Στη δοκιμή της βασικής S 1000 R είχαμε αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο το γυμνό streetfighter της BMW μπορεί να συμπεριφέρεται σαν αρνάκι στην κίνηση της πόλης, αλλά στην πίστα των Σερρών η έκδοση M 1000 R δεν χρειάστηκε παρά μερικούς γύρους για να μας πείσει για τις ικανότητές της και τα κοινά γονίδια με την superbike αδελφή της. Σε αντίθεση με την Μ 1000 RR η Μ 1000 R είναι αισθητά πιο δυνατή από τη βασική έκδοση, καθώς αποδίδει 45 ίππους περισσότερους αγγίζοντας τους 210, κάτι που σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος των 199 κιλών δίνει στη μοτοσυκλέτα τη δυνατότητα να ακολουθήσει με άνεση τους ρυθμούς των σύγχρονων superbikes. Η θέση οδήγησης έγινε πιο επιθετική χωρίς όμως να είναι κουραστική. Το τιμόνι χαμήλωσε για να φορτίσει περισσότερο τον εμπρός τροχό αλλά και για να είσαι ακόμη πιο σκυμμένος όταν αγγίζεις τα 280χλμ/ώρα στα οποία το κοντέρ σταματά, παρότι οι τρεις τελευταίες σχέσεις κόντυναν κάνοντας ακόμη πιο εκρηκτική την επιτάχυνση. Και μπορεί να μιλάμε για γυμνή μοτοσυκλέτα, όμως τα αεροδυναμικά φτερά δίνουν και εδώ το παρών. Προσφέρουν μέχρι και 17,4 κιλά κάθετης δύναμης ώστε ο μπροστινός τροχός να μένει βιδωμένος στο έδαφος και αυτό ακριβώς αισθανόσουν στην πίστα των Σερρών όπου η Μ 1000 R έδειχνε πιο απόλυτη από τη βασική έκδοση ειδικά στο race mode το οποίο θα φανεί σφικτό αν δεν κινείσαι γρήγορα. Όμως σε αντίθεση με την M 1000 RR οι αναρτήσεις στο γυμνό μοντέλο είναι ημιενεργητικές οπότε αρκεί ένα κουμπί για να τη φέρεις γρήγορα στα μέτρα σου έχοντας πάντα στο πλευρό σου το εξαιρετικό πακέτο πλαισίου-κινητήρα-φρένων και φυσικά τη βοήθεια των ηλεκτρονικών -το traction control στη θέση 1 και 2 επιτρέπει τα ελεγχόμενα γλιστρήματα χωρίς όμως να σε ¨κόβει¨- κάτι που μας έκανε να ανυπομονούμε για να την ξαναοδηγήσουμε στην πίστα αλλά και στον δρόμο στα πλαίσια μια πλήρους δοκιμής.
