Πρέπει να απαγορευτούν οι αγώνες δρόμου (τύπου Isle of Man);

- Οι αγώνες σε κλειστούς δρόμους μετράνε ιστορία πάνω από 100 χρόνια.
- Το Isle of Man έχει μετατραπεί σε σύμβολο, όμως έχει κάθε χρόνο νεκρούς.
- Πολλοί είναι υπέρ της απαγόρευσής τους και της μεταφοράς αγώνων μόνο σε πίστες.
- ¶λλοι αναφέρουν ότι εφόσον οι αγωνιζόμενοι γνωρίζουν τους κινδύνους είναι δικαίωμά τους η συμμετοχή.

Οι αγώνες σε κλειστούς δρόμους μετράνε ιστορία πάνω από 100 χρόνια

Ο θρύλος αναφέρει ότι οι αγώνες ταχύτητας μοτοσυκλέτας εμφανίστηκαν όταν κατασκευάστηκε η 2η μοτοσυκλέτα και πραγματικά αυτό δεν είναι πολύ μακριά από την αλήθεια. Οι αγώνες εμφανίστηκαν πάρα πολύ νωρίς στην ιστορία της μοτοσυκλέτας (χαρακτηριστικά το πρώτο Isle of Man TT πραγματοποιήθηκε το 1907, ενώ οι αγώνες δρόμου ήταν ήδη πραγματικότητα εδώ και μερικά χρόνια. Και φυσικά εκείνη την πρώιμη εποχή της μοτοσυκλέτας δεν υπήρχαν πίστες οπότε όλοι αυτοί οι αγώνες γινόντουσαν στους δημόσιους δρόμους, που ήταν κλειστοί για τη σιγκεκριμένη περίσταση. Αργότερα, όταν άρχισαν να φτιάχνονται πίστες, οι αγώνες αυτοί παρέμειναν (για πολλά χρόνια μάλιστα στο επίσημο ημερολόγιο των MotoGP) και κάποιοι από αυτούς αναδείχθηκαν σε θρύλους. 

Το Isle of Man έχει μετατραπεί σε σύμβολο, όμως έχει κάθε χρόνο νεκρούς

Φυσικά ο πιο διάσημος αγώνας τέτοιου τύπου παραμένει μέχρι σήμερα το Isle of Man. Η μικρή νήσος του Man, που βρίσκεται ανάμεσα στην Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία φιλοξενεί το Isle of Man Tourist Trophy από το 1907 μέχρι και σήμερα ανελλιπώς, ανάμεσα σε άλλους, μικρότερους αγώνες. Όπως γίνεται αντιληπτό, το κύρος του και η "δόξα" που παίρνει ο νικητής από αυτό το event είναι τεράστια, όμως επίσης είναι μεγάλο και το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Μέχρι και το 2024 ο συγκεκριμένος αγώνας έχει στοιχίσει πάνω από 270 νεκρούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι αγωνιζόμενοι, υπάρχουν όμως και διάφοροι κριτές ή και θεατές που έχουν χάσει τη ζωή τους μετά από ατύχημα. 

Πολλοί είναι υπέρ της απαγόρευσής τους και της μεταφοράς αγώνων μόνο σε πίστες

Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο αυξάνονται και οι φωνές που λένε ότι οι αγώνες αυτού του τύπου είναι πολύ επικίνδυνοι και θα έπρεπε να απαγορευτούν. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, οι αγώνες θα έπρεπε να λαμβάνουν χώρα μόνο σε πίστες, όπου σε κάθε στροφοί οι χώροι διαφυγής είναι μεγάλοι, οι αμμοπαγίδες επιβραδύνουν αναβάτη και μοτοσυκλέτα μετά από πτώση και η ποιότητα της ασφάλτου είναι (τουλάχιστον πρέπει να είναι) καλύτερη. Όντως η μεταφορά των TT σε μια πίστα θα μείωνε τις απώλειες στο ελάχιστο, όμως από την άλλη θα άλλαζε και εντελώς τον χαρακτήρα της διοργάνωσης. 

¶λλοι αναφέρουν ότι εφόσον οι αγωνιζόμενοι γνωρίζουν τους κινδύνους είναι δικαίωμά τους η συμμετοχή

Από την άλλη, υπάρχει και ο αντίλογος που υπερασπίζεται την συνέχιση αγώνων όπως το Isle of Man TT. Αυτοί οι άνθρωποι αναφέρουν ότι όλοι οι συμμετέχοντες είναι ενήλικες, επαγγελματίες ή υψηλού επιπέδου αναβάτες και - το πιο βασικό - γνωρίζουν πλήρως τους κινδύνους της συμμετοχής τους και ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ, έχοντας όλα τα δεδομένα, να συμμετάσχουν. Έτσι το θέμα ανοίγεται πολύ παραπάνω και φτάνει στο σημείο του πότε η κοινωνία μπορεί να επεμβαίνει και να αφαιρεί την προσωπική επιλογή ενός ανθρώπου που κατανοεί τους κινδύνους αυτού που κάνει και δεν διακυνδυνεύει τις ζωές άλλων ανθρώπων (εκτός όσων παρευρίσκονται εκεί που επίσης γνωρίζουν τους κινδύνους).