H βρετανική τρικύλινδρη street ήταν μία μοτοσικλέτα που δεν έτυχε της αναγνώρισης που της άξιζε από το ελληνικό κοινό. Μπορεί όμως να πάρει πίσω το αίμα της ως μεταχειρισμένη...
Με πλαίσιο και κινητήρα προερχόμενα από το Daytona 675 το Street Tripleείναι ένα αυθεντικό streetfighter. Σχεδιαστικά το βρετανικό μοντέλο ξεχωρίζει από χιλιόμετρα μακριά, ακόμη και όταν δεν μπορείς να διακρίνεις ξεκάθαρα τη φιγούρα του. Υπεύθυνα για αυτό τα δύο στρογγυλά φωτιστικά σώματα, σήμα κατατεθέν της βρετανικής εταιρείας από τότε που παρουσιάστηκε το2ο Speed Triple μέχρι την εμφάνιση του μοντέλου που γνωρίζουμε σήμερα. Μέχρι κλασική streetfighter θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την σχεδίαση της βρετανικής μοτοσικλέτας με την ποιότητα κατασκευής αλλά και τις προσεγμένες λεπτομέρειες να ολοκληρώνουν την εικόνα με τον καλύτερο τρόπο. Ειδικά στο πίσω μέρος, ξεχωρίζουν οι όμορφες βάσεις των μαρσπιέ του συνεπιβάτη και το αλουμινένιο ψαλίδι, μέσα από το οποίο περνούν οι λαιμοί της εξάτμισης, αλλά και το αμορτισέρ. Τέτοιες λεπτομέρειες δεν τις βλέπει κανείς συχνά σε «ταπεινό» μεσαίο street και είναι αυτές που δίνουν ένα…γαλαζοαίματο αέρα στην όλη κατασκευή. Να πούμε επίσης σε αυτό το σημείο πως το 675 αποτελεί τη βασική έκδοση του R. Οι κύριες διαφορές τους εντοπίζονται στις χαμηλότερου κόστους αναρτήσεις, στις μπροστινές δαγκάνες (διπίστονες από ακτινικές 4πίστονες) στο τιμόνι και τη θέση του και τη σχεδίαση της σέλας. Θα ήταν, όμως, άδικο να την δει κάποιος υπό αυτό το πρίσμα αφού το απλό Triple στέκεται εξαιρετικά ως οντότητα και δεν φαίνεται να υστερεί σε κάποιο σημείο σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Εργονομία/Χώροι: Στο μέσο όρο
Η θέση οδήγησης του Street Triple είναι ελαφρώς επιθετική αλλά έχει και πρακτικές προεκτάσεις. Τα χέρια πέφτουν φυσικά στο τιμόνι και ο κορμός γέρνει ελαφρώς προς τα εμπρός, ενώ τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί ψηλά, δημιουργούν μικρές γωνίες στα γόνατα και ευνοούν τη σπορ οδήγηση. Μέσα στην πόλη θα ενοχλήσουν ελαφρά στο κατέβασμα-ανέβασμα του ποδιού στα φανάρια, ενώ στο μποτιλιάρισμα θα φανεί και το μικρό κόψιμο του τιμονιού που δεν επιτρέπει μεγάλες μανούβρες ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Οι βραχύσωμοι θα βολευτούν πιο εύκολα πάνω στο Street Triple, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, οι ψηλόσωμοι θα νιώσουν πολύ άβολα, με τη θέση οδήγησης να συνηθίζεται σχετικά γρήγορα. Στη γρήγορη εξοικείωση με το Street Triple συνεισφέρουν και τα εργονομικά χειριστήρια του τιμονιού. Μικρές γωνίες σχηματίζουν και τα γόνατα του συνεπιβάτη με τη σέλα που έχει στη διάθεσή του να επαρκεί για καθημερινή μετακίνηση και σύντομες βόλτες εκτός πόλης. Ο τελευταίος έχει στη διάθεσή του και χειρολαβή.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τη μεταχειρισμένη Triumph Street Triple 675 μπορείτε να βρείτε στο τεύχος Μoto Τρίτη (τεύχος 15) που βρίσκεται στα περίπτερα