει την πρότασή του, από την πρώτη κιόλας στιγμή, στην κορυφή της κατηγορίας! Πώς το κάνει αυτό;

Τρεις αντί για τέσσερις

Οι άλλοι προτιμούν τους τέσσερις κυλίνδρους στα 600 κ.εκ. Η Triumph αντιπροτείνει τρεις στα 675 κ.εκ. Ο κυβισμός δεν είναι καθόλου τυχαίος, καθώς είναι το προβλεπόμενο όριο για την εν λόγω διάταξη, προκειμένου να μπορεί το Daytona να πάρει μέρος σε επίσημους πρωταθληματικούς αγώνες. Τα πλεονεκτήματα του τρικύλινδρου κινητήρα είναι πολλά και σημαντικά. Πρώτα απ’ όλα, είναι στενός, βοηθώντας τους τεχνικούς να χτίσουν μια πολύ λεπτή μοτοσικλέτα γύρω του, ένα αεροδυναμικό βέλος. Όταν καβαλήσετε το 675 για πρώτη φορά και προσπαθήσετε να το σφίξετε με τα γόνατά σας, θα πάθετε σοκ από το πόσο λεπτό είναι. Δεύτερο ατού του «3Κ», τα ανυπέρβλητα χαρακτηριστικά απόδοσής του. Χάνοντας αμελητέα ποσότητα υπερστροφίας ψηλά, χαρακτηρίζεται από γεμάτη απόδοση σε χαμηλές και μεσαίες στροφές, χαρίζοντας άνετα στο Daytona τον τίτλο του πιο εύχρηστου μεσαίου Supersport στον κόσμο. Τρίτο σημείο που ξεχωρίζει αυτός ο κινητήρας είναι ο ανεπανάληπτος ήχος του. Χάρη σε αυτόν, όλοι μπορούν να πουν με σιγουριά, πριν καν δουν τι έρχεται, ότι «είναι ένα Triumph». Ήχος που θυμίζει στρόβιλο από τούρμπο, ανακατεμένα πρίμα με μπάσα, που φωνάζει «μοναδικότητα» κάθε φορά που εσείς ανοίγετε το γκάζι. Και η απόδοση του «3Κ» είναι απολαυστική. Οι 128 ίπποι που ανακοινώνει το εργοστάσιο, παρέα με τα 7,44 κιλά ροπής, κάνουν αισθητή την παρουσία τους από χαμηλά, βοηθώντας σας να παρεκτραπείτε άμεσα και κάτω απ’ όλες τις συνθήκες.

Αστικές ιστορίες τρέλας

Στην πόλη χρειάζεται λίγη επιπρόσθετη προσοχή από τον αναβάτη, λόγω ακραίας γεωμετρίας του Daytona. Εξηγούμαστε. Η στάση οδήγησης είναι πολεμική. Ο αναβάτης σκύβει αρκετά μπροστά για να πιάσει τα κλιπόν, οι αναρτήσεις είναι σφιχτές, προσανατολισμένες για πίστα, το μεταξόνιο βρίσκεται στα 1.395 χιλιοστά, η σέλα στα 825 χιλιοστά είναι ιδιαίτερα ψηλή, ενώ το βάρος αναβάτη και μοτοσικλέτας πέφτει στον μπροστινό τροχό. Εκπληκτική κατανομή για χρήση πίστας ή γρήγορης οδήγησης σε καλό οδόστρωμα, όπου το μπροστινό μέρος φορτίζεται όσο χρειάζεται. Στην πόλη, όμως, για τους ίδιους λόγους, το πίσω μέρος ελαφρώνει εύκολα, ενώ σε συνδυασμό με τα συνεχώς κρύα ελαστικά (άντε να ζεστάνεις το 180/55 στην Αθήνα), οδηγεί σε μικρά κοφτά γλιστρήματα όταν ανοίγει το γκάζι υπό κλίση. Ο συμπλέκτης αποδεικνύεται ελαφρύς και προβλέψιμος και δεν θα κουράσει τον καρπό σας. Από την άλλη μεριά, οι (άριστες στην πίστα) σφιχτές αναρτήσεις δεν προσφέρουν άνεση και σας ωθούν να αποφεύγετε λακκούβες και σαμάρια όπως ο διάβολος το λιβάνι. Το τιμόνι δεν κόβει πολύ, βρίσκεται όμως στα όρια της κατηγορίας. Οι καθρέπτες επίσης δεν είναι καλοί, προσφέροντας ορατότητα ελαφρώς πιο κάτω από το μέσο όρο της κατηγορίας. Τα φώτα είναι καλά, χωρίς να εντυπωσιάζουν.

Η ποιότητα της μοτοσικλέτας είναι πολύ υψηλή, το χρώμα βαθύ, τα πλαστικά πολύ ανθεκτικά και η συναρμογή όλων των -ποιοτικών- εξαρτημάτων, παραδειγματική. Η σέλα είναι μεν σκληρή, διαθέτει όμως… κενό στη μέση, όπως στα ποδήλατα, για να μη ζορίζεται ο προστάτης! Σπορ παντού το Daytona, και το φωνάζει με κάθε ευκαιρία. Ο συνεπιβάτης, όπως σε όλα τα Supersport, είναι «διακοσμητικός» και θα ακολουθήσει -απρόθυμα- μόνο σε μικρές διαδρομές. Μάλιστα, το καλοκαίρι, η τοποθετημένη κάτω από την ουρά εξάτμιση θα τον δυσκολέψει ακόμα περισσότερο. Η αίσθηση από τα φρένα είναι κορυφαία, όμως στην πόλη οι καρποί σας θα πιαστούν σχετικά γρήγορα. Η ευελιξία του Daytona είναι σημείο αναφοράς και σύντομα θα αρχίσετε να πηγαίνετε αέρα-πατέρα σε κάθε διαδρομή. Με ασφάλεια και χωρίς κόπο (με εξαίρεση τη θέση οδήγησης που γελάει μαζί σας, όποτε της λέτε τη λέξη «μποτιλιάρισμα»). Γρήγορο όχημα, λοιπόν, με πρωτόγνωρα φιλικό και γεμάτο κινητήρα και φυσικά με όλα τα μειονεκτήματα μιας Supersport κατασκευής σε αστική χρήση.

Έξω! Δεν αντέχω άλλο

Στον ανοικτό δρόμο, στην εθνική οδό, σε όλες τις ενδιαφέρουσες διαδρομές της Ελλάδας, αλλά και στα track days, το Daytona θα κάνει τον αναβάτη του να παραμιλάει με το ταλέντο αυτής της μοτοσικλέτας. Με πρώτη και ντροπαλό τσίμπημα στο συμπλέκτη, η μοτοσικλέτα αρχίζει τις σούζες, ενώ μόλις τα χιλιόμετρα ανέβουν, ο μπροστινός τροχός πατήσει πάλι κάτω και το πρόσωπο του αναβάτη σοβαρέψει, το Daytona αρχίζει να αποκτά το πραγματικό του νόημα. Πλαίσιο αλλά και αναρτήσεις (άριστη εδώ η Kayaba) δουλεύουν ονειρικά, τα ελαστικά θυμίζουν λιωμένη τσίχλα, τα φρένα έχουν όση δύναμη και αίσθηση μπορεί να αντέξει ο αναβάτης πριν φύγει πάνω από το τιμόνι ή πριν πάθει overload από την πληροφόρηση. Το Daytona αντιδρά ενιαία παντού και εντυπωσιάζει με την έλλειψη αδράνειας της κατασκευής και με τα αποθέματα ροπής και δύναμης που διαθέτει το μοτέρ του. Ειδικά η ροπή και η ελαστικότητα του τρικύλινδρου κινητήρα ξελασπώνουν τον άπειρο αναβάτη όποτε ξεχαστεί και δεν κατεβάσει ταχύτητα, αφού δεν αφήνουν το 675 να κρεμάσει εύκολα και εκείνο τραβά πειθήνια, ακόμα και εκτός της καλής του περιοχής. Σε μέτρια άσφαλτο, η μοτοσικλέτα πάντα προειδοποιεί αρκετά πριν το όριό της, ενώ μπορεί να είναι σκληρή, όμως ποτέ δεν θα έρθει στα όρια ενός tank-slap (το ρυθμιζόμενο σταμπιλιζατέρ θα σας κοιτά άπραγο την περισσότερη ώρα), αφού και στις χειρότερες ανωμαλίες θα διατηρήσει τη σταθερότητά της.

Σε καλή άσφαλτο, στρίβει και στρίβει… βλέπετε είναι και αρκετά ψηλή, με τα μαρσπιέ τοποθετημένα στο Θεό! Δύσκολα θα βρει το γόνατό σας κάτω, ενώ σχεδόν αδύνατο θα σταθεί να ξύσετε μαρσπιέ στο δρόμο -στην πίστα οι κλίσεις που μπορεί να πάρει η μοτοσικλέτα είναι εξωπραγματικές. Κάποιοι ίσως γκρινιάξουν για το γεγονός ότι ο συμπλέκτης δεν είναι μονόδρομος, αλλά η έλλειψη δεν γίνεται σχεδόν πουθενά αισθητή. Τώρα, οι τρεις περισσότεροι ίπποι θα φανούν μόνο κατόπιν άμεσης σύγκρισης με το προηγούμενο μοντέλο. Όχι ότι εκείνο έπασχε στον τομέα της δύναμης, αλλά ποιος είπε ποτέ «όχι» σε λίγα ακόμα αλογάκια. Στο δρόμο θα σας λείψει ένας δείκτης βενζίνης, αφού υπάρχει μόνο λυχνία για τη ρεζέρβα, αλλά στην πίστα δεν θα σας νοιάζει. Παράλληλα, το ψηφιακό πολυόργανο έχει πληθώρα ενδείξεων, καθώς και δείκτη real time κατανάλωσης. Δυστυχώς, για να επιλέξετε την ένδειξη που θέλετε στην οθόνη εν κινήσει, πρέπει να βγάλετε το χέρι από το γκριπ, να αποφύγετε τα σωληνάκια των φρένων και να πιέσετε δυνατά το κουμπί που βρίσκεται στα όργανα. Δύσκολη αποστολή και χρειάζεται προσοχή. Τέλος, η ζελατίνα δεν προστατεύει από τα στοιχεία της φύσης, αν δεν «δαγκώσετε τα ρολόγια».

Φλέγμα και ουσία

Το Daytona συνεχίζει ακάθεκτο, και για την πέμπτη του χρονιά, με ξεχωριστή εμφάνιση, που ενώ δεν έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να δείχνει επίκαιρη και μέσα στη Supersport μόδα. Στα 10.990 ευρώ, αγοράζετε μια μοτοσικλέτα που ξεχωρίζει από όπου και να την κοιτάξει κανείς, ένα πραγματικό χειρουργικό εργαλείο για την πίστα με μοναδικό ήχο και εξίσου μοναδικό χαρακτήρα. Πλέον, και με πενήντα αλλαγές, για να το αισθάνεστε ολόφρεσκο και για το 2010.