Οι πιο σπορ επιλογές, όπως τα εξαιρετικά Michelin Power One, δε σχεδιάστηκαν για κεντρικές λεωφόρους υπό βροχή. Προσέξτε τις μικρές και αραιές αυλακώσεις.
Αλλάζοντας λάστιχα ενόψει φθινοπώρου και χειμώνα, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας το είδος της χρήσης που πρόκειται να κάνουμε αυτό το διάστημα. Ένα οποιοδήποτε δίκυκλο, από την ισχυρότερη superbike και τη βαρύτερη τουρίστρια, ως το παπί ή το scooter, πρέπει να φορά εκείνα τα λάστιχα που θα δουλέψουν σωστά στις συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν.
Αρχικά οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας πως στην καθημερινότητά μας αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε βροχές, οπότε καλό είναι να έχουμε λάστιχα με ικανές αυλακώσεις για να απομακρύνουν το νερό από κάτω τους. Ειδικά στις σπορ επιλογές υπάρχουν πολλά hypersport λάστιχα με ελάχιστες (ή και σχεδόν καθόλου) αυλακώσεις. Αυτά προφανώς είναι εξαιρετικά για να στρίβεις στο στεγνό και στην πίστα, με τις μαλακές γόμες τους και τις μεγάλες πλευρικές επιφάνειες, αλλά δε θα χαρούν και πολύ στον βρεγμένο και γλιστερό δρόμο της πόλης.
Ως επί το πλείστον τα καθαρά σπορ λάστιχα διαθέτουν και το ανάλογο προφίλ, δηλαδή έντονη καμπυλότητα στην κορώνα τους, με μεγάλες επιφάνειες στα πλαϊνά για να προσφέρουν πρόσφυση υπό κλίση και μικρή επιφάνεια επαφής με το έδαφος όταν η μοτοσικλέτα είναι όρθια. Το πράγμα απλώς γίνεται ακόμη χειρότερο όταν κάτω έχει και νερά.
Ένα υπερ-τουριστικό, σκληρό λάστιχο για βαριές μοτοσικλέτες μπορεί να αποδειχθεί τελείως λάθος σε μια σχετικά ελαφριά σπορ ή γυμνή μοτοσικλέτα που κινείται σε μικρές αποστάσεις καθημερινά, καθώς θα αργεί να έρθει σε θερμοκρασία λειτουργίας και συχνά θα φτάνεις στον προορισμό σου με το λάστιχο ουσιαστικά να είναι ακόμη κρύο. Αρκετοί αναβάτες νομίζουν πως μια τέτοια επιλογή είναι σωστή επειδή το λάστιχο δεν φθείρεται γρήγορα, αλλά αυτό δε σημαίνει πως λειτουργεί και σωστά. Η πρόσφυση που θα προσφέρει αυτό αν τοποθετηθεί στη λάθος μοτοσικλέτα θα είναι ελλιπής.
Ένα άλλο σημείο που απαιτεί την προσοχή μας είναι τα λάστιχα των on-off μοτοσικλετών. Αν πρόκειται να χρησιμοποιούμε τη μοτοσικλέτα για καθημερινή αστική χρήση, καλύτερα να ξεχάσουμε τα ψηλοτάκουνα off-road λάστιχα. Αυτά έχουν σχεδιαστεί για να σκάβουν το χώμα και να βρίσκουν έτσι πρόσφυση, μα στην άσφαλτο απλώς προσφέρουν έναν τραγικό συνδυασμό: σκληρή γόμα με ελάχιστη επιφάνεια επαφής με το έδαφος. Όσο πιο αραιά τα τακούνια, τόσο χειρότερα τα πράγματα. Το αποτέλεσμα είναι ένα λάστιχο που απλώς φθείρεται χωρίς λόγο στην άσφαλτο και, μόλις βρέξει, θα σε κάνει να νιώθεις σα να φοράς λουστρίνια στον πάγο. Ένα απότομο φρενάρισμα θα σε πείσει πως οι νόμοι της Φυσικής είναι αδιάψευστοι.
Φυσικά όλα τα παραπάνω μπορούν να τεθούν υπό αίρεση εφόσον η μοτοσικλέτα χρησιμοποιείται σε εξειδικευμένες περιπτώσεις. Αν οι ανάγκες είναι ειδικές (πίστα, χώμα κ.ο.κ.) προφανώς εξυπηρετούνται μόνο με τον ανάλογο εξοπλισμό. Αρκεί φυσικά να μην μπλέκουμε την τεχνική διασκέδαση με τον καθημερινό βιοπορισμό.
Και βέβαια, δεν ξεχνάμε ποτέ τον χρυσό κανόνα: η καλύτερη μοτοσικλέτα του κόσμου, με τα ιδανικά λάστιχα που φτιάχτηκαν ειδικά γι’ αυτήν, δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσει σωστά και όπως πρέπει αν δεν έχει τις σωστές… πιέσεις.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;