Σε ένα -όχι στα καλύτερά του από άποψη προσέλευσης θεατών- Mugello ο Pecco Bagnaia και ο Marco Bezzecchi πέτυχαν το ιδανικό στο sprint του ιταλικού grand prix: δύο Ιταλοί αναβάτες με Ducati πέτυχαν αντιστοίχως το 1 – 2, ενώ η εταιρεία γέμισε με μοτοσυκλέτες της την πρώτη πεντάδα.
Κατόπιν του επεισοδιακού Q2 (με τη στάση του Marc Marquez να δημιουργεί για άλλη μια φορά εντάσεις), ο αγώνας sprint λίγο ήθελε για να εξελιχθεί σε θρίλερ, αφού από τον δεύτερο γύρο έπεσαν οι πρώτες ψιχάλες σε διαφορετικά σημεία της πίστας. Η λευκή σημαία σηκώθηκε, όμως ουδείς μπήκε στον κόπο να αλλάξει μοτοσυκλέτα. Όλοι πήγαιναν «δίχως αύριο», αδιαφορώντας για τα τερτίπια του καιρού.
Ο Bagnaia ξεκίνησε μπροστά, ο γνωστός «ταύρος» Martin τον πέρασε δύο στροφές μετά, παρέμεινε επικεφαλής στον δεύτερο γύρο και στον τρίτο ο Ιταλός δεν άφησε περιθώριο «ανάσας», τον προσπέρασε και δεν τον ξαναείδαν ποτέ, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του έως τώρα διεκδικητή της πρώτης θέσης στην βαθμολογία (και συμμαθητή στην VR46) Bezzecchi.
Μετά τις αψιμαχίες των πρώτων γύρων μεταξύ Marc Marquez, Luca Marini, Jack Miller, Bezzecchi, Martin και Zarco, από τον πέμπτο γύρο έως τον τελευταίο η κορυφή σταθεροποιήθηκε, με τον Pecco να ελέγχει την διαφορά από τον ακολουθούντα φίλο του στο μισό δευτερόλεπτο, ενώ την πρώτη τετράδα που προοδευτικά αποσπάστηκε από τους υπόλοιπους, συμπλήρωναν οι «ομόσταυλοι» Martin και Zarco. Επικεφαλής της δεύτερης ομάδας παρέμεινε ο Marini, ο οποίος αντιμετώπιζε έντονο πρόβλημα με τον τραυματισμό του στο πρόσφατο Le Mans.
Ο Brad Binder χρεώθηκε ποινή «long lap» γιατί, κατά την κρίση του Freddie Spencer και της παρέας του, ήταν η αιτία πτώσης του Alex Marquez στην Κ1. Ουδείς εξΆ αυτών πρόσεξε ότι ο αργά κινούμενος στην εσωτερική Alex Rins τον ανάγκασε να ανοίξει την γραμμή του και να «βρει» τον «στην εξωτερική» άτυχο Alex.
Στο έβδομο λεπτό του αγώνα ο Rins εγκατέλειψε με πτώση στην Κ8, ο δε Binder, μετά την έκτιση της ποινής του, συνέχισε από την δέκατη τέταρτη θέση για να τερματίσει τελικώς στην ενδέκατη, καταρρίπτοντας το ρεκόρ της πίστας σε τελική ταχύτητα με 366.1 km/h.
Πρώτη ιαπωνική μοτοσυκλέτα η Honda του Marquez, η οποία, κατά τα φαινόμενα έχει πολύ δρόμο μπροστά της, όπως το ίδιο συμβαίνει και με την Yamaha, για λογαριασμό της οποίας ο Fabio Quartararo έχει ξεπεράσει τον εαυτό του.
Στον αγώνα εκκίνησαν 23. Ο Joan Mir είχε εγκαταλείψει την πίστα από χθες, όταν κρίθηκε (μετά την πτώση του στο FP2) από το επιτελείο του HRC ότι είναι προτιμότερο να αναπαυθεί.
Να σημειωθεί ότι από τον δεύτερο γύρο και έως το τέλος του sprint έβρεχε σε διαφορετικά σημεία της πίστας, όπως μας πληροφόρησε ο Bagnaia και σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. ΓιΆ αυτό και το γυρολόγιο των αναβατών ήταν κατά δύο σχεδόν δευτερόλεπτα αργότερο του αναμενομένου.
Συνεχίζεται η κυριαρχία του «Ντουκατικίνητου» ιταλικού διδύμου Bagnaia – Bezzecchi. Θα ανακάμψει η Απω Ανατολή μετά την καλοκαιρινή διακοπή ή πάμε για μονόλογο;
