Το brand name έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και τον μεγαλύτερο ρόλο στην επιλογή μοτοσυκλέτας παίζουν άλλοι παράμετροι. Η μήπως όχι;
Παλιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι και σε γαϊδούρι να βάλει το σήμα της η Honda, θα πουλάει. Όχι άδικα αφού έχει και σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό πιστότητας πελατών. Όποιος αγοράζει μία φορά, αγοράζει πάντα. Αυτή η σκέψη κυριαρχούσε παλιότερα, καθώς δύσκολα έβρισκες αξιόπιστη μοτοσυκλέτα και ακόμα πιο δύσκολα εταιρίες να σε εξυπηρετήσουν.
Ο διαχωρισμός πλέον γίνεται βάση άλλων παραμέτρων και όχι σύμφωνα με την εθνικότητα της μοτοσυκλέτας
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή οι εταιρίες έχουν μεταξύ τους πολλές ομοιότητες. Θα μπορούσε κανείς να τις χωρίσει σε τρεις κατηγορίες, οικονομικά, mainstream και premium, αν και τον τελευταίο καιρό είναι όλο και πιο έκδηλη η προσπάθεια από όλους, να παρουσιάσουν μοτοσυκλέτες σε κάθε κατηγορία αγοραστών. Η εθνικότητα παίζει ακόμη μικρότερο ρόλο, αφού πλέον οι περισσότερες μοτοσυκλέτες φτιάχνονται παντού, όπως το Duke 390 και το G 310 που έχουν χώρα παραγωγής την Ινδία. Είναι λιγότεροι οι αγοραστές που κυνηγάνε τα μοντέλα όπως κάποτε ψάχναμε να δούμε αν η Honda που θα αγοράζαμε ήταν όντως made in Japan. Ο διαχωρισμός γίνεται πλέον με τη φιλοσοφία κάθε εταιρίας και αφορά τομείς όπως η άνεση, η ποιότητα, η κύλιση, οι επιδόσεις και τα ηλεκτρονικά.
Η χώρα προέλευσης δεν πρέπει να είναι λόγος είτε απόρριψης είτε τυφλής εμπιστοσύνης
Με τόσο σφιχτό ανταγωνισμό, πώς είναι δυνατόν να αγοράζει κανείς με κλειστά μάτια από μια συγκεκριμένη εταιρία; Η λογική που επικρατούσε πριν μερικά χρόνια είναι πως ότι φτιάχνει η αγαπημένη μας εταιρία το τσιμπάμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Και όποιος ρωτούσε τη γνώμη σου έπαιρνε την κλασική απάντηση. Πάρε Suzuki να σωθείς ή πάρε Ευρωπαϊκό φίλε για να βρεις την υγεία σου και άλλα παρόμοια κλισέ.
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να βγάλει από την εξίσωση όσους μπήκαν σε περιπέτειες, αγοράζοντας μια συγκεκριμένη εταιρία και πέρασαν στην αντίπερα όχθη. Μακριά γιατί θα καεί η γούνα σου, μπορεί να είναι τα λόγια ενός απογοητευμένου αγοραστή.
Σαφώς, όποιος καεί με το χυλό φυσάει και το γιαούρτι, όμως αν κάηκες από μια εταιρία, αποκλείεις μόνο εκείνη. Το να αποκαλέσεις σκουπίδια όλα τα Ιαπωνικά, επειδή σου βγήκε σκάρτο ένα μοντέλο από την εκάστοτε εταιρία του Ανατέλλοντος ηλίου, δεν είναι σωστή λογική
Το after sales παίζει σημαντικό ρόλο στην επιλογή εταιρίας
Όταν όμως είσαι απόλυτα ικανοποιημένος από μια εταιρία και αποκλείεις τους άλλους , είναι υπερβολή ή ψάχνεις τον μπελά σου; Το να μείνεις πιστός σε μια εταιρία που βγάζει ψυγεία βγάζει περισσότερο νόημα από το να είσαι απόλυτος σχετικά με μια εταιρία μοτοσυκλέτας. Η μοτοσυκλέτα είναι ένα προϊόν που το ένα σκέλος αφορά αυτό παίρνουμε με το κλειδί στο χέρι και το άλλο σκέλος αφορά τις υπηρεσίες που μας προσφέρει ο αντιπρόσωπος. Το after sales είναι μια σημαντική παράμετρος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την ίδια την μοτοσυκλέτα.
Πάντα υπάρχουν πιθανότητες να μας αρέσει κάτι διαφορετικό
Τίθενται τόσα θέματα στο αν μας αρέσει κάτι ή όχι. Όση αγάπη και να έχουμε σε μια συγκεκριμένη εταιρία, δε μπορεί, κάτι άλλο θα μας τραβήξει το ενδιαφέρον. Εκτός και αν φοράμε παρωπίδες και πλέον έχουμε εξισώσει την έννοια της μοτοσυκλέτας μόνο με ότι φτιάχνει αυτή η εταιρία. Οπότε όλα τα υπόλοιπα τα βλέπουμε σαν γαιδουράμαξες.
Ισχύει για εσάς αυτή η λογική; Εσείς αγοράζετε μοτοσυκλέτες από μια συγκεκριμένη εταιρία μόνο; Με κλειστά μάτια και αν ναι σε ποιόν κατασκευαστή;
Και οι τρεις μοτοσυκλέτες που είχα ως τώρα ήταν γιαπωνέζικες (δύο Kawasaki, μία Yamaha), το ίδιο και η επόμενη, όταν έρθει η ώρα. Οποιαδήποτε μάρκα από τις τέσσερις, δεν έχει σημασία για μένα. Κατά προτίμηση made in Japan.
Πιστεύω ότι σπάνια ένα γιαπωνέζικο θα βγάλει σοβαρό πρόβλημα, ενώ συνήθως αποτελεί καλύτερο value for money από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό.
Όσο κι αν μου αρέσουν τα ιταλικά, δεν θα τα αγόραζα γιατί δεν τα θεωρώ εξίσου αξιόπιστα.
Για τον ίδιο λόγο δεν θα έπαιρνα BMW, συν ότι είναι παράλογα ακριβά.
HONDA Όταν μιλάμε για ποιότητα κατασκευής
Honda, Kawasaki, Yamaha, Suzuki, με κλειστά μάτια. Λίγο Παραπάνω η Kawasaki γιατί βρίσκω άπαιχτο το ντιζάιν της, ειδικά στη σειρά Ζ !
Την μηχανή που θα αγόραζα μα κλειστά μάτια είναι μόνο BNW
Και οι τρεις μοτοσυκλέτες που είχα ως τώρα ήταν γιαπωνέζικες (δύο Kawasaki, μία Yamaha), το ίδιο και η επόμενη, όταν έρθει η ώρα. Οποιαδήποτε μάρκα από τις τέσσερις, δεν έχει σημασία για μένα. Κατά προτίμηση made in Japan. Πιστεύω ότι σπάνια ένα γιαπωνέζικο θα βγάλει σοβαρό πρόβλημα, ενώ συνήθως αποτελεί καλύτερο value for money από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Όσο κι αν μου αρέσουν τα ιταλικά, δεν θα τα αγόραζα γιατί δεν τα θεωρώ εξίσου αξιόπιστα. Για τον ίδιο λόγο δεν θα έπαιρνα BMW, συν ότι είναι παράλογα ακριβά.