Το τοπίο στα περίχωρα της Μάλαγας ήταν αμιγώς ελληνικό και με έκανε να αισθανθώ πιο κοντά στις ελληνικές συνθήκες. Αυτό που μου προκάλεσε νευρικότητα ήταν το γεγονός ότι και οι δρόμοι έμοιαζαν με τους ελληνικούς! Συν αυτού το οδόστρωμα ήταν βρεγμένο και η συννεφιά, η χαμηλή θερμοκρασία και η υγρασία δεν το άφηναν να στεγνώσει. Ο πλοηγός, ωστόσο, έδειχνε να αδιαφορεί και έπιασε από την αρχή έναν γρήγορο μεστό ρυθμό “πιέζοντας” μας να τον ακολουθήσουμε. Δεν έχω βρεθεί ποτέ σε αποστολή με τέτοιο απαιτητικό συνδυασμό συνθηκών -μέχρι και πυκνή ομίχλη βρήκαμε μπροστά μας- αλλά χαίρομαι που αυτό έγινε στη σέλα του Tracer. Απλά να σας επισημάνω ότι έκανα προσωπικό ρεκόρ γλιστρημάτων, με τον εμπρός, τον πίσω αλλά και τους δύο τροχούς ταυτόχρονα και βρίσκομαι εδώ σώος και αβλαβής για να σας το πω! Το Tracer βοήθησε πολύ σε αυτό, χάρη στον έλεγχο που δίνει, και έδειξε από την αρχή το πόσο συνεργάσιμο αλλά και ανεκτικό είναι. Παρά τα +19 κιλά σε σχέση με το MT-09 συνεχίζει να έχει πολύ ελαφριά αίσθηση και θυμίζει έντονα μοτοσικλέτα μικρότερου κυβισμού.
Αυτό βέβαια μέχρι να ανοίξεις το γκάζι και να νιώσεις το τρικύλινδρο μοτέρ να το σπρώχνει μπροστά με όρεξη, ζωντάνια και τη σωστή ηχητική υπόκρουση, με τα 200χλμ./ώρα να αποτελούν εύκολη υπόθεση για τους 115 ίππους του. Με την κατανομή του βάρους να μοιράζεται ιδανικά μεταξύ των δύο τροχών το “κοντό” Tracer παρουσιάζεται πολύ ισορροπημένο, με γρήγορη αντίδραση στην αλλαγή κατεύθυνσης αλλά και τη δυνατότητα να διορθώσεις εύκολα και χωρίς άγχος όταν κάτι πάει στραβά. Πατάει “ελαφριά” και είναι έτοιμο να υπακούσει στις εντολές σου άμεσα. Αυτό είναι ένα από τα δύο μεγάλα του προσόντα. Το άλλο έχει να κάνει με το πόσο αλλάζει χαρακτήρα, απλά και μόνο με την μετατόπιση του βάρους σου πάνω στη σέλα. Σχεδόν ζωντανός οργανισμός που αντιδρά στα ερεθίσματα! Ευτυχώς, από τα μισά της διαδρομής και μετά ο δρόμος στέγνωσε, ο ήλιος έκανε την εμφάνισή του και είχαμε την ευκαιρία να το δούμε αυτό καλύτερα. Λίγο πιο μπροστά λοιπόν στη σέλα και ο πίσω τροχός αρχίζει να γλιστρά γλυκά αν το θελήσεις. Λίγο πιο πίσω και η σούζα έρχεται κατά παραγγελία! Αν αυτό δεν είναι διασκέδαση και σπορ αίσθηση τότε εγώ δεν ξέρω τι είναι.
Στα σύντομα κομμάτια του αυτοκινητόδρομου που βρήκαμε μπροστά μας το Tracer απέδειξε ότι μπορεί να εκτελέσει καλά και τα ταξιδιωτικά του καθήκοντα. Η προστασία από τον αέρα είναι γενικά καλή με νορμάλ ταχύτητες ταξιδιού (150-160 χλμ./ώρα). Από εκεί και πάνω θέλει λίγο σκύψιμο, με το θόρυβο από τον αέρα να κάνει αισθητή την παρουσία του. Μικρό το κακό, αφού λίγοι είναι εκείνοι που ταξιδεύουν με ταχύτητες που πλησιάζουν τα 200, ενώ και το Tracer δεν είναι HyperSport Tourer.