Με λίγα λόγια Ο πελάτης στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ της AUTOVISION μπορεί να έρθει είτε με ραντεβού, είτε χωρίς. Όταν φτάσει, παρκάρει το δίκυκλο του στην προβλεπόμενη θέση, και πηγαίνει στη γραμματεία, όπου παραδίδει τα έγγραφα του. Κάθεται σε ένα κλιματιζόμενο χώρο, με μουσική, με Wi-fi, μπορεί να πιει ένα καφέ, ενώ παρακολουθεί τη διαδικασία ελέγχου του δικύκλου του σε μία οθόνη! Η διαδικασία κρατάει το πολύ 20 λεπτά, ενώ με την ολοκλήρωση του ελέγχου θα έρθει ο ελεγκτής να του παραδώσει τα κλειδιά, συν το δελτίο του, με ό,τι έχει βρει, και μερικά χρήσιμα δωράκια ασφαλείας. Ένας φάκελος για τα έγγραφα σας, ένα φωσφοριζέ κίτρινο γιλέκο ασφαλείας, ένα σετ γάντια για μικροεπισκευές, ώστε να μη λερώνει τα χέρια του ο αναβάτης, αλλά και ένα μικρό κιτ πρώτων βοηθειών.
«Να εμπιστευτώ το δίκυκλο μου στα χέρια των ελεγκτών;» Όλοι οι ελεγκτές δικύκλων στα ΚΤΕΟ έχουν δίπλωμα οδήγησης δικύκλου, είναι εξοικειωμένοι με το αντικείμενο, ενώ οι περισσότεροι είναι κάτοχοι και οι ίδιοι μεγάλων μοτοσικλετών (σσ. στην περίπτωση μας, και οι δύο ελεγκτές ήταν κάτοχοι χιλιαριών Supersport μοτοσικλετών).
Ταυτοποίηση / Ρύποι Πρώτα γίνεται η ταυτοποίηση του δικύκλου, και μετά ελέγχονται τα καυσαέρια. Ελέγχονται οι αριθμοί πλαισίου και κινητήρα, και μετρούνται οι ρύποι. Η μέτρηση των καυσαερίων γίνεται στο ρελαντί (σσ. στο CBF, λόγω κακής ρύθμισης, ίσως και λόγω ενός προβλήματος που έχουμε εντοπίσει στην τρόμπα βενζίνης, τα καυσαέρια ήταν αυξημένα, όχι όμως αρκετά ώστε να κοπεί στον έλεγχο. Έδειξε 2,75 με όριο τα 4, όμως θα μπορούσε να δείχνει ακόμα και 0,2 αν ήταν καλορυθμισμένο!)
Όριο ταχύτητας στα πενηντάρια Η διαφορά που έχουν τα δίκυκλα πενήντα κυβικών εκατοστών -όταν κληθούν για έλεγχο- είναι το όριο ταχύτητας που πρέπει να ισχύει για εκείνα. Έτσι, η μέγιστη ταχύτητα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50χλμ/ώρα.
Φρένα Μετρήσεις γίνονται στον εμπρόσθιο και τον πίσω τροχό για την οβαλότητα του δίσκου, διαπιστώνεται δηλαδή αν έχει στραβώσει ο δίσκος, και ελέγχεται η μέγιστη απόδοση (και τα ταμπούρα ελέγχονται, ενώ επιπλέον τσεκάρεται αν χάνουν γράσσα). Όλη η διαδικασία ελέγχεται αυτόματα, και με απόλυτη ακρίβεια από το μηχάνημα. Το μηχάνημα μετράει επιπλέον το αν κολλάει κάποια δαγκάνα. Αυτό που δεν μετριέται είναι το πάχος των δίσκων (σσ. στο CBF 600 που πήγαμε για δοκιμή, το μηχάνημα έδειξε απόκλιση δίσκου 2 χιλιοστά, όμως απ’ ό,τι μας είπαν είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού δεν γίνεται η απόκλιση να είναι μηδενική. Στον έλεγχο της δύναμης, το αποτέλεσμα ήταν πολύ ικανοποιητικό, αφού έδειξε 82% στο μπροστινό και 45% στο πίσω, όταν για πίσω το όριο είναι 25% στις μεγάλου κυβισμού μοτοσικλέτες.).
Οπτικοί έλεγχοι στο ανυψωτικό Εδώ ελέγχονται όλα τα υποσυστήματα της μοτοσικλέτας, αν υπάρχουν γυμνά καλώδια, αν έχει διαρροές υγρών φρένων, ή λαδιών. Γίνεται έλεγχος αν έχει λυθεί η εξάτμιση, ελέγχονται τα ρουλεμάν, οι τζόγοι στο πιρούνι, στο λαιμό, στην αλυσίδα, τα στοπ στα φώτα, η κόρνα, τυχόν διαρροές από το ρεζερβουάρ, οι μπουκάλες, η στήριξη της σέλας, κλπ. Οι έλεγχοι είναι πολλοί, και τα έμπειρα μάτια των ελεγκτών ξεσκονίζουν όλα τα υποσυστήματα του δικύκλου.
Τελευταίος έλεγχος – Στάθμη θορύβου Όταν τελειώσουν οι παραπάνω έλεγχοι περνάμε στη στάθμη θορύβου του δικύκλου, στην ηχομέτρηση. Η διαδικασία έχει αυστηρές προδιαγραφές, ώστε να γίνεται με ακρίβεια (ειδικά όσον αφορά στη θέση του ντεσιμπελόμετρου) και γίνεται σε συγκεκριμένο χώρο. Γίνονται τρεις μετρήσεις, οι οποίες δεν πρέπει να απέχουν μεταξύ τους πάνω από 2 ντεσιμπέλ, και κρατάμε την πιο αυστηρή (σσ. στο CBF η Honda γράφει 89 ντεσιμπέλ στάθμη θορύβου, ενώ το ντεσιμπελόμετρο έδειξε 83 ντεσιμπέλ!).
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;