Ποιος είναι αυτός που δε θα προτιμούσε ένα "φτιαγμένο" 750 από ένα στοκ 1000άρι; Τα μειονεκτήματα στις επιδόσεις που έχουν τα 750άρια απέναντι στα…μεγάλα αδέλφια τους, φέρνουν μαζί τους και άλλα τόσα πλεονεκτήματα, όταν αποφασίσει κάποιος να βελτιώσει τα ευαίσθητα σημεία τους. Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε!
Η μοτοσικλέτα
Αλλαγές χωρίς…αλλαγές!
Αυτό ήταν και το ζητούμενο από την αρχή. Πώς βελτιώνεις μία μοτοσικλέτα χωρίς όμως να επέμβεις σε ζωτικά σημεία του κινητήρα και να αλλάξεις τις εργοστασιακές ρυθμίσεις (με ό,τι συνεπάγεται αυτό). Από την πρώτη στιγμή που βλέπεις αυτό το Ζ-750, σου μοιάζει με εντελώς νορμάλ, μέχρι βέβαια να το προσέξεις λίγο καλύτερα και να καταλάβεις ότι στην ουσία έχει υιοθετήσει στοιχεία από το ΖΧ-10R και το ZX-6R. Το μοτέρ έχει στην ουσία παραμείνει το ίδιο, καθώς εκεί δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα το συγκεκριμένο μοντέλο, αλλά πολλά από τα περιφερειακά έχουν είτε δεχθεί τροποποιήσεις, είτε έχουν αντικατασταθεί προκειμένου να φέρουν τη μοτοσικλέτα στα επίπεδα οδήγησης που επιθυμούσε ο ιδιοκτήτης.
Εμφάνιση
Το μαύρο είναι…χρυσός!
Είναι σχεδόν αδύνατο να μην προσέξεις τις χρυσαφί ζάντες, αλλά και το πιρούνι στο ίδιο χρώμα, στοιχεία τα οποία έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα με λεπτομέρειες όπως οι χρυσαφένιες βίδες από ergal, οι οποίες εξαπλώνονται σχεδόν σε ολόκληρη τη μοτοσικλέτα. Το μαύρο ματ χρώμα είναι εγγύηση και αυτό επιβεβαιώνεται κυρίως στα γυμνά μοντέλα, καθώς προσδίδει μία "κακή" εμφάνιση, η οποία δένει πολύ όμορφα με το χαρακτήρα της μοτοσικλέτας. Έτσι και εδώ το μαύρο ματ κυριαρχεί σχεδόν παντού με κύρια όμως χαρακτηριστικά του τα κομμάτια από ίνες άνθρακα, τα οποία μπορεί να κόστισαν λίγο παραπάνω, έδωσαν όμως την τελειωτική πινελιά στη λίστα με τις λεπτομέρειες του Ζ-750. Έτσι το μπροστινό αλλά και το πίσω φτερό είναι κατασκευασμένα από carbon, όπως επίσης και το προστατευτικό της αλυσίδας, τα πλαϊνά καπάκια αλλά και οι καθρέπτες. Το πλαίσιο έχει ανθρακονημάτινα αυτοκόλλητα, ενώ λίγο πιο πάνω θα βρείτε μία σέλα οδηγού από της Valter Moto, καθώς και μικρά φλας από τα αξεσουάρ της Kawasaki. Τέλος, το τιμόνι είναι από ergal, ανοδιωμένο στο χρώμα του χρυσού.
Φρένα-αναρτήσεις
Δοκιμασμένες συνταγές
Μπορεί το μοτέρ του Ζ να είναι αρκετά καλό, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τις αναρτήσεις αλλά και τα φρένα του, τα οποία, σύμφωνα με τη γνώμη του Mark ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης, χρειάζονται βελτίωση. Η συνταγή βρέθηκε μέσα στην…οικογένεια, καθώς το πιρούνι του ΖΧ-10 φαινόταν σαν η καλύτερη λύση. Εκτενείς τροποποιήσεις δε χρειάστηκαν, καθώς το σασί του μικρού Ζ φιλοξένησε σχεδόν αμέσως τις τεράστιες μπουκάλες του μεγάλου αδελφού του. Το μπροστινό φρένο φιλοξενεί δύο δίσκους-μαργαρίτα 300 χιλιοστών της Braking με ακτινικές δαγκάνες της Brembo, ενώ το πίσω έχει επίσης δίσκο-μαργαρίτα με δαγκάνα από ZX-6R. Το γρανάζι του τροχού είναι από ergal, έχει δύο δόντια λιγότερα και έρχεται από τη λίστα της Valter Moto.
Κινητήρας
Αλλαγές ουσίας
Μπορεί βέβαια το μοτέρ του Ζ-750 να είναι καλό, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερο. Θυμηθείτε ότι ο στόχος είναι να μην επέμβουμε στα…εσώψυχα του κινητήρα, καταστρέφοντας έτσι τις εργοστασιακές ρυθμίσεις (τουλάχιστον αυτό ήταν κάτι που ήθελε ο ιδιοκτήτης). Το πρώτο πράγμα που έγινε ήταν το reprofile των εκκεντροφόρων, ενώ τοποθετήθηκε ένα ελεύθερο φίλτρο της BMC, καθώς και ένα ανθρακονημάτινο τελικό της Arrow. Ένα Power Commander ανέλαβε να ρυθμίσει τις…τελευταίες λεπτομέρειες, ανεβάζοντας έτσι την απόδοση στα 120 άλογα, νούμερο το οποίο έφερε πλέον τις επιδόσεις του Ζ στα επιθυμητά πλαίσια, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις νέες πλέον αναρτήσεις αλλά και τα βελτιωμένα φρένα, παρουσιάζουν ένα εντελώς ανανεωμένο σύνολο.
Τα πολύ όμορφα όργανα παρέμειναν τα ίδια κάτω από την έξτρα φιμέ ζελατίνα.
Ergal κοντύτερο γρανάζι, δίσκος-μαργαρίτα, δαγκάνα από ΖΧ-6R, carbon προστατευτικό αλυσίδας. Όλα αυτά σε μία εικόνα!
Σέλα από τη Valter Moto, carbon πλαϊνά καπάκια και βαφή σε μαύρο ματ χρώμα για το Ζ-750.
Το μοτέρ αποδίδει πλέον 120 άλογα με βελτιώσεις οι οποίες δεν αλλάζουν τις εργοστασιακές του ρυθμίσεις.