Πρώτη Δοκιμή: Aprilia Sportcity 300 Street
Πριν από λίγες ημέρες, η Aprilia παρουσίασε μία φρεσκαρισμένη έκδοση του SportCity 300 Cube, με το όνομα SportCity 300 Street. Ακόμα πιο όμορφο, ακόμα πιο σύγχρονο, με τον ίδιο όμως αθλητικό χαρακτήρα.
Τιμή: 3.390 ευρώ +Επιταχύνσεις, ευελιξία, φρένα, τιμή
-Νευρικό κοντά στην τελική του
Tώρα θα σας πω μια μικρή ιστορία, αρκετά διασκεδαστική, για τη δοκιμή του SportCity 300 Street. Μάθετε λοιπόν πως το συγκεκριμένο scooter έφτασε στα χέρια μας πριν καν παρουσιαστεί στην Ιταλία, πριν καν παρουσιαστεί στην Ελλάδα! Όταν γράφαμε τη δοκιμή, δεν υπήρχαν καν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του στο επίσημο media site της Piaggio. Κι έτσι, ψάξαμε, ψάξαμε, και ψάξαμε ακόμα περισσότερο -και με την πολύτιμη βοήθεια της ελληνικής αντιπροσωπείας- ώστε να βρούμε τις διαφορές του νέου STREET, από το απερχόμενο CUBE. Και… πιστεύουμε πως τις βρήκαμε, τις περισσότερες -αν όχι όλες. Πολύ μπροστά, λέμε.
Αισθητική/Ποιότητα: Φουλ επίθεση!
Το SportCity θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για τον αδελφό του Beverly 300, έναν αδελφό όμως που επέλεξε το δρόμο του αθλητισμού, και των σπορ. Τα μηχανικά του μέρη μπορεί να προέρχονται από το best-seller της Piaggio, όμως υπάρχουν πολλές και ουσιαστικές διαφορές που το κάνουν να δείχνει… άλλο μηχανάκι. Αισθητικά, τα sport γονίδια του κάνουν δυναμική εμφάνιση, απ’ όπου κι αν το πιάσεις. Μικρό σε μέγεθος, μοιάζει περισσότερο για 200άρι, παρά για scooter τριακοσίων κυβικών. Τα επιθετικά μάτια του, διατηρούν το σχήμα που είχαν και στο Cube, όμως οι γρίλιες πάνω απ’ τους προβολείς έχουν δεχθεί όμορφες κυψελωτές σίτες. Η ζελατίνα ψήλωσε, αν και πάλι μιλάμε για την ελάχιστη προστασία από τα στοιχεία της φύσης. Εκεί που πριν δεν πρόσφερε καμία, τώρα κερδίσατε μερικά πολύτιμα στεγνά εκατοστά στο στήθος σας, τις βροχερές μέρες του χειμώνα. Δείχνει και πιο όμορφο έτσι. Το συγκεκριμένο SportCity που είχαμε στα χέρια μας ήταν στα αγωνιστικά χρώματα της Aprilia (μαύρο-κόκκινο), με έμφαση όμως στο μαύρο. Η έτερη διχρωμία δίνει αντίθετα έμφαση στο κόκκινο. Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα. Το φινίρισμα στα πλαστικά είναι πολύ καλό, η βαφή ποιοτική, και η συναρμογή των μερών του scooter υποδειγματική. Ένσταση έχουμε μόνο σε δυο λεπτομέρειες, στο ντουλαπάκι της ποδιάς. Το τελευταίο προεξέχει εμφανώς από την ποδιά, χωρίς να κουμπώνει απόλυτα μέσα της, ενώ ακόμα κι όταν είναι κλειδωμένο, εύκολα μπορεί κάποιος να χώσει το χέρι του απ’ τη μία πλευρά και να το παραβιάσει.
Εργονομία/ Χώροι: Άνετο και πρακτικό
Η καλοραμμένη και όμορφη σέλα των 815 χιλιοστών και των δύο επιπέδων, θα βολέψει ακόμα και αναβάτες κάτω του 1.70, ενώ είναι φαρδιά και άνετη, τόσο για τον αναβάτη, όσο και για τον συνεπιβάτη. Ο τελευταίος θα αισθανθεί ασφαλής, αφού έχει δυο ευμεγέθεις και εργονομικές χειρολαβές, απ’ τις οποίες πιάνεται. Σημειώστε όμως πως, τα αναδιπλούμενα μαρσπιέ θέλουν αρκετή δύναμη για να ανοίξουν. Η επίπεδη ποδιά μπορεί να είναι σχετικά στενή -είπαμε, sport, ευέλικτο και δυναμικό στους δρόμους της πόλης-, όμως φορτώνεται ικανοποιητικά, όπως διαπιστώσαμε, όταν χρειάστηκε να μεταφέρουμε έναν ανεμιστήρα με το κουτί του. Νέο είναι και το αντιολισθητικό κάλυμμα της ποδιάς, που κάνει καλά τη δουλειά του. Τώρα, εκτός από το ντουλαπάκι της ποδιάς, υπάρχει και γάντζος για τσάντες, γάντζος που διπλώνει και ενσωματώνεται καλαίσθητα στα πλαστικά του scooter. Η σέλα δυστυχώς δεν ανοίγει από τον κεντρικό διακόπτη, και πρέπει να τοποθετήσετε το κλειδί σε ένα ξεχωριστό διακόπτη στα πλάγια του scooter. Από κάτω, ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, όμως δεν φωτίζεται, ούτε χωράει full-face κράνος. Παρ’ όλα αυτά, θα χωρέσει άνετα ένα jet κράνος. Αν θέλετε μεγαλύτερους χώρους, η Aprilia διαθέτει ένα επίσημο top-box, ως έξτρα αξεσουάρ. Οι νέοι διακόπτες είναι πανέμορφοι και ιδιαίτερα λειτουργικοί. Όμορφη όμως είναι και η ψηφιακή οθόνη, με την ένδειξη της ώρας να δεσπόζει, αλλά και με ενδείξεις καυσίμου, θερμοκρασίας, μερικού και ολικού χιλιομετρητή, αμπερόμετρου, service, λαδιού, κλπ. Ενσωματωμένο στο πλάι της οθόνης, βρίσκουμε το αναλογικών ενδείξεων κοντέρ που μετράει την ταχύτητα τόσο σε χιλιόμετρα, όσο και σε μίλια. Μικρή ενόχληση προκαλεί το design του διπλού σταντ (μονό δεν υπάρχει), αφού θέλει λίγη έξτρα δύναμη για να στήσετε το SportCity σε αυτό, και στο κατέβασμα, θέλει να βάλετε το πόδι σας μπροστά του, γιατί αλλιώς το scooter έχει την τάση να γλιστράει.
Κινητήρας: Προπονημένος μποξέρ
Ευτυχώς για τους λάτρεις των γρήγορων scooter, το SportCity δεν δείχνει μόνο σβέλτο, είναι σβέλτο! Η καρδιά του, ο σύγχρονος, υγρόψυκτος, τετραβάλβιδος, και ψεκαστός κινητήρας των 278 κυβικών παράγει 22 ίππους και 2,34 κιλά ροπής σύμφωνα με την Aprilia. Όχι ιδιαίτερα δυνατός για τα κυβικά του, ούτε όμως μπορείς να τον πεις και… ασθενικό. Αυτό τώρα που βοηθάει τον κινητήρα, να αποδώσει τα μέγιστα, και να δείξει ένα πολύ καλό πρόσωπο, είναι η ιδιαίτερα κοφτερή, άμεση και κοντή μετάδοση. Αυτή χαρίζει στο SportCity πολύ δυνατές επιταχύνσεις, χωρίς καθυστερήσεις και πατιναρίσματα, επιταχύνσεις που το διαφοροποιούν από τα περισσότερα scooter των 300 κυβικών. Γκάζι κι έφυγες, με τη δύναμη να μεταφράζεται σε δυνατή, μεστή, απολαυστική επιτάχυνση σε χαμηλές και μεσαίες στροφές. Ο ψεκασμός αποδίδει άριστα, χωρίς τινάγματα και άλλα περίεργα. Ο ρυθμός περιστροφής του γκαζιού αντιστοιχεί απόλυτα με τη δύναμη που βγαίνει στο δρόμο, ενώ στο άνοιξε-κλείσε του γκαζιού δεν εμφανίζονται βήχας και τινάγματα. Όλα γίνονται με γλυκό τρόπο, χαρίζοντας ηρεμία πνεύματος στον αναβάτη. Ο κινητήρας μπορεί να μην είναι από τους πιο οικονομικούς, καθώς θα βγάλει έως και 5,1lt/100χλμ. αν τον δουλεύετε τέρμα γκάζι, όμως αν είστε πιο… καλός μαζί του, η κατανάλωση θα πέσει ακόμα και στα 4-4,2lt/100χλμ. Μια μέση κατανάλωση 4,8lt/100χλμ. είναι απολύτως ρεαλιστική.
Στο δρόμο: Δυναμισμός σε όλες τις συνθήκες
Η μίζα δουλεύει άριστα, και φέρνει άμεσα στη ζωή τον κινητήρα, χωρίς ανατριχιαστικούς ήχους, και χωρίς πολύ θόρυβο. Ούτε όμως και το τελικό της εξάτμισης κάνει δυνατό θόρυβο, χωρίς ταυτόχρονα να γίνεται ξενέρωτο. Ο αναβάτης κάθεται πολύ κοντά στο τιμόνι, και μόλις οι τροχοί κυλήσουν για λίγα μέτρα, γίνεται φανερό πως η γεωμετρία του SportCity είναι ιδιαίτερα γρήγορη και επιθετική. Έχουμε και λέμε λοιπόν. Αναβάτης κάθεται μπροστά, πολύ κοντά στο μπροστινό τροχό, τον οποίο φορτίζει έτσι με το βάρος του. Γρήγορη γεωμετρία που μεταφράζεται σε ακαριαίες αλλαγές κατεύθυνσης και κλίσης, βοηθάει πάρα πολύ στην κίνηση της πόλης. Και κινητήρας που «ακούει» τις επιθυμίες του αναβάτη, ανταμείβοντας τον με δυνατό τράβηγμα που εκτινάσσει μπροστά το scooter. Ειδικά οι επιταχύνσεις από στάση, ή από ταχύτητες 40-60-80χλμ. είναι απολαυστικές, και σε κάνουν να κλείνεις και να ανοίγεις ξανά το γκάζι, μόνο και μόνο για να ζήσεις ξανά την εμπειρία του μαγικού χεριού που σε πιάνει και σε εκτοξεύει μπροστά! Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο, όσον αφορά στα συστατικά της σβέλτης μετακίνησης σε αστικό περιβάλλον; Πώς; Μιλήσατε για φρένα; Το Street διαθέτει δύο δίσκους μπροστά, κι ένα τρίτο πίσω, και ένα κοπάδι δαγκάνες για να τους γραπώνει. Αν όμως σας μπει η σκέψη πως πρόκειται για υπερβολή, και σκεφτείτε πως θα χάνει εύκολα κανείς το μπροστινό σε δυνατό φρενάρισμα, κάνετε μεγάλο λάθος. Γιατί παρ’ όλο που απουσιάζουν εδώ τα πιο νέα συστήματα Traction Control και ABS, αντίθετα δεν απουσιάζει η απίστευτα καλή αίσθηση, από το σύστημα πέδησης. Μπορείτε έτσι να εξαντλήσετε τη μεγάλη δύναμη των φρένων, ελέγχοντας παράλληλα με απόλυτο τρόπο την πρόσφυση των τροχών. Λαμπρά. Τι γίνεται τώρα με την τελική ταχύτητα; Είναι ικανοποιητική μεν, αλλά δεν εντυπωσιάζει. Τα 120χλμ/ώρα θα τα πιάσετε άμεσα, παντού. Τα 125 θα έρθουν με λίγη προσπάθεια ακόμη. Για τα 130 θα πρέπει να συναντήσετε ευνοϊκές συνθήκες, ενώ είδαμε έως και 140 χλμ/ώρα στις κατηφόρες της Εθνικής Οδού. Η σταθερότητα του συνόλου είναι πολύ καλή μέχρι τα 120, με το πλαίσιο και τους 15άρηδες τροχούς να επιτρέπουν στον αγριεμένο αναβάτη να παρεκτραπεί, οδηγώντας όσο λυσσασμένα θέλει. Από τα 120 και μετά είναι μεν σταθερό σε ευθεία γραμμή, αλλά κοντά στα 140 γίνεται αρκετά νευρικό. Όσον αφορά στις γρήγορες καμπές του δρόμου, μετά τα 120 θα παρουσιάσει κι εκεί κάποια νευρικότητα. Δεν μπορεί όμως κανείς να τα έχει όλα. Είπαμε, το Street έχει ευελιξία και γεωμετρία ξυράφι, οπότε λογικό είναι να είναι λίγο νευρικό στα πολλά. Όσον αφορά στις λακκούβες, το SportCity είναι σφιχτό μεν, και αν υπάρχουν πολλές από αυτές, μπορεί να συμπεριφέρεται λίγο απότομα, όμως δεν κοπανάει εύκολα τη μέση ούτε του αναβάτη, ούτε του συνεπιβάτη. Η κοντινή συνύπαρξη του ψυγείου της υγρόψυξης με τον κεντρικό διακόπτη, σημαίνει πως όταν το καλοκαίρι θα αφαιρείτε το κλειδί, εκείνο πολλές φορές θα καίει απίστευτα πολύ –αστεία λεπτομέρεια, που δεν ενοχλεί όμως.
ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Αλλαγές SportCity Street από SportCity Cube
• Μικρότερο ρεζερβουάρ 8,5 λίτρων αντί για 9
• Μεγαλύτερο μεταξόνιο στα 1.375χλστ. αντί για 1.360χλστ.
• Διαφορετική σχεδίαση στο πάτωμα της ποδιάς.
• Πλέον οι αεραγωγοί στη μάσκα έχουν σήτα.
• Νέα, ψηφιακά όργανα.
• Νέοι, σύγχρονοι διακόπτες.
• Διαφορετική μάσκα στο πάνω εμπρόσθιο μέρος, με μεγαλύτερη ζελατίνα.
• Άλλα γραφικά και χρώματα.
• Διαφορετική σχάρα και χειρολαβές.
• Νέο κάλυμμα τελικού εξάτμισης.
• Νέα ελαστικά.
Συμπέρασμα: Street fun!
Όχι, δεν εξευγενίστηκε το SportCity. Έγινε πιο όμορφο, ναι. Αλλά δεν έχασε ούτε γραμμάριο από την επιθετικότητα του, ούτε και νόθευσε το Sport χαρακτήρα του. Τα δυο συνθετικά του ονόματος του (Sport & City), λένε όλη την αλήθεια, και το Street απλώς δίνει το τελικό στίγμα του χαρακτήρα του scooter. Ευέλικτο, πανέμορφο, επιθετικό, μικροκαμωμένο κι ελαφρύ, με φρένα άγκυρες, και απολαυστικές επιταχύνσεις. Μάχες εκ του συστάδην, στους δρόμους της πόλης. Σβέλτη μετακίνηση, απολαυστική οδήγηση, με υψηλή ποιότητα κατασκευής, αλλά και με πάρα πολύ καλή τιμή απόκτησης! Φτάσαμε λοιπόν και στην τιμή του Street, που στα 3.390 ευρώ, πραγματικά δεν έχει το Θεό της, βάζοντας γερά θεμέλια, για να αναδείξει το Street σε ζηλευτό best-seller. On your marks, get set, go!