Αερόψυκτος ή υγρόψυκτος κινητήρας;

- Ο αερόψυκτος δεν έχει δικό του σύστημα ψύξης και χρησιμοποιεί μόνο τον αέρα της ατμόσφαιρας.
- Ο υγρόψυκτος έχει κύκλωμα ψύξης με μείγμα απεσταγμένου νερού και αντιψυκτικού υγρού.
- Ο αερόψυκτος είναι φθηνότερη και πιο απλή κατασκευή, ενώ δεν χρειάζεται συντήρηση.
- Ο υγρόψυκτος έχει καλύτερα αποτελέσματα αλλά αυξάνει το βάρος και το κόστος.

Ο αερόψυκτος δεν έχει δικό του σύστημα ψύξης και χρησιμοποιεί μόνο τον αέρα της ατμόσφαιρας

Ο κινητήρας αποτελεί την καρδιά των μοτοσυκλετών μας και λειτουργεί με μεγάλες θερμοκρασίες και πιέσεις που αν ανεβούν σε υπερβολικό βαθμό ζορίζουν τα εξαρτήματα σε βαθμό που μπορεί ακόμα και να τα χαλάσουν. Για αυτό το λόγο όλοι οι κινητήρες ψύχονται με δύο κυρίως τρόπους. Ο απλούστερος εξ αυτών είναι με τον αέρα της ατμόσφαιρας. Ο λεγόμενος αερόψυκτος κινητήρας δεν έχει κάποιο ειδικό σύστημα ψύξης πέραν του αέρα που χτυπάει τη μοτοσυκλέτα όσο αυτή κινείται. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των αερόψυκτων κινητήρων είναι η απουσία πλαστικών γύρω τους (για να περνάει καλύτερα ο αέρας) και (το πιο βασικό) τα "πτερύγια" στο εξωτερικό του, δουλειά των οποίων είναι να αυξάνουν την συνολική επιφάνεια του κινητήρα που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, ψύχοντάς τον καλύτερα. Σε περιπτώσεις που κρίνεται ότι χρειάζεται παραπάνω ψύξη οι κατασκευαστές προσθέτουν και ένα "ψυγείο λαδιού", που κατεβάζει τη θερμοκρασία του λαδιού που κινείται μέσα στον κινητήρα και βοηθάει την κατάσταση. Αυτοί οι κινητήρες είναι οι λεγόμενοι "αεροελαιόψυκτοι". 

Ο υγρόψυκτος έχει κύκλωμα ψύξης με αντιψυκτικό υγρό που κυκλοφορεί στο σύστημα κατεβάζοντας την θερμοκρασία

Από την άλλη υπάρχουν οι υγρόψυκτοι κινητήρες, οι οποίοι χρησιμοποιούν ένα αρκετά διαφορετικό σύστημα. Ουσιαστικά εδώ έχουμε ένα ειδικό αντιψυκτικό υγρό που έχει ως βάση το απιονισμένο νερό, πολυϋδροξυλική αλκοόλη (για να μην παγώνει ποτέ) και αντιδιαβρωτικούς παράγοντες (για να μην προκαλεί σκουριά στα μέρη του κινητήρα). Αυτό μεταφέρεται μέσα από ένα δίκτυο σωληνώσεων και ψύχει τον κινητήρα, ενώ μετά περνάει με τη σειρά του από το δικό του "ψυγείο", το οποίο βρίσκεται μπροστά από τον κινητήρα και η δομή του θυμίζει λίγο τα "πτερύγια" των αερόψυκτων (για να ψύχεται με τη σειρά του και αυτό καλύτερα). Αυτή είναι μια λύση που συνηθίζεται σε πολυκύλινδρους και πιο δυνατούς κινητήρες, ή σε μοτοσυκλέτες με πλαστικά και φέρινγκ, όπου ο αέρας δυσκολεύεται περισσότερο να ψύξει αποτελεσματικά τον κινητήρα. 

Ο αερόψυκτος είναι φθηνότερη και πιο απλή κατασκευή, ενώ δεν χρειάζεται συντήρηση

Προφανώς γίνεται εμφανές ότι ένας αερόψυκτος κινητήρας έχει ένα πολύ βασικό πλεονέκτημα. Είναι πιο απλός στην κατασκευή του, φθηνότερος και δεν χρειάζεται καμία συντήρηση (όσον αφορά την ψύξη του πάντα). Καθώς δεν υπάρχει κανένα σύστημα ψύξης δεν υπάρχει αντίστοιχα και ανάγκη συντήρησής του, μειώνοντας πέρα από το αρχικό κόστος κατασκευής και το κόστος συντήρησης. Έτσι, ο αεροψυκτος κινητήρας αποτελεί την ιδανική λύση για πιο προσιτές μοτοσυκλέτες και για κινητήρες οι οποίοι δεν θα δουλεύουν συνεχόμενα σε υψηλές στροφές, μειώνοντας έτσι την ανάγκη πιο "εντατικής" ψύξης τους. Ειδικά στους μονοκύλινδρους κινητήρες (που έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια εκτεθειμένη στον αέρα) αποτελεί σχεδόν μονόδρομο, με την περιστασιακή χρήση του ψυγείου λαδιού που αναφέρθηκε προηγουμένως. 

Ο υγρόψυκτος έχει καλύτερα αποτελέσματα αλλά αυξάνει το βάρος και το κόστος

Όμως από άποψη καθαρά επιδόσεων ο υγρόψυκτος κινητήρας φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Το υγρό φτάνει σε όλα τα μέρη του κινητήρα και σε όλους τους κυλίνδρους πετυχαίνοντας έτσι καλύτερη και πιο ομοιόμορφη ψύξη. Για παράδειγμα σε ένα δικύλινδρο V κινητήρα, ο πίσω κύλινδρος είναι πολύ λιγότερο εκτεθειμένος στον αέρα και έτσι ψύχεται λιγότερο από τον μπροστά κύλινδρο, ενώ το ίδιο ισχύει και για άλλους πολυκύλινδρους κινητήρες. Βεβαίως το σύστημα ψύξης όμως προσθέτει βάρος (το οποίο σε σχέση με τα οφέλη του σε πιο δυνατούς κινητήρες είναι αμελητέο), ενώ ανεβάζει και το κόστος κατασκευής, αλλά και το κόστος συντήρησης. Το υγρό πρέπει να αλλάζεται στα διαστήματα που αναφέρει ο κατασκευαστής, ενώ δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και μικρές διαρροές, που φέρνουν την ανάγκη για συμπλήρωση υγρού. Όμως σε δυνατούς, πολυκύλινδρους, υψηλόστροφους κινητήρες είναι ουσιαστικά μονόδρομος, καθώς ο αέρας της ατμόσφαιρας δεν επαρκεί για την καλή του ψύξη.