Τι να πεις ακόμα και σήμερα για το RD350LC; Μια από τις πιο εμβληματικές και σημαντικές μοτοσυκλέτες του κόσμου είναι πλέον 41 χρονών. Ας θυμηθούν οι παλιοί και ας μάθουν οι νεώτεροι. Γιατί δεν βγαίνουν τέτοιες μοτοσυκλέτες σήμερα;
Οι δίχρονες μοτοσυκλέτες ήταν τα απόλυτα δίκυκλα οχήματα στην δεκαετία του 70 και του 80. Στις εποχές πριν τις αυστηρές προδιαγραφές ρύπων και τους τελειοποιημένους τετράχρονους κινητήρες, ο δίχρονος ήταν «το απόλυτο μοτέρ»: Ελαφρύ, πανίσχυρο, εύκολο στην συντήρηση και το πείραγμα και με… δαιμονισμένο ήχο. Πόσο σημαντικό ήταν το μοντέλο για την Yamaha;
RD σημαίνει «Race Developement» και η RD 350 ήταν ακριβώς αυτό. Με μια εξελικτική ιστορία που ξεκινούσε από την δεκαετία του 1960 και τα μοντέλα YDS-2 και YR1, το RD 350 ήταν απόγονος του R5. Εκείνη την εποχή, τα αγωνιστικά δίχρονα 350άρια της Yamaha μεσουρανούσαν στους αγώνες έχοντας κερδίσει πολύ μεγαλύτερους σε κυβισμό αντιπάλους και δεν υπήρχε καλύτερη εποχή για την εταιρεία του Iwata, να χρησιμοποιήσει το όνομα RD για να προωθήσει την μοτοσυκλέτα. Το πρώτο, αερόψυκτο RD350 ντεμπούταρε το 1973. Ο δικύλινδρος σε σειρά, δίχρονος κινητήρας ήταν αερόψυκτος και απέδιδε 39 ίππους (στον τροχό), μια φανταστική επίδοση. Η τελική ταχύτητα του μοντέλου άγγιζε τα 170 χιλιόμετρα την ώρα και η μοτοσυκλέτα έγινε διαθέσιμη με κιβώτιο ταχυτήτων 5 ή 6 ταχυτήτων, ανάλογα με την αγορά –κατόπιν έγινε στάνταρ το 6τάχυτο σασμάν. Το RD έφερε δισκόφρενο εμπρός, αντί για ταμπούρο, το οποίο εξόπλιζε τον πρόγονο R5. Σημαντικό χαρακτηριστικό του κινητήρα, το σύστημα Torque Induction στην εισαγωγή, που σύμφωνα με την Yamaha, παρείχε την τέλεια απόκριση στο γκάζι, από τις χαμηλές στις ψηλές στροφές.
Η απόφαση για το RD350
Το 1980, η Αμερική είχε εισάγει νέους νόμους που εξολόθρευσαν τους δίχρονους κινητήρες επιδόσεων, λόγω των ρύπων που εξέπεμπαν. Βλέποντας αυτό, αλλά και θέλοντας να αντικαταστήσει τα γερασμένα RD250 και RD400, η Yamaha αποφάσισε να απευθυνθεί στην αγορά της Ευρώπης, η οποία ακόμα δεν είχε εισάγει αυστηρή νομοθεσία για τον περιορισμό των καυσαερίων! Θέλοντας να διεγείρει την κατηγορία των supersport της εποχής, η Yamaha εμπνεύστηκε από το αγωνιστικό TZ350A και αξιοποίησε τεχνικές λύσεις όπως η πίσω cantilever ανάρτηση και η υγρόψυξη, για το RD350LC. Πίσω από την απόφαση για την διάθεση του RD350LC στην Ευρώπη κρύβεται ο Βρετανός Paul Butler, διευθυντής σχεδιασμού προϊόντων της Yamaha Europe.
1980: H χρονιά του ντεμπούτου
Ο κινητήρας του νέου RD350LC απέδιδε 47 ίππους στις 8.500 στροφές, τα διπλά πίσω αμορτισέρ είχαν αντικατασταθεί από ένα μονό κεντρικό αμορτισέρ, τα φρένα εμπρός αποτελούνταν από δύο δίσκους και το στήσιμο γενικά είχε επηρεαστεί από την αγωνιστική τεχνογνωσία της Yamaha. Το 1983 ήρθε και η έκδοσή του με το θρυλικό, πλέον, YPVS σύστημα ή αλλιώς «Power Valve». Το σύστημα λειτουργούσε με δύο κυλινδρικές βαλβίδες στις θυρίδες εξαγωγής των κυλίνδρων του μοτέρ, που αυξομείωναν το ύψος τους, μεταβάλλοντας έτσι την απόδοση του κινητήρα στις μεσαίες και χαμηλές στροφές. Αυτό το μοντέλο κατάφερε να πουληθεί και στην Αμερικανική αγορά, από όπου το RD400 είχε αποκλειστεί λόγω των αυστηρών προδιαγραφών ρύπων: η Yamaha επενέβη στα καρμπιρατέρ και εξόπλισε τα RD350LC YPVS με καταλύτες. Το μεγαλύτερο όπλο της μοτοσυκλέτας όμως ήταν η τιμή του: Είχε την καλύτερη σχέση κόστους και επιδόσεων της εποχής, κάτι που την έκανε φετίχ των νέων που έψαχναν μια γρήγορη και εντυπωσιακή μοτοσυκλέτα. Τα υπόλοιπα είναι… ιστορία: Η RD350LC έγινε παγκόσμιο φαινόμενο ενώ αυτή την στιγμή, η αξία της μοτοσυκλέτας παραμένει υψηλή με την ζήτηση της από τους συλλέκτες να αυξάνεται διαρκώς.
Μοτοσυκλέτα-ανατριχίλα! -Ξέρατε ότι το πρώτο RD350 ήταν αερόψυκτο; -Συγκίνησε σε επίπεδο επιδόσεων, ενώ το LC μοντέλο ήταν «φονέας γιγάντων»! -Η χαμηλή τιμή του το έκανε απίστευτη επιτυχία στις αγορές -Ήθελε «χέρια» για να το πας όπως έπρεπε Ποια είναι η δική σας γνώμη για το RD350; Πραγματικά καλή μοτοσυκλέτα ή η νοσταλγία μας κάνει να την βλέπουμε καλύτερη, μετά από σχεδόν μισό αιώνα;
Γειά σας και από εμένα παιδιά, εγώ είχα το αερόψυκτο RD 250 άσπρο με μία κόκκινη ρίγα στο ρεζερβαρ. Αυτό το χρώμα που έχει σήμερα το 1000 της yamaha.
Συμπέρασμα και για την ιστορία η RD ξεκίνησε απο τα 250 κυβικά με το πίσω φρένο ταμπούρο.
Αρχές του 80 είχε ένας φίλος ήταν το όνειρο κάθε πιτσιρικά μηχανοβιου της εποχής εκείνης, είχε όμως και πολλά ευτράπελα, δηλαδή, λόγο εκλείψεις περισσότερο παιδείας θα έλεγα και ενημερώσεις υπήρξαν και πολλά ατυχήματα και αρκετά από αυτά δυστυχώς θανατηφόρα, ήταν πολύ δυνατή και γρήγορη για την εποχή της, παρόλαυτά η μοτοσικλέτα υπήρξε θρύλος.
Μοτοσυκλέτα θρύλος που απαντά και στο ερώτημα ....γιατί η μοτοσυκλέτα σήμερα αργοσβηνει.......αργοσβηνει γιατί δεν υπάρχουν μοτοσυκλέτες να σε ενθουσιάσουν.Το rdακι είναι 40 χρόνων και ακόμα και σήμερα θα προσέφερε πολύ περσσοτερ ενθουσιασμό και οδηγική εμπειρία από τις περισσότερες μοτό έως 600 κυβικά...
Γειά σας και από εμένα παιδιά, εγώ είχα το αερόψυκτο RD 250 άσπρο με μία κόκκινη ρίγα στο ρεζερβαρ. Αυτό το χρώμα που έχει σήμερα το 1000 της yamaha. Συμπέρασμα και για την ιστορία η RD ξεκίνησε απο τα 250 κυβικά με το πίσω φρένο ταμπούρο.
Ήμουν και εγώ κάτοχος μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας όλα τα λεφτά είναι
Αρχές του 80 είχε ένας φίλος ήταν το όνειρο κάθε πιτσιρικά μηχανοβιου της εποχής εκείνης, είχε όμως και πολλά ευτράπελα, δηλαδή, λόγο εκλείψεις περισσότερο παιδείας θα έλεγα και ενημερώσεις υπήρξαν και πολλά ατυχήματα και αρκετά από αυτά δυστυχώς θανατηφόρα, ήταν πολύ δυνατή και γρήγορη για την εποχή της, παρόλαυτά η μοτοσικλέτα υπήρξε θρύλος.
Μοτοσυκλέτα θρύλος που απαντά και στο ερώτημα ....γιατί η μοτοσυκλέτα σήμερα αργοσβηνει.......αργοσβηνει γιατί δεν υπάρχουν μοτοσυκλέτες να σε ενθουσιάσουν.Το rdακι είναι 40 χρόνων και ακόμα και σήμερα θα προσέφερε πολύ περσσοτερ ενθουσιασμό και οδηγική εμπειρία από τις περισσότερες μοτό έως 600 κυβικά...