ΤΙΜΕΣ

Δοκιμάζουμε το Kawasaki Z750R

Τo Ζ750 αποτελεί ένα από τα αδιαμφισβήτητα bestseller στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Τα δυνατά του χαρτιά, εκτός των άλλων, είναι η απίστευτα επιθετική εμφάνιση.

Ας αρχίσουμε ανάποδα. Με τιμή 8.290 ευρώ για το Z750, και με 8.790 για την έκδοση με το ABS, παίρνετε ένα τίμιο καθημερινό εργαλείο, με εμφάνιση που πείθει για σκληρό street fighting, με 750 ολάκερα κυβικά και 106 αλόγατα. Καθόλου άσχημα, ε; Για δείτε και την τιμή του Z750 του 2009, που έχει ακόμα σε στοκ η αντιπροσωπεία. Υπόψη πως οι αλλαγές σε σχέση με το μοντέλο του 2011 είναι μόνο χρωματικές. Μόλις 7.590 ευρώ, ή 8.190 ευρώ για την έκδοση με ABS. Και γκάζια, και οικονομία! Περνάμε τώρα στη μοτοσικλέτα της δοκιμής μας. Το Z750R κοστίζει 9.290 ευρώ, και σε έκδοση με ABS η τιμή ανεβαίνει στα 9.790 ευρώ. Αρκετά ακριβότερο από την απλή έκδοση που είχε στα δυνατότερα χαρτιά της την οικονομική τιμή απόκτησης. Πάμε λοιπόν, να δούμε τι παραπάνω προσφέρει στον αγοραστή, το γράμμα «R».

Το γράμμα «R»
Πάμπολλοι είναι οι αγοραστές του Z που άμα τη αγορά, πέφτουν με τα μούτρα στις βελτιώσεις. Γιατί γίνεται αυτό; Έχει αδύναμα σημεία το Z που χρήζουν βελτίωσης; Προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει καμία σημαντική παράλειψη. Όμως είναι ακριβώς αυτού του είδους η μοτοσικλέτα (streetfighter) που έρχεται πακέτο με τις προσωπικές αναζητήσεις του εκάστοτε ιδιοκτήτη, ώστε να κάνει το «μοτόρι» του… μοναδικό σε εμφάνιση, και όσο πιο αγριεμένο γίνεται. Τυπικές εφαρμογές αυτού του κανόνα, είναι η αλλαγή της εξάτμισης με κάποιο τελικό που να κάνει την παρουσία σας πιο έντονη, ίσως κάποιο τιμόνι με καλύτερους μοχλούς, προστατευτικά μανιτάρια, κλπ. Η Kawasaki έλαβε γνώση της τάσης αυτής, και αποφάσισε να προσφέρει η ίδια μια έκδοση «R», καταφέρνοντας να συνδυάσει την έκφραση «μαμά», με το βελτιωμένο αποτέλεσμα. Βέβαια στην πορεία, παρεκτράπηκε λιγάκι (με την καλή έννοια), καθώς αντί να προσφέρει απλά ένα «Z» με τελικό της Akrapovic, «έχωσε» στις αναρτήσεις, «έχωσε» και στο νέο και πανέμορφο ψαλίδι, «έχωσε» και στα φρένα, και γενικά έκανε πολλή δουλειά! Σπάνια, αναβάτες θα προχωρούσαν σε τόσο ριζικές βελτιώσεις, εκτός αν μιλάμε για τους πλέον «πυροβο- λημένους». Αν τώρα όλα αυτά κοστί- ζουν μόλις 1.000 ευρώ περισσότερα από το «απλό» Z, εμείς τι να πούμε, παρά μπράβο στην Kawasaki, για μια value for money βελτίωση που ξε- φεύγει από ένα απλό ρετούς.

Αισθητική: Ατσάλινη σιδερογροθιά
Το Z 750 ήταν ανέκαθεν μια από τις πιο επιθετικές σε αισθητική μοτοσικλέτες της κατηγορίας. Και το «R» καθόλου δεν απομακρύνεται από τις γραμμές της απλής έκδοσης. Αντίθετα, η εμφάνιση του παίρνει αρκετούς έξτρα πόντους ποιοτικής «κακίας» με τις ακτινικές δαγκάνες που δείχνουν μασίφ, και αποφασιστικές, με το πανέμορφο ψαλίδι που θυμίζει άσκηση γλυπτικής, με τη φρεσκαρισμένη μάσκα και το χρυσό πιρούνι. Που να το δείτε και με το επίσημο aftermarket Akrapovic τελικό της εξάτμισης, και με την καρίνα –επίσημο αξεσουάρ κι αυτή. Η μοτοσικλέτα της δοκιμής μας, ήταν σε μαύρο ματ χρώμα, χρώμα που παραπέμπει ευθέως σε homemade μοτοσικλέτα streetfighter, βαμμένη με… σπρέι, από τον ιδιοκτήτη. Το μόνο που έχουμε να προσθέσουμε εδώ, είναι πως το «R» κάνει ένα βήμα ακόμη προς την αισθητική ολοκλήρωση -όχι πως η απλή έκδοση ήθελε πολλή δουλειά.

Εργονομία: Όπως στο «απλό» Ζ
Τίποτα δεν άλλαξε σχεδόν από το «απλό» Ζ, εκτός από το τιμόνι που είναι ελαφρώς πιο πλατύ, και από τη σέλα που ψήλωσε ελαφρώς. Ο αναβάτης κάθεται άνετα, οι γωνίες των άκρων είναι χαλαρές, και τίποτα δεν τον ενοχλεί στη βόλτα. Εκεί που αισθάνεται ελαφρώς περίεργα είναι όταν τσιτώσει και ανοίξει το γκάζι, καθώς το τιμόνι δεν προσφέρει τους μοχλούς που χρειάζονται, έχει περίεργη κλίση, δεν βολεύει, και κάνει τον αναβάτη να διπλώνει σε αφύσικες γωνίες, και να αισθάνεται πως κάτι δεν κάνει καλά. Αυτά όμως, μόνο σε οριακή οδήγηση. Τιμονάκι κανείς; Σημειώστε επιπλέον, το κλασσικό «κουσούρι» του Ζ, με το απίστευτα μικρό κόψιμο τιμονιού, που θα σας ταλαιπωρήσει στις αστικές μανούβρες. Τα όργανα είναι ευανάγνωστα και όμορφα, με πλήρεις ενδείξεις (στροφόμετρο, ταχύμετρο, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, θερμοκρασία, δείκτης καυσίμου, και ρολόι). Τώρα ο συνεπιβάτης θα σας συντροφεύσει μόνο σε μικρές βόλτες, μιας και η σέλα του είναι τύπου Supersport. Εμ, η άγρια εμφάνιση είναι ο κύριος στόχος εδώ, τι μου ψάχνετε λούσα για δύο. Όποιος θέλει δικάβαλα και φορτωμένα ταξιδάκια… σε λάθος μοτοσικλέτα απευθύνεται.

Στο δρόμο: Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ε: Ο κινητήρας είναι ίδιος με του απλού Ζ;
Α: Ναι. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αν και στα «R» περιμένεις και κάποια έστω μικρή βελτίωση στο γκάζι. Λέμε δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί ο κινητήρας του Ζ δεν έπασχε ποτέ από γκάζι. Και ροπάτος είναι, και απίστευτα ελαστικός, με κιβώτιο υπόδειγμα, και ψεκασμό χωρίς γκούχουγκούχου. Θα δείτε 230-240 χλμ/ώρα εύκολα, θα κάνετε συμπαθητικές σούζες, και θα διώξετε τον πίσω τροχό ελεγχόμενα όταν εσείς το θελήσετε. Τι άλλο θέλατε; Να τρακοσαρίζετε;

Ε: Πες μας για τις αναρτήσεις.
Εκεί είναι η ουσιαστική διαφορά από το απλό «Ζ», και θέλουμε να μάθουμε πόσο καλύτερες είναι. Α:Είναι πολύ καλύτερες. Η ξύλινη αίσθηση που έπαιρνες με το «απλό» Ζ έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Έχεις πολύ καλύτερη πληροφόρηση, και μπορείς να πιέσεις περισσότερο. Αυτό βέβαια έφερε ένα άλλο χαρακτηριστικό του Ζ στην επιφάνεια, χαρακτηριστικό που πλέον είναι εκείνο που θα θέσει τα όρια στην γρήγορη οδήγηση. Βλέπετε, με το απλό Ζ, οι αναρτήσεις σήκωναν τα χέρια ψηλά λίγο πριν κάνει το ίδιο και το παλαιάς σχεδίασης και γεωμετρίας, μονής ραχοκοκαλιάς ατσάλινο πλαίσιο. Τώρα που οι αναρτήσεις βελτιώθηκαν, το βάρος στράφηκε στο πλαίσιο, και στην αδυναμία που εκείνο δείχνει στην ακραία sport οδήγηση. Εδώ δεν έχουμε ένα Tuono R, ούτε καν ένα Hornet. Το Ζ «R» έκανε μεν ένα βήμα εμπρός στις αναρτήσεις, όμως αν δεν αλλάξει εκ βάθρων το πλαίσιο και η σχεδιαστική φιλοσοφία του, τότε ακόμα και σε αυτή τη μορφή δεν θα μπορέσετε να ακολουθήσετε από κοντά κάποια πιο προηγμένα μηχανολογικά σύνολα.

Ε: Και οι ακτινικές δαγκάνες στα φρένα; Πώς σταματάει το «R»;
A: Εδώ η δουλειά είναι άψογη. Αίσθηση, δύναμη, πληροφόρηση. Όλα σε υπερθετικό βαθμό. Δεν έχουμε τίποτα να προσάψουμε στα φρένα του «R», το αντίθετο μάλιστα, εδώ βρίσκεται ένα από τα πιο δυνατά σημεία της μοτοσικλέτας.
A:Όχι, όχι, δεν αλλάζει κοινό το «R»! Οι βελτιωτικές κινήσεις έγιναν σε απόλυτη αρμονία με τους στόχους και τα «θέλω» του κοινού του «απλού» Ζ. Εδώ έχουμε ένα Ζ «πουσαρισμένο», και ακόμα πιο δεκτικό σε sport οδήγηση, αν και οι περισσότεροι αναβάτες της κατηγορίας, δεν θα επιδοθούν ποτέ στην απόλυτη αναζήτηση των ορίων της μοτοσικλέτας. Μπορεί να το πράττουν από καιρό σε καιρό, αλλά δεν είναι ο κύριος σκοπός τους. Εδώ έχουμε μια από τις πλέον ομορφότερες «κακές», άγριες και τσαμπουκαλίδικες μοτοσικλέτες που κυκλοφορούν σήμερα. Και αυτός είναι και ο υπέρτατος στόχος, που το «R» χτυπάει στο κέντρο κάθε φορά. Οι εντυπώσεις, η ομορφιά, η ήρεμη ή σβέλτη (ανάλογα τη διάθεση) βόλτα με απολύτως κορυφαίο στιλ. Ένα café-racer που έγραψε, γράφει, και θα συνεχίσει να γράφει ιστορία, τόσο έξω από τις καφετέριες, όσο και στα αστικά πεδία των μαχών, αλλά και στους επαρχιακούς δρόμους με διαδοχικές στροφές. Μια «βελτιωμένη», «πουσαρισμένη», «πειραγμένη» μοτοσικλέτα, όχι από τον ιδιοκτήτη της, αλλά κατευθείαν από το εργοστάσιο!