Οδηγώντας το GSX-R 750 γεννάται ένα μεγάλο ερωτηματικό, γιατί οι μοτοβιομηχανίες αποφάσισαν να στείλουν στο περιθώριο τα Superbike. Υπερτερούν έναντι των Supersport σε δύναμη και ελαστικότητα στις μικρομεσαίες σ.α.λ., ενώ ψηλά έχουν τόση δύναμη, που θα σε γεμίσει αδρεναλίνη αλλά δε θα σε στείλει ‘’αδιάβαστο’’. Το GSX-R 750 έχει ιδιαίτερα μαζεμένες διαστάσεις, κάτι που γεννά το συναίσθημα του παιχνιδιού και όντως έτσι είναι, ένα παιχνίδι για μεγάλα παιδιά. Ο κινητήρας δουλεύει μπάσα και τα παραγόμενα ντεσιμπέλ είναι λίγο παραπάνω από τα συνήθη. Η θέση οδήγησης είναι περισσότερο μέσα παρά πάνω στη μοτοσικλέτα, ενώ τα κλιπ-ον είναι κλειστά και τα μαρσπιέ πάνω, όπως αρμόζει άλλωστε, σε μια τέτοια μοτοσικλέτα. Η δύναμη έρχεται γραμμικά μέχρι τις 8.000 σ.α.λ , όπου και υπάρχει μία έκρηξη ισχύος και μέχρι τις 9.000 σ.α.λ., αλλά το πραγματικό πανηγύρι αρχίζει από τις 10.000 σ.α.λ και πάνω, όπου το GSX-R μεταμορφώνεται σε πύραυλο εδάφους –εδάφους. Το GSX-R αλλάζει κατεύθυνση με τη σκέψη, αλλά αρχίζει να βαραίνει όσο ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα, αποδεικνύοντας πως η Suzuki άφησε μερικά παραπανίσια γραμμάρια στο στρόφαλο, ώστε να διατηρείται η σταθερότητα στα πολλά χ.α.ω. διατηρώντας μικρό μεταξόνιο. Τα φρένα έχουν άριστη αίσθηση και η ενεργοποίησή τους αφαιρεί από το ψηφιακό κοντέρ κατά 30άδες τα χιλιόμετρα. Η συμβολή του μονόδρομου συμπλέκτη είναι σωτήρια, επιτρέποντας στην ελαφριά κατασκευή ένα ελεγχόμενο και γλυκό ντριφτ σε ‘’εμπόλεμες’’ βόλτες και λίγο πριν την είσοδο στις στροφές. Η σταθερότητα μέσα στη στροφή είναι χαρακτηριστική, ενώ το προφίλ της μοτοσικλέτας θα επιτρέψει μικροδιορθώσεις μέσα στην στροφή. Οι αναρτήσεις, τέλος, δουλεύουν υποδειγματικά, φτάνοντας σε λειτουργία τις πανάκριβες after market, με μειονέκτημα όμως κυρίως στο αμορτισέρ στην πτώση της απόδοσής του στη σκληρή χρήση. .
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 98966 αναγνώστες
