Honda CBR 954RR: Η τελευταία αυθεντική FireΒlade

• Διαβάστηκε από 8.971 αναγνώστες
• Ημερομηνία δημοσίευσης: 8/4/2022

Η «1000άρα supersport» σαν κατηγορία, που την θεωρούμε σχεδόν δεδομένη σήμερα, δεν υπήρχε εξολοκλήρου, πριν από μόλις 20 χρόνια.

HONDA: Δείτε τι προσφορές ισχύουν!

Οι κατασκευαστές έφτιαχναν ακόμα μοτοσυκλέτες 900 κυβικών και δεν είχαν κάνει όλοι, το βήμα, εκτός από τις Yamaha και Suzuki, με τις R1 και GSX-R 1000 K1. Η Honda, έχοντας παρουσιάσει μία από τις πιο σημαντικές μοτοσυκλέτες της κατηγορίας το 1992 –μιλάμε για το CBR 900RR- δεν είχε φτιάξει ακόμα μοτοσυκλέτα του λίτρου. Αυτό που έκανε, ήταν να αναβαθμίζει την πλατφόρμα των 900 κυβικών με υπερκυβισμούς: 919, 929 και 954. H τελευταία αναβάθμιση μας έδωσε μια από τις πιο συναρπαστικές Honda μοτοσυκλέτες που έχουν φτιαχτεί ποτέ, που ακόμα και 19 χρόνια μετά την παρουσίαση της προκαλεί ρίγη συγκίνησης.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Η τελευταία FireBlade υπό τον Tadao Baba

Όπως ίσως γνωρίζετε, ο μηχανικός Tadao Baba ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη της πρώτης CBR900RR του 1992, μια μοτοσυκλέτα που άλλαξε τα δεδομένα στην superbike κατηγορία. Η ολιστικά διαφορετική φιλοσοφία της, με το μικρό βάρος και τον «απόλυτο έλεγχο» στο προσκήνιο, έθεσε τις βάσεις για όλες τις superbike του μέλλοντος και η ιστορική της παρακαταθήκη συγκρίνεται με ελάχιστες άλλες. Με τον ανταγωνισμό να «πιάνει» το νόημα και δύο «χιλιάρες» στην αγορά ήδη (GSX-R K1 και R1), η Honda έπρεπε να απαντήσει για να μείνει ανταγωνιστική. Ο Tadao Baba δημιούργησε την 954 και έπειτα αποχώρησε από το Project: Για αυτό τον λόγο, η 954 έχει κεφαλαίο «B» στην ονομασία της, που αναφέρεται στο επώνυμο του Baba, ενώ οι επόμενες Fireblade, όχι!

Σχεδιαστικός οργασμός, εντυπωσιακό μηχανολογικό υπόβαθρο

Η σχεδίαση της 954 θεωρείται ακόμα «εξωγήινη» και όχι άδικα. Σπάνια, η «συντηρητική» Honda ξεφεύγει τόσο πολύ από τις συνήθεις πρακτικές της, παρουσιάζοντας μια τόσο αντισυμβατική και αιχμηρή μοτοσυκλέτα. Η 954 ήταν κοφτερή σαν μαχαίρι, με ένα ανεπανάληπτο εμπρός φανάρι, γωνίες και τεθλασμένες γραμμές παντού, μια λεπτότερη ουρά σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, φωτιστικό LED πίσω και ενδιαφέροντες χρωματισμούς. Μηχανολογικά, ο πήχης ήταν ψηλά: Ο τετρακύλινδρος κινητήρας τροφοδοτούταν με ψεκασμό και απέδιδε περίπου 150 ίππους, ενώ το πλαίσιο τύπου semi-pivotless ήταν πιο ενισχυμένο. Οι αναρτήσεις ήταν πλήρως ρυθμιζόμενες, ενώ τα εμπρόσθια φρένα ήταν από τα πρώτα δισκόφρενα μοτοσυκλέτας στον κόσμο, που είχαν διάμετρο 330 χιλιοστών. Επίσης, η εξάτμιση της ήταν από τιτάνιο, ενώ το πανέμορφο ψαλίδι της πίσω ανάρτησης έλκυε την έμπνευση του από αυτό της αγωνιστικής NSR 500.