Διανύοντας μόλις λίγα μέτρα στην άσφαλτο με το άρμα… εεε… με το MXU 400 ήθελα να πω, αυτό που γίνεται άμεσα αντιληπτό είναι ότι το στήσιμό του έγινε με γνώμονα τα «δύσκολα» στο χώμα. Οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι… «αφράτες», προκαλώντας έντονες κλίσεις στις στροφές, το τιμόνι χάνει μέρος της αίσθησής του όταν η ταχύτητα αυξηθεί (50+ χλμ.), ενώ σε αυτά τα χιλιόμετρα ο θόρυβος από την κύλιση των ελαστικών και από τη μετάδοση είναι ενοχλητικός. Γενικά, το MXU 40, όπως και κάθε άλλο ATV, δεν αισθάνεται άνετα στην άσφαλτο, η οποία απλώς θα αποτελέσει ένα αναγκαίο κακό για τη μετάβαση από το ένα εκτός δρόμου πεδίο στο άλλο. Who cares? Όλα τα στοιχεία που προκαλούσαν επιφυλακτικότητα στον αναβάτη όσο αυτός κινείτο στην άσφαλτο, αποδεικνύουν τη χρησιμότητα και την ορθότητα της επιλογής τους στο χώμα! Δεν έχει σημασία πόσα κοτρόνια, νεροφαγώματα και ρίζες δέντρων έχει ρίξει ο Παντοδύναμος στο διάβα σας, το MXU 400 τα μετατρέπει όλα σε διάδρομο 5άστερου ξενοδοχείου, στρωμένο με παχιά μοκέτα. Τα ανεξάρτητα ψαλίδια στο πίσω μέρος διαβάζουν συνεχώς το ανάγλυφο του εδάφους και κρατούν τους τροχούς σε επαφή με αυτό, προσφέροντας άνεση και πολύ πιο προβλέψιμες αντιδράσεις του πίσω μέρους σε σχέση με έναν άκαμπτο άξονα. Στους δασικούς χωματόδρομους, το MXU 400 μπορεί να κρατήσει ένα σβέλτο ρυθμό αδιαφορώντας για το πόσο κακοτράχαλοι είναι αυτοί, με τον αναβάτη (ή τους αναβάτες) να μένει ξεκούραστος για πολλά χιλιόμετρα. Εκεί όμως που το MXU 400 διαπρέπει, είναι τα αργά trail κομμάτια μεγάλης δυσκολίας. Με τετρακίνηση, το «γουρούνι» της Kymco δεν θα «μασήσει» σε λάσπες, ποτάμια και δύσκολα περάσματα επιλέγοντας «κοντά», θα φτάσετε σε σημεία που ακόμα και το περπάτημα είναι δύσκολη υπόθεση, ενώ αν κλειδώσετε και το εμπρόσθιο διαφορικό, θα προσεγγίσετε πλέον μέρη που αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για τα κρι-κρι. Εξοπλισμένο με όλα τα «must» καλούδια για αποτελεσματική εκτός δρόμου οδήγηση, με μια ακούραστη και ανθεκτική μετάδοση, ροπάτο κινητήρα, αλλά -και πάλι- λόγω της ανεξάρτητης ανάρτησης πίσω, το MXU 400 θα σταματήσει εκεί που μόνο αντίστοιχα οχήματα σχεδόν διπλάσιου κυβισμού και σχεδόν τριπλάσιας τιμής μπορούν να συνεχίσουν… για λίγο. Ωστόσο, με ένα τόσο «σοβαρό» εκτός δρόμου χαρακτήρα, αναμενόμενα το MXU 400 χάνει λίγο σε διασκέδαση. Υποβάλλοντάς το σε παντιλίκια και άλματα (λόγω ανεξάρτητης ανάρτησης, δύσκολα ξεκολλά το πίσω μέρος) αισθάνεται κάπως έξω από τα νερά του, υποδεικνύοντας διακριτικά πως το «fun» στην περίπτωσή του είναι η προσπέλαση δυσκολιών και όχι η τύπου «quad» οδήγηση.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 40945 αναγνώστες
