Θησαυρός ο άνθρακας!

Η M 1000 RR συνεχίζει να κουβαλά πάνω της την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, με την BMW να είναι από τους κατασκευαστές που επιμένουν στην εν σειρά διάταξη όπως και οι Ιάπωνες ανταγωνιστές της. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας με το γνωστό πλέον σύστημα ShiftCam βασίζεται φυσικά σε αυτόν του S 1000 RR όμως έχει εξελιχθεί σύμφωνα με τα πρότυπα των WSBK διαθέτοντας μεταξύ άλλων μπιέλες και βαλβίδες τιτανίου με αποτέλεσμα η απόδοση να αγγίζει τους 212 ίππους στις 14.500 σ.α.λ με το μέγιστο όριο περιστροφής να σταματά στις 15.100 σ.α.λ! Για τη νέα γενιά παρέμεινε χωρίς αλλαγές όπως και το αλουμινένιο πλαίσιο,δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τη σχεδίαση των φέρινγκ που προέκυψε μετά από πολλές δοκιμές δίνοντας μεγαλύτερο βάρος από ποτέ στον τομέα τηςαεροδυναμικής. Μπορεί λοιπόν τα ανθρακονήματα -τα συναντάς κυριολεκτικά παντού-να είναι αυτά που σε εντυπωσιάζουν με την πρώτη ματιά, περισσότερο όμως εντυπωσιάζεσαι από τα νούμερα που πετυχαίνει η σχεδίασή τους, με τα νέα φτερά να προσφέρουν μέχρι και 22,6 κιλά κάθετης δύναμης στα 300χλμ/ώρα (+6.3 από την προηγούμενη γενιά) χωρίς όμως να λειτουργούν εις βάρος της τελικής ταχύτητας, καθώς το κοντέρ σταματά πλέον στα 314χλμ/ώρα. Και δεν είναι τόσο εύκολο να φτάσεις από τα 306χλμ/ώρα της προηγούμενης γενιάς στα 314. Σύμφωνα με την BMW θα χρειαζόσουν 10 επιπλέον ίππους, αυτό όμως είναι περιττό όταν η αεροδυναμική σχεδίαση φροντίζει για τη μειωμένη αντίσταση από τον αέρα και ταυτόχρονα για την καλύτερη προστασία του αναβάτη. Έτσι, παρότι ο όγκος που αντικρίζεις όταν ανέβεις στη σέλα της είναι σχετικά μεγάλος, γρήγορα καταλαβαίνεις τον λόγο ύπαρξής του μιας και η αστείρευτη δύναμη του 1000άρη ειδικά στο υψηλό φάσμα έκανε την ευθεία των Σερρών να τελειώνει πολύ γρήγορα.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Τα νέα φέρινγκ απέδειξαν την χρησιμότητά τους με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε ιδιαίτερα άνετα όταν κρυβόμασταν πίσω από τη ζελατίνα χωρίς ο αέρας να μας ενοχλεί στο κεφάλι ή στους ώμους, διατηρώντας έτσι στο ακέραιο τη συγκέντρωση για τα φρένα της Κ1. Κάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι μπορεί να φρενάρεις και λίγο πιο βαθιά, αφού όσα χιλιόμετρα και αν κουβαλάς η M 1000 RR απλώς θα επιβραδύνει μένοντας σταθερή-εκμεταλλευόμενη και τα νέα ανθρακονημάτινα καλύμματα των δίσκων με τους αεραγωγούς που ρίχνουν μέχρι και 5^οτη θερμοκρασία- και έπειτα θα στρίψει κλείνοντας επιδεικτικά τη γραμμή της αν ξεχαστείς και κινείσαι σε αργό ρυθμό. Όπως ένα αγωνιστικό, αισθάνεται καλύτερα όταν την πιέζεις, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι φιλική. Απεναντίας, παρότι μοιάζει να ξεπήδησε από το παγκόσμιο πρωτάθλημα των superbikes επιτρέπει σε αναβάτες κάθε οδηγικού επιπέδου να διασκεδάσουν με ασφάλεια μιας και εκτός από τη φιλική θέση οδήγησης και την ομαλότατη απόκριση στο γκάζι σε κάθε ridingmode (rain, road, dynamic, racepro 1-3) το οπλοστάσιό της περιλαμβάνει και μια κορυφαία σουίτα ηλεκτρονικών βοηθημάτων με τηνοποία θα μπορούσαμε να ασχολούμαστε όλη τη μέρα ψάχνοντας το ιδανικό setup. Δυστυχώς ο χρόνος ήταν αρκετά περιορισμένος αλλά αρκετός για να αισθανθείς την ομαλή λειτουργία του traction control που σου επιτρέπει να ανοίγεις άφοβα το γκάζι για δυνατές εξόδους, εκεί όπου τα φτερά δίνουν και πάλι το παρών κρατώντας τον μπροστινό τροχό στο έδαφος πριν επέμβει το wheelie control. Όπως μια πραγματική superbike που φτιάχτηκε για αγώνες, η M 1000 RR αισθανόταν το ίδιο άνετα ανεξάρτητα σε ποιο σημείο της πίστας βρισκόσουν και οι λίγοι γύροι που κάναμε μαζί της μας άφησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις πριν ανέβουμε στη σέλα της Μ 1000 R.

Σελίδα 1

Πρώτη επαφή: BMW M 1000 R & M 1000 RR