ΤΙΜΕΣ

Διασκεδαστικό και ξεχωριστό το τρικύλινδρο MT-09 με την τιμή των 7.990 ευρώ της βασικής έκδοσης να το κάνει ιδιαίτερα προσιτό.

Οδηγούμε: Yamaha MT-09 στην Κροατία

H σκοτεινή πλευρά της Ιαπωνίας… έλαμψε κατά τη διάρκεια της δοκιμής της νέας Yamaha MT-09 στην Κροατία. Μια απίθανη μοτοσικλέτα, που σου φτιάχνει τη διάθεση σε κάθε βόλτα!

Χρώματα: Γκρι ματ, πορτοκαλί, μπλε, μωβ

Πολλές παρουσιάσεις δίνουν υποσχέσεις, οι οποίες πολλές φορές δεν υποστηρίζονται αντίστοιχα από το προϊόν, καθώς είναι πανεύκολο για έναν marketeer να τάξει λαγούς με πετραχήλια, μετατρέποντας δίχως ντροπή τα φύκια σε μεταξωτές κορδέλες. Όμως στην παρουσίαση της νέας της μοτοσικλέτας στο Split, η Yamaha φρόντισε να διαλύσει όλες τις αμφιβολίες για το πόσο dark και πόσο fun είναι αυτή, με το καλημέρα. Ή μάλλον με το καλησπέρα. Γιατί η πρώτη επαφή των συντακτών του ειδικού τύπου με το MT-09 έγινε τη νύχτα, σε ένα εγκαταλελειμμένο, παλιό εργοστάσιο, όπου 2 stuntmen παγκόσμιας κλάσης (ο ένας ήταν ο διάσημος αναβάτης freestyle trial, Arthur Coutard) έκαναν… «παπάδες» καβάλα στη μοτοσικλέτα. Με δύο μεταλλικά βαρέλια μέσα στα οποία έκαιγε πετρέλαιο, να παίζουν το ρόλο της πηγής του φωτός, οι 2 αναβάτες έλιωσαν σε σούζες, drift και burn out, μέχρι που το εργοστάσιο γέμισε καπνούς! Ο ενθουσιασμός, τουλάχιστον ο δικός μου, χτύπησε κόκκινο, και δύσκολα μπορούσα να περιμένω να έρθει η επόμενη μέρα, όπου θα κάναμε 300 χιλιόμετρα πάνω στις λαχταριστές MT-09.

Το MT-09 με λίγα λόγια

-Μια ολοκαίνουργια sport μοτοσικλέτα

-Δύναμη 115hp και ροπή 8,9Kgm

-Βάρος γεμάτη στα 188kg / ABS στα 191kg

-Βάρος άδεια στα 171kg / ABS στα 174kg

-Γραμμικός και ευχάριστος τρόπος απόδοσης ροπής

-Καλύτερος λόγος ιπποδύναμης / βάρους στα700+κ.εκ.

-Ελαφρύτερη από ένα YZF-R6

-Λεπτό και ελαφρύ πλαίσιο αλουμινίου

-Γυμνό Motard με έμφαση όγκου στο μπροστινό μέρος

-Design μικρών γενικά διαστάσεων

-Όρθια θέση οδήγησης για μέγιστο έλεγχο

-Βελτιωμένη εργονομία για άνετη οδήγηση

Αισθητική / ποιότητα κατασκευής: Roadster-Motard!

Η Yamaha περιέργως δεν αναφέρεται στο MT-09 σαν μοτοσικλέτα streetfighter, αλλά κάνει λόγο για… roadster-motard! Με ποια λογική; Μου διαφεύγει, αλλά θα κάνω μια υπόθεση. Οι γραμμές του MT-09, η ψηλή του στάση όσο αφορά στο μπροστινό μέρος, και οι μεγαλύτερες από ότι συνηθίζεται διαδρομές των αναρτήσεων δικαιολογούν τους πιο πάνω χαρακτηρισμούς. Επειδή τώρα το MT-09 διαθέτει ιδιαίτερο design, δεν «κατηγοριοποιείται» εύκολα σε μάτι και μυαλό. Από κάποιες γωνίες μας άρεσε, από κάποιες άλλες μας ξένισε. Βέβαια, όπως λένε, η ομορφιά είναι καθαρά υποκειμενικό πράγμα, ενώ όπως πάντα, ένα νέο design χρειάζεται το χρόνο του για να γίνει τόσο εύπεπτο όσο κάτι ήδη γνώριμο. Ίσως η πιο περίεργη γωνία πάνω του είναι όταν κοιτάς τον προβολέα από μπροστά, σε γωνία τριών τετάρτων. Εκεί κάτι δείχνει να λείπει πάνω του. Αυτό που λείπει είναι η πολύ όμορφη μικρή ζελατίνα της Yamaha, που έρχεται ως αξεσουάρ, και γεμίζει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το… κενό. Μετά τον προβολέα, το μάτι του παρατηρητή σκαλώνει στο χρυσό ανάποδο πιρούνι (υπάρχει και σε έκδοση με πιρούνι σε μεταλλικό χρώμα, όμως αυτό ρίχνει τους τόνους, κάνοντας πολύ ηπιότερη τη μοτοσικλέτα). Στη συνέχεια, εντυπωσιάζεται από τις ακτινικές δαγκάνες στα φρένα, κολλάει στη χρωμιομένη (!) πολλαπλή εξαγωγή του τρικύλινδρου κινητήρα, και χαζεύει με την υπέροχη, φαλτσοκομμένη κοντή εξάτμιση, αλλά και με το κουρμπαριστό –από τη μία μεριά- ψαλίδι. Ο κινητήρας εμφανισιακά είναι… μούρλια, ενώ τα καλώδια είναι άριστα μαζεμένα / κρυμμένα, αφήνοντας την γύμνια της μοτοσικλέτας να αναδειχθεί δίχως ενοχλητικές λεπτομέρειες. Ολίγον τι αποκομμένο το πίσω φανάρι, όμως τα led του έχουν υπέροχο σχήμα. Το MT-09 έρχεται σε μπόλικες χρωματικές εκδόσεις, με την αγαπημένη μας να είναι η μωβ με τη λευκή ρίγα και το χρυσό πιρούνι. Και η πορτοκαλί είναι πολύ ζωντανή, όμως μας στεναχωρεί που στο πολύ όμορφο Race Blu η μοτοσικλέτα δεν έχει χρυσό πιρούνι.

Ανεση / εργονομία: Ανετο και μανιτζέβελο

«Ακριβώς αυτό.» Ποιο; Μα, αυτό που πρέπει. Ήταν η πρώτη σκέψη που έκανα, με το που καβάλησα τη μοτοσικλέτα. Καταρχήν, στα 188 γεμάτα κιλά είναι πανάλαφρο! Και τα καλά νέα έχουν και συνέχεια. Έχω ύψος 1.70, και όμως… μπορούσα να ακουμπώ και τις δυο πατούσες flat στο έδαφος! Τα εύσημα στη λεπτή σιλουέτα και στο μικρό πλάτος της μοτοσικλέτας στην περιοχή που πέφτουν τα πόδια του αναβάτη. Ταυτόχρονα, η λεπτή σιλουέτα δεν συνεπάγεται μικρότερη άνεση από τη σέλα. Το αντίθετο. Φανταστείτε πως τα πρώτα πιασίματα τα ένιωσα μετά από συνεχόμενα 200 χιλιόμετρα πάνω στο MT-09, και δεν είμαι και κάνα τζόβενο. Μετά από 300 χιλιόμετρα, στο τέλος της ημέρας, ναι, ήμουν κάπως πιασμένος σε οπίσθια, αλλά και σε σβέρκο. Φυσικά, δεν γνωρίζω πολλούς αναβάτες γυμνής μοτοσικλέτας που θα κάνουν μονοκοπανιάς 300 χιλιόμετρα, ειδικά στο κάκιστο οδόστρωμα της δοκιμής στο Σπλιτ, με τα χιλιάδες σαμαράκια. Επιπλέον, όσον αφορά στο σβέρκο, με οποιανδήποτε γυμνή μοτοσικλέτα κι αν κάνεις τα προαναφερθέντα 300 χιλιόμετρα σταθερά με ταχύτητες 160-220χλμ/ώρα, τότε, ε ναι, θα πιαστεί το σβέρκο σου.

Τα χέρια και τα πόδια πέφτουν σε φυσικές, εργονομικές γωνίες στο φαρδύ τιμόνι και στα μαρσπιέ, ενώ η όρθια θέση οδήγησης είναι απλώς τέλεια για πόλη και επαρχιακό, προσφέροντας άπλετη άνεση και τέλειο έλεγχο. Οι καθρέπτες εκτός από όμορφο design δείχνουν το δρόμο πίσω σας και όχι αγκώνες, ενώ θολώνουν μόνο σε ορισμένη περιοχή των στροφών. Η ψηφιακή οθόνη των οργάνων, με λευκό φωτισμό, παρέχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες -αλλά και μερικές ακόμα, όπως μέση κατανάλωση, ταχύτητα κιβωτίου, θερμοκρασία περιβάλλοντος, κλπ- ευανάγνωστα και με άρτια αισθητική. Νέος είναι ο διακόπτης της μίζας, που ενσωματώθηκε έξυπνα στον διακόπτη Run-Off. Τον τοποθετείς στη θέση Run, τον σπρώχνεις λίγο ακόμα, ο κινητήρας μιζάρει και παίρνει μπροστά. Τόσο απλά. Παράπονο ίσως έχει ο συνεπιβάτης που δεν έχει χειρολαβές, όμως χειρολαβές υπάρχουν στις βαλίτσες που έρχονται ως επίσημο αξεσουάρ. Τέλος, αν ψάχνετε την κλειδαριά για να ανοίξετε τη σέλα, να σας πούμε πως βρίσκεται κάτω από τη σέλα, και προστατεύεται από τις λάσπες με ένα έξυπνο κάλυμμα!

Κινητήρας: Απολαυστικός, δυνατός, οικονομικός

Εκατόν δεκαπέντε άλογα. Με γεμάτη, χαρακτηριστικά τρικύλινδρη απόδοση, από χαμηλά. Και με ροπή σχεδόν 9 κιλά. Αν βάλεις στην εξίσωση το απίστευτα μικρό βάρος των 188 γεμάτων κιλών, και το sport μεταξόνιο των 1.440χλστ. το αποτέλεσμα της εξίσωσης θα γεμίσει χαρά οποιονδήποτε μοτοσικλετιστή τύχει να οδηγήσει το MT-09. Κι αν έχεις και όρεξη για να ανακαλύψεις τη… σκοτεινή πλευρά σου, χαράς ευαγγέλια. Περισσότερα όμως σκοτεινά, στην οδήγηση. Ας ρίξουμε μια εξεταστική ματιά στο νέο αυτό τρικύλινδρο σύνολο. Για αρχή είναι compact και ελαφρύ. Πόσο compact; Χάρη στις μικρές και λεπτές του διαστάσεις, αλλά χάρη και στο μαζεμένο design των εξατμίσεων, η μοτοσικλέτα της Yamaha μπορεί να πάρει κλίση… κρατηθείτε… 51 μοίρες από κάθε μεριά! Πόσο ελαφρύ είναι το μοτέρ; Εξήντα κιλά, δέκα κιλά ελαφρύτερο από τον κινητήρα του FZ8. Οι 3 κύλινδροι έχουν συνολική χωρητικότητα 847κ.εκ., με 12 βαλβίδες, δυο εκκεντροφόρους, ενώ οι κύλινδροι έχουν offset τοποθέτηση –η πρώτη μοτοσικλέτα παραγωγής της Yamaha που διαθέτει ανάλογο design. Η Yamaha αναφέρει τη φιλοσοφία crossplane, όσον αφορά στο σχεδιασμό του κινητήρα, αναφερόμενη στον γραμμικό τρόπο απόδοσης της ροπής, στην άμεση απόκριση του γκαζιού, αλλά και στη γεμάτη καμπύλη ροπής σε χαμηλές και μεσαίες στροφές. Τα διαστήματα ανάφλεξης βρίσκονται στις 0ο, στις 240ο, και στις 480ο, και αυτή η ομοιογενής απόσταση παρέχει την επιθυμητή γραμμική μετάδοση που οδηγεί σε καλύτερο έλεγχο της μοτοσικλέτας. Τα μπεκ του ψεκασμού βρίσκονται ενσωματωμένα πάνω στις τετραβάλβιδες κεφαλές, προσφέροντας μεγάλη ακρίβεια στην παροχή καυσίμου, και βελτιωμένη αποδοτικότητα καύσης. Ντίζα γκαζιού δεν υπάρχει, αφού το MT-09 έρχεται εξοπλισμένο με ηλεκτρονικό γκάζι YCC-T (Yamaha Chop Controlled Throttle). Αυτό με τη σειρά του επέτρεψε την τοποθέτηση τριών χαρτών ανάφλεξης (D-Mode), τους οποίους επιλέγει ο αναβάτης ακόμα και κατά την οδήγηση, αλλάζοντας τρόπο απόδοσης στον κινητήρα. Οι τρεις χάρτες είναι ο Standard, στον οποίο επανέρχεται η μοτοσικλέτα κάθε φορά που γυρίζετε τον κεντρικό διακόπτη στο off, ο Α και ο Β. Τόσο ο Standard, όσο και ο A αποτελούν την πιο λυσσασμένη εκδοχή της απόδοσης (δεν είχα χρόνο να διακρίνω διαφορές μεταξύ τους), παρέχοντας τόσο άμεση απόδοση, που για μένα γίνεται κουραστική. Έτσι προτίμησα τον χάρτη Β, ο οποίος έχει μεν και αυτός 115 άλογα, όμως πιο γλυκιά απόκριση, προσφέροντας μεγαλύτερο έλεγχο, ενώ δεν ενοχλεί και στο άνοιγμα του γκαζιού από τέρμα κλειστό. Η Yamaha μιλάει για 240χλμ. αυτονομίας από το μικρό ρεζερβουάρ των 14 λίτρων, ενώ εμείς, με οδήγηση τέρμα γκάζι -και μόνο- είδαμε κατανάλωση 6,6lt/100χλμ., που δίνουν αυτονομία 212χλμ. Μάλλον δίκιο έχουν λοιπόν οι άνθρωποι της εταιρείας.

Πλαίσιο / Αναρτήσεις / Φρένα: Αγαστή συνεργασία

Το πλαίσιο μπορεί να θυμίζει αρκετά εκείνο του FZ6, είναι όμως νέο, και… δέκα ολόκληρα κιλά ελαφρύτερο από εκείνο του FZ8! Εδώ ο κύριος στόχος της Yamaha ήταν ο απόλυτος έλεγχος και η οδηγική απόλαυση του αναβάτη, και μπορούμε να σας βεβαιώσουμε πως ο στόχος επετεύχθη στο ακέραιο. Η συνεργασία πλαισίου και αναρτήσεων είναι ιδανική, ενώ τόσο το ανάποδο πιρούνι των 41χλστ., όσο και το πίσω οριζόντια τοποθετημένο αμορτισέρ ρυθμίζονται τόσο σε προφόρτιση, όσο και σε απόσβεση επαναφοράς. Στο δρόμο, και κάτω από τις πιο ακραίες συνθήκες (τόσο και τέτοιο σαμαράκι δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου, σε βαθμό που να ανακατεύεται το στομάχι του αναβάτη, και να εξέρχεται βιαίως ο αέρας από τα πνευμόνια του) , το MT-09 ήταν άνετο, sport, ιδιαίτερα ευέλικτο, αλλά και με κορυφαία σταθερότητα. Ακόμα και σε διαδοχικά γιαμπς που κατάπιναν μοτοσικλέτα και αναβάτη, μαζί με πασπάλισμα θεόρατων σαμαρακίων που θύμιζαν ράμπες αλμάτων ΜΧ, οι αναρτήσεις μπορεί να χρησιμοποιούσαν όλο το μήκος τους, ενώ κάποιες φορές να τερμάτιζαν, όμως η μοτοσικλέτα συμπεριφερόταν με ενιαίο τρόπο, δίνοντας σου εμπιστοσύνη να κρατήσεις το γκάζι ανοιχτό. Εννοείται πως μέσα στην πόλη ήταν όσο ακριβείς και άνετες μπορούσες να ζητήσεις. Προσοχή εδώ. Πριν πάμε στο Σπλιτ, είχαμε διαβάσει κάποιες κριτικές Αγγλων συναδέλφων που εστίαζαν στην… ασαφή αίσθηση του πιρουνιού. Από ότι καταλάβαμε, η οργάνωση της Yamaha πήρε σοβαρά τις κριτικές, αφού ρύθμισε διαφορετικά τις αναρτήσεις για τα επόμενα γκρουπ (μαζί και το δικό μας). Έτσι, εμείς δεν διαπιστώσαμε καμία ασάφεια, ενώ μπορέσαμε να πιέσουμε τη μοτοσικλέτα σε ρυθμούς φρικαλέους για δημόσιο δρόμο, εισπράττοντας άριστη πληροφόρηση και από τα δύο άκρα της. Στα φρένα, ο έλεγχος και η δύναμη έρχονται χέρι-χέρι, και παρόλο που δεν είχαν ABS (Tο μοντέλο με το ABS θα κάνει σύντομα την εμφάνιση του), ήταν τόσο καλά που δεν ασχολήθηκα μαζί τους. Φρενάρεις όσο θέλεις, σε όποιο βάθος της στροφής επιθυμείς, έχοντας τη σιγουριά πως θα σταματήσεις πάντα εκεί που θέλεις.

Οδηγώντας: Απολαυστική σκοτεινή πλευρά!

Αν μεταφράσουμε την οδηγική απόλαυση που εισπράττει κανείς με μια sport μοτοσικλέτα σε… σκοτεινή πλευρά του δικυκλισμού, τότε το MT-09 αποτελεί εύκολα έναν από τους καλύτερους πρεσβευτές του συγκεκριμένου… σκότους. Και για να σας το κάνω πιο λιανά… το MT-09 είναι από τα διασκεδαστικότερα δίκυκλα που μπορεί κανείς να αγοράσει, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Με την ίδια ευκολία που θα σας μεταφέρει από το σπίτι στη δουλειά, και τανάπαλιν, θα σας κάνει stunt master, σε επίπεδο ιππότη Jedi. Τόσο απλά. Τόσο ελεγχόμενα. Τόσο εύκολα. Αν θέλετε κάτι δύσκολο στην οδήγηση, κάτι απαιτητικό, κάτι που να λέτε με καμάρι πως δαμάσατε, κοιτάξτε αλλού. Αν όμως θέλετε ένα χειρουργικής ακρίβειας εργαλείο, που να σας χαράζει πλατύ χαμόγελο σε κάθε βόλτα, σε κάθε τερέν, σε όλες τις συνθήκες, τότε το εννιάρι το ΜΤ σας γνέφει να το ακολουθήσετε. Με το που φύγαμε από το ξενοδοχείο, και άνοιξα το γκάζι από χαμηλές στροφές με πρώτη, το MT σηκώθηκε σούζα. Όχι βίαιη (είχα τον χάρτη στο Β), γραμμικά, ελεγχόμενα, πανεύκολα. Το ίδιο έκανε και με δευτέρα, ενώ με τη βοήθεια του συμπλέκτη σηκώνεται δίχως ζόρι και με τρίτη, ενώ με αρκετή προσπάθεια ακόμη, την ιδανική στιγμή, ακόμα και με τετάρτη! Και ελέγχεται το ίδιο απλά, το ίδιο γραμμικά. Δεν υπάρχουν άλλωστε ξεσπάσματα στον κινητήρα, ενώ γεωμετρία, ζύγισμα, πλαίσιο και αναρτήσεις σε σπρώχνουν να αναζητήσεις καριέρα stuntman, με ρεπερτόριο τρικ που μόνο η φαντασία μπορεί να περιορίσει. Σούζες; Δέκα στα δέκα. Endo; Το ίδιο. Πλαγιολίσθηση με γκάζι ή με φρένο; Παιχνιδάκι. Είχαμε τη χαρά να έχουμε για πλοηγό μας τον Arthur Coutard, Γάλλο freestyle trial αναβάτη, stuntman παγκόσμιας κλάσης, και γενικά υπέρ-ταχύ ον. Ο ρυθμός που έβαλε στο τρενάκι των MT ήταν ένα κλικ από επίπεδο Hyperdrive, λίγο πριν από τη διακτίνιση. Οι συμβουλές του ήταν απλές. «Το νους σας στα σαμάρια και στα γιαμπς, φάτε ελαφριά το μεσημέρι για να μην κάνετε εμετό μετά, ακολουθείστε με ο καθένας με το ρυθμό του, και δείξτε προσοχή όταν σας αναβοσβήνω το φως του φρένου.» Κι όταν είδε πως κάποιοι ακολουθούσαν, έγινε το έλα να δεις. Η διαδρομή μας ήταν κυρίως σε επαρχιακό (με σαμαράκι), σε πιο ανοιχτή διαδρομή (πάλι με σαμαράκι), και λίγο σε Εθνική Οδό. Σπανίως, συναντούσαμε και κάποιο κομμάτι με καλή άσφαλτο, όμως αυτό ήταν η εξαίρεση του κανόνα. Η φύση γύρω μας μπορεί να οργίαζε, καθώς η Κροατία είναι μια εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς χώρα, όμως ελάχιστα δευτερόλεπτα είχα για να χαζέψω το ντεκόρ. «Α, κοίτα ένα κατάφυτο βουνό… όχι, όχι, μην κοιτάς, ο Arthur ανοίγει κι άλλο το γκάζι… μα… 225χλμ/ώρα σε γυμνή μοτοσικλέτα, σε επαρχιακό και με κράνος jet με γυαλιά MX (το πάρα πολύ καλό, νέο Shark Raw), μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί;» «Για δες τον φοβερό αυτό γκρεμό, και τα τιρκουάζ νερά της θάλασσας, πεντακόσια μέτρα πιο κάτω… όχι, όχι, μην παίρνεις τα μάτια σου από το δρόμο, ο Arthur αναβοσβήνει μανιακά το φως του φρένου, έρχεται γιαμπ με 160χλμ./ώρα! Κρατήσου, πάμε για εκτόξευση!» Τι να γράψω τώρα. Ακόμα και με παρανοϊκούς ρυθμούς -ή μάλλον ειδικά εκεί-, το MT-09 αριστεύει και μαγεύει.

Συμπέρασμα: Κάθε μέρα γιορτή

Προσπαθώ να γράψω για συμπέρασμα κάτι πολυσύνθετο που να μιλάει τόσο για την πλευρά της άνεσης, του ελέγχου, και της καθημερινής χρηστικότητας, όσο και για την άλλη πλευρά, την «σκοτεινή», της απόλαυσης, της αδρεναλίνης και της αγνής χαράς που φέρνει η οδήγηση, αλλά τζίφος. Το μόνο που μου έρχεται είναι… «θέλω μία, και τη θέλω τώρα»! Α, ναι, εννοείται με το… τρίκαννο τελικό της Akrapovic, καθώς με την ηχητική του υπόκρουση, το MT-09 απλά γίνεται… συγκινητικό. Σνιφ.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Κινητήρας 3Κ, 4T, Υ/Ψ, 12β, 2ΕΕ

Κυβισμός (κ.εκ.) 847

Διάμετρος x Διαδρομή (χλστ.) 78x59,1

Συμπίεση (:1) 11,5

Ισχύς (ίπποι/σ.α.λ.) 115/10.000

Ροπή (kgm/σ.α.λ.) 8,9/8.500

Τροφοδοσία Ψεκασμός, 3 χάρτες (Standard, A, B), ride by wire

Εκκίνηση Μίζα

Πλαίσιο

Τύπος Δυο δοκών, αλουμινίου

Αναρτήσεις