Τί φταίει τελικά για την κακή μας συμπεριφορά στο δρόμο;

- Στην Ελλάδα επικρατεί η νοοτροπία ότι ο καθένας κάνει ό,τι θέλει - και αυτό περνάει και στη συμπεριφορά μας στο δρόμο.
- Πολλοί κατηγορούν την έλλειψη μέτρων ελέγχου, όπως κάμερες, μπλόκα ή ζητούν αυστηρότερα πρόστιμα.
- ¶λλοι λένε ότι οι κακοσχεδιασμένοι δρόμοι, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η κίνηση μας κάνουν ανυπόμονους και εκνευρισμένους στο τιμόνι.
- Τέλος, πολλοί κατηγορούν την έλλειψη οδηγικής εκπαίδευσης από την παιδική ηλικία.

Στην Ελλάδα επικρατεί η νοοτροπία ότι ο καθένας κάνει ό,τι θέλει - και αυτό περνάει και στη συμπεριφορά μας στο δρόμο

Όλοι μας έχουμε παρατηρήσει στην καθημερινότητά μας πολλές συμπεριφορές στις οποίες απαντάμε κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι και λέγοντας: "Ελλάδα είμαστε". Είναι γωνστό ότι στο κομμάτι της νοοτροπίας δεν είμαστε οι καλύτεροι και πολλοί συνάνθρωποί μας σκέφτονται με γνώμονα τον εαυτό τους και μόνο. Πόσες φορές έχουμε δει κάποιον να κάνει κάτι επειδή τον βολεύει χωρίς να σκέφτεται τι σημαίνει αυτό για τους άλλους. Ας πάμε στο δρόμο για παράδειγμα. Από το πιο "απλό" που είναι μια αναστροφή εκεί που απαγορεύεται μέχρι τα πιο "σύνθετα", όπως το να κάψουμε ένα κόκκινο επειδή ο δρόμος είναι άδειος. Η νοοτροπία του ατομικισμού που έχουμε σαν κοινωνία περνάει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας και προφανώς στο δρόμο. 

Πολλοί κατηγορούν την έλλειψη μέτρων ελέγχου, όπως κάμερες, μπλόκα ή ζητούν αυστηρότερα πρόστιμα

Όταν γίνεται σύγκριση με άλλες κοινωνίες (και κυρίως τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες του Βορρά) η συζήτηση φτάνει αναπόφευκτα στο θέμα της επιβολής του νόμου και της τιμωρίας του παραβάτη. Υπάρχει η θεώρηση ότι αν ο παραβάτης "πιάνεται" κάθε φορά που παρανομεί τότε θα σταματήσει να το κάνει. Για αυτό το λόγο πολλοί ζητάνε κάμερες, περισότερα μπλόκα και αυστηρότερα πρόστιμα, καθώς θεωρούν ότι με την συνεχή τιμωρία των κακών και αντικοινωνικών συμπεριφορών στο δρόμο, οι συχνοί παραβάτες να αναγκαστούν να συμμορφωθούν, υπό τον μόνιμη απειλή προστίμου ή την αφαίρεση διπλώματος. Το αντίθετο - που συμβαίνει στην Ελλάδα - δηλαδή η ατιμωρησία των παραβατών ενισχύει αυτές τις συμπεριφορές - που πολλές φορές φτάνουν να θεωρούνται οριακά... φυσιολογικές. 

¶λλοι λένε ότι οι κακοσχεδιασμένοι δρόμοι, οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και η κίνηση μας κάνουν ανυπόμονους και εκνευρισμένους στο τιμόνι

Από την άλλη υπάρχει μια θεωρία που αναφέρει ότι λόγω των κάκιστων δρόμων και του καοσχεδιασμένου οδικού δικτύου που υπάρχει στις πόλεις, η μετακίνηση των (πλέον πολύ περισσότερων από όσους μπορεί να εξυπηρετήσει το δίκτυο) ανθρώπων εντείνει τον εκνευρισμό στο τιμόνι, σε κάνει πιο θυμωμένο και "απρόσεκτο", ενώ προωθεί και τις πιο επιθετικές συμπεριφορές, όπως το να κλείσεις κάποιον για να περάσεις πρώτος, ή να περάσεις με "πολύ βαθύ πορτοκαλί" για να προλάβεις ένα φανάρι. Αν μια έστω φορά έχεις βρεθεί σε κεντρικό δρόμο σε ώρα αιχμής το πρωί - που όλοι βιάζονται να πάνε στη δουλειά - τότε αυτή η εικόνα έχει αποτυπωθεί στο μυαλό σου. Ειδικά αν οδηγείς μοτοσυκλέτα και έχεις ξεφύγει "παρά τρίχα" από πολλά περιστατικά. 

Τέλος, πολλοί κατηγορούν την έλλειψη οδηγικής εκπαίδευσης από την παιδική ηλικία

Όμως όλη αυτή η κακή συμπεριφορά και ο ατομικισμός ξεκινάνε από την παιδική ηλικία. Και ενώ για να αλλάξει συνολικά αυτό θέλει πολλές γενιές και αλλαγή νοοτροπίας, στο κομμάτι της συμπεριφοράς στο δρόμο ίσως να ερχόταν λίγο νωρίτερα με την διδασκαλία της οδηγικής συμπεριφοράς στα σχολεία. Τα παιδιά ακόμα διαμορφώνουν την γενική τους νοοτροπία σε αυτή την ηλικία, οπότε η διδαχή του πως να φέρονται στο δρόμο, είτε οδηγούν όχημα είτε είναι πεζοί, σίγουρα θα βοηθούσε έστω και λίγο ώστε να έχουν λίγο καλύτερη συμπεριφορά μεγαλώνοντας και βγαίνοντας στο δρόμο.