Η Triumph δικαίως μπορεί να περηφανεύεται για το Daytona 675. Εδώ και χρόνια, η
βρετανική εταιρεία παράγει το πιο διαφορετικό 600άρι Supersport «όπλο» στον κόσμο.
Kατά το παρελθόν είχαμε οδηγήσει τη Daytona 675, και είχαμε εντυπωσιαστεί από τον
τρικύλινδρο κινητήρα με τη γροθιά
του σε όλη την κλίμακα των στροφών, αλλά και με το φανταστικό
κράτημα της μοτοσικλέτας, τόσο
στο δρόμο, όσο και στην πίστα. Για
το 2011, η Triumph, σκεπτόμενη
και τους αγωνιζόμενους που σύμφωνα με τους κανονισμούς ορισμένων πρωταθλημάτων 600 κυβικών,
πρέπει να χρησιμοποιούν μοτοσικλέτα παραγωγής, χωρίς άλλες αλλαγές, παρουσίασε ένα… τελειοποιημένο Daytona με το προσωνύμιο «R». Με το χρυσό όνομα της
Ohlins να κοσμεί τις αναρτήσεις, τόσο εμπρός, όσο και πίσω, αλλά και
με το βαρύ όνομα της Brembo στο
μπροστινό σύστημα πέδησης, και με
ένα ελαφρύ αισθητικό φρεσκάρισμα, το Daytona 675 «R» είναι
μια από τις πιο απολαυστικές πισταδόρικες μοτοσικλέτες παραγωγής που έχουν βγει ποτέ από
γραμμή παραγωγής.
Πού διαφέρει το «R» από το απλό Daytona
-Το πιρούνι στην απλή έκδοση είναι μεν ανάποδο και πλήρως ρυθμιζόμενο, ανήκει στην Kayaba, και το
πάχος του βρίσκεται στα 41 χιλιοστά.
Το «R» φοράει το ανάποδο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι NIX30 της
Ohlins, με πάχος όμως στα 43 χιλιοστά, και φυσικά λειτουργία αντάξια
του χρυσού χρώματος της σουηδικής
εταιρείας. Η διαδρομή και στις δύο
εκδόσεις βρίσκεται στα 110 χιλιοστά.
Σημειώστε πως όλες οι ρυθμίσεις στο
Ohlins NIX30 βρίσκονται στην κορυφή των καλαμιών (απόσβεση συμπίεσης στο αριστερό, και απόσβεση επαναφοράς στο δεξί), για να μη χρειάζεται σκύψιμο ή γονάτισμα για να τα
ρυθμίσετε.
-Το αμορτισέρ στην απλή έκδοση,
είναι της kayaba, πλήρως ρυθμιζόμενο. Όμως το πίσω αμορτισέρ στην έκδοση «R» είναι το θρυλικό TTX36 της
Ohlins. Προέρχεται από τους αγώνες
και έχει εξελιχθεί στα κορυφαία παγκόσμια πρωταθλήματα MotoGP,
WSBK, και στα εθνικά πρωταθλήματα
AMA και BSB, στα οποία οι συνήθεις
πρώτοι, χρησιμοποιούν πάντα Ohlins.
Οι ρυθμίσεις είναι πλήρεις, ενώ δεν
χρειάζονται εργαλεία για να αλλάξεις
τα… φώτα στο αμορτισέρ. Όπως και
στο πιρούνι, έτσι και εδώ, όλες οι
ρυθμίσεις γίνονται στο πάνω μέρος
του αμορτισέρ, για ακόμα μεγαλύτερη
ευκολία.
-Στους αγώνες, ακόμα και τα ελάχιστα εκατοστά-χιλιοστά του δευτερολέπτου που χρειάζονται για να κλείσει κανείς το γκάζι, να αλλάξει ταχύτητα και να επιταχύνει ξανά, είναι πολύτιμα. Έτσι, δεν υπάρχει καλύτερος
τρόπος για ακαριαίες αλλαγές ταχυτήτων, με τέρμα γκάζι από την εφαρμογή ενός συστήματος Quick shifter
στο κιβώτιο. Κορυφαίες μοτοσικλέτες
πίστας, που βγαίνουν στην παραγωγή, όπως η Aprilia RSV4 Factory
APRC αλλά και η BMW S1000RR
διαθέτουν παρόμοιο σύστημα, η
πρώτη στη στάνταρ έκδοση και η
δεύτερη ως αξεσουάρ. Πλέον και η
Triumph Daytona 675 «R» διαθέτει
quick shifter, στο στάνταρ εξοπλισμό.
-Εντάξει. Η αλήθεια είναι πως δεν
είχαμε κανένα παράπονο από τις μονομπλόκ ακτινικές δαγκάνες της
Nissin, τα 4 έμβολα της κάθε δαγκάνας, ενώ και το μέγεθος των πλευστών δίσκων στα 308 χιλιοστά ήταν
μια χαρά, ενώ εντυπωσιακή ήταν και
η ακτινική τρόμπα φρένου, πάλι από
τη Nissin. Όμως η Triumph αποφάσισε πως η έκδοση «R» θα φόραγε τα
καλύτερα, και μόνο τα καλύτερα.
Έτσι, άλλαξε προμηθευτή, και στράφηκε στην κορυφαία ιταλική εταιρεία
Brembo. Τα χαρακτηριστικά παρέμειναν απαράλλαχτα, κι εδώ η κατασκευή είναι monoblock, ακτινικές
δαγκάνες και τρόμπα, ίδιο μέγεθος
στους δίσκους, όμως η λειτουργία,
έχει το κάτι παραπάνω, που μόνο η
Brembo μπορεί να προσφέρει. Σημειώστε πως πίσω, οι δυο εκδόσεις μοιράζονται την ίδια μονή δαγκάνα της
Nissin.
-Έχουμε και λέμε, νέες αναρτήσεις, νέα φρένα, quick shifter, ο κινητήρας δεν χρειαζόταν άλλη δύναμη,
οπότε τι μας έμεινε; Η εμφάνιση. Ναι,
αλλά οι Βρετανοί δεν ήθελαν να αλλάξουν τη χαρακτηριστική και μοναδική σιλουέτα του τρικύλινδρου διαμαντιού τους. Έτσι, με το… ζόρι, περιορίστηκαν στην προσθήκη ορισμένων ανθρακονημάτινων κομματιών
στο νέο «R». Πιο συγκεκριμένα, από
ίνες άνθρακα αποτελούνται το μπροστινό φτερό αλλά και ο λασπωτήρας
του πίσω τροχού, τα πλαϊνά του φέρινγκ, και το κάλυμμα του τελικού
στην εξάτμιση. Και αν ενδιαφέρεστε
για λεπτομέρειες, νέα είναι και η
γραμματοσειρά που χρησιμοποιήθηκε
στα logo της Triumph, αλλά και της
μοτοσικλέτας DAYTONA και 675R.
Στην πίστα – Αποκάλυψη
Οδηγήσαμε το R, τόσο στο δρόμο, όσο και στην πίστα των Μεγάρων. Αφήνουμε κατά μέρος το δρόμο, στον οποίο άλλωστε δεν θα πιέσεις τόσο εύκολα να βρεις τα όρια
της μοτοσικλέτας, ώστε να καταλάβεις την κορυφαία διαφορά ποιότητας των Ohlins, από εδώ μέχρι το…
περίπτερο. Άλλωστε, αν θέλετε την
«R» για το δρόμο και μόνο… ειδικά
στην Ελλάδα, η μοτοσικλέτα θα χασμουριέται, και θα αναρωτιέται για
ποιο λόγο την ταλαιπωρείτε. Στην
πίστα όμως, όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Εκπληκτική συμπεριφορά, που απέχει παρασάγγας από
τον ιαπωνικό ανταγωνισμό. Σε μερικά σημεία μάλιστα, όπως και η
«απλή» 675, χρειάζεται συνήθεια,
αν έχετε συνηθίσει στα ασιατικά
600. Οι διαστάσεις εδώ είναι μεγαλύτερες, τα μαρσπιέ είναι ψηλότερα
τοποθετημένα, και το γόνατο σας
θα βρει πιο δύσκολα κάτω, και με
μεγαλύτερη κλίση. Στην αρχή μπορεί να σας ξενίσει. Το 675 όμως
μπορεί να πάρει τεράστιες κλίσεις,
και θα πρέπει να το εμπιστευτείτε
για να δρέψετε ό,τι έχει να σας
προσφέρει. Οι αναρτήσεις της
Ohlins δεν χρειάστηκαν καμία ρύθμιση από μέρους μας. Με την αρωγή τους, η «R» συμπεριφερόταν
σαν Θείο δώρο, κλέβοντας εκκλησίες με την πληροφόρηση που παρείχε στον αναβάτη! Η μοτοσικλέτα
της Triumph όρμαγε στις στροφές,
κρατούσε την ταχύτητα της μέσα σε
αυτές, άλλαζε πειθήνια κατεύθυνση
και κλίση, το shifter ήταν απλά απολαυστικό, και δεν υπήρχε τίποτα, μα
τίποτα πραγματικά πάνω της, που
να μας κάνει να πούμε ένα «ναι
μεν, αλλά». Εδώ δεν υπάρχουν
«αλλά»! Το Daytona 675 R καταφέρνει να κάνει την υπέρβαση,
αποτελώντας με άνεση την καλύτερα στημένη Supersport μοτοσικλέτα της αγοράς, έτοιμη από την
κούτα να κερδίσει όποιον αγώνα
εσείς επιθυμείτε να συμμετάσχετε. Η διαφορά τιμής της «R» από
την απλή Daytona 675 βρίσκεται
στα 2.000 ευρώ, διαφορά που κρίνεται απολύτως λογική για το πακέτο φρένων-αναρτήσεων.