Ο Αλβέρτος λέει τα πράγματα με τ` όνομά τους, περιγράφει γλαφυρά την κρίση, εξηγεί τις αιτίες της, μνημονεύει αυτά που έχουν ξεχαστεί και αν μη τι άλλο δεν μασά τα λόγια του.
Το αγωνιστικό τριήμερο στο Assen σήμανε την έναρξη της καλοκαιρινής διακοπής και δεδομένης της χαλαρής περιόδου που ακολουθεί, αρκετοί παράγοντες του MotoGP παραχωρούν εκτενείς συνεντεύξεις στα διεθνή ΜΜΕ και τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους τους, διαφωτίζοντας τους φιλάθλους με μεγαλύτερη ακρίβεια για όσα έχουν συμβεί από την αρχή του φετινού πρωταθλήματος. Ένας απΆ αυτούς είναι ο συνήθως απρόσιτος και λακωνικός team manager του HRC, ο Alberto Puig.
Πέραν του πάντα συνοφρυωμένου και ενίοτε αγενούς του χαρακτήρα του, ουδείς δύναται να αμφισβητήσει ότι ο Αλβέρτος, όταν το αποφασίζει, εκφράζει δημοσίως τις σκέψεις του χωρίς περιστροφές και δεν κρύβει με δημοσιοσχεσίτικες τσιριτσάντσουλες την σκληρή πραγματικότητα. Επικεντρώθηκε κυρίως σε δύο θέματα: α/ στα όσα συνέβησαν στον Marc στους πρόσφατους δύο αγώνες και β/ στην ανάποδη πορεία του ιαπωνικού γίγαντα και –κατ` επέκτασιν- του HRC από το 2020 έως σήμερα.
«Ο Marc, ψυχικά και σωματικά δεν είναι και τόσο καλά. Σωματικά πονάει πολύ. Οι απανωτές πτώσεις στην Γερμανία τον επηρέασαν σημαντικά. Ήλθε στο Assen με τη θέληση να αγωνιστεί, όμως ώρα με την ώρα χειροτέρευε όλο και περισσότερο. Επισκεφθήκαμε την ιατρική μονάδα της οργάνωσης και χαρακτηρίστηκε «ακατάλληλος» για να συμμετάσχει εξ` αιτίας σπασμένου πλευρού. Ψυχικά είναι πλήρως απογοητευμένος. Καθ` όλη την διάρκεια των φετινών αγώνων είχε αναρίθμητα προβλήματα. Η μοτοσυκλέτα δεν τον βοηθά καθόλου και παρΆ όλα αυτά επιμένει να προσπαθεί με αποτέλεσμα να έχει συχνές πτώσεις. Όταν ένας αναβάτης του επιπέδου του Marc βιώνει μια τέτοια κατάσταση, τότε απογοητεύεται διότι δεν είναι σε θέση να αποδώσει και, κατΆ επέκτασιν, να επιτύχει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Όλο αυτό δεν είναι καθόλου καλό και, επιπλέον, λόγω αυτής της κατάστασης δεν έχουμε εργοστασιακό αναβάτη στην πίστα, αφού και ο Mir είναι τραυματίας».
Το γεγονός ότι τρείς στους τέσσερεις αναβάτες που οδηγούν RCV είναι τραυματισμένοι αποδίδεται από σύσσωμο τον διεθνή τύπο σε μια «απογοητευτική» μοτοσυκλέτα. «Οι άνθρωποι της Honda θεωρούν ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κακή. Δεν έχουμε ακόμη βρει δρόμο, όμως προσπαθούμε. Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες, διότι το έδαφος που πρέπει να καλύψουμε είναι μεγάλο» συμπλήρωσε ο Ισπανός manager.
Ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν, ο Puig εξηγεί τι συνέβη από το 2020, κατόπιν της κατάκτησης του τίτλου το 2019 και -ούτε λίγο, ούτε πολύ- θεωρεί ότι «έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι τους», με την πανδημία να πλήττει το οργανόγραμμά τους περισσότερο από αυτό των υπολοίπων εργοστασιακών ομάδων. «Ανατρέχοντας πίσω στο 2020, συνέβησαν παραλλήλως ο Covid και ο σοβαρός τραυματισμός του Marc. Και από εκείνη την στιγμή άρχισε ο κατήφορος. Η κατάσταση του κορυφαίου αναβάτη μας ήταν ιατρικώς περίπλοκη, αλλά και τεχνικά παραμείναμε στάσιμοι, αφού οι μηχανολόγοι μας δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στην Ιαπωνία, παραμένοντας αποκλεισμένοι στην Ευρώπη λόγω της πανδημίας. Τους ήταν αδύνατον να εξελίξουν τη μοτοσυκλέτα με τον τρόπο που είχαν συνηθίσει, ταξιδεύοντας στο εργοστάσιο και ανταλλάσσοντας πολύτιμα data. Αυτό το σκέλος εργασίας το χάσαμε εντελώς. Κι έτσι, μια ωραία ημέρα των ημερών βγαίνεις στην πίστα και χάνεις δύο δέκατα στον γύρο, μετά τέσσερα δέκατα, μετά ένα δευτερόλεπτο και μετά γίνεσαι ιστορία. Πρόκειται για μια προοδευτικά αναπτυσσόμενη σύμπτωση προβλημάτων που μας έχει φέρει στην παρούσα κατάσταση. Είναι σαφές ότι οι στιγμές δεν είναι καλές, με τους τρεις από τους τέσσερεις αναβάτες να μπαινοβγαίνουν στα νοσοκομεία και τη μοτοσυκλέτα να σφύζει τεχνικών θεμάτων. Το να μετατρέψουμε τη νύχτα σε μέρα δεν νομίζω ότι είναι εφικτό».
«Η αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίζουμε προβλήματα τα τελευταία χρόνια, και όχι μόνον φέτος. Συνεπώς δεν είναι καθόλου εύκολη η επανάκαμψη. Ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει μια καθαρή λύση. Δεν είναι ότι δεν προσπαθούμε. Όμως δεν έχει εντοπιστεί η κύρια αιτία του προβλήματος ούτως ώστε να επιλυθεί. Το μόνο που μας απομένει είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε για να βγούμε από το τέλμα».
«Είμαστε πολύ πίσω. Είναι γεγονός. Το να έχει βρεθεί λύση σε δύο μήνες, ειλικρινώς μιλώντας, πιστεύω ότι είναι υπερβολικά δύσκολο. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να δοκιμάζουμε διαρκώς νέα parts που ίσως μας οδηγήσουν στον εντοπισμό του πραγματικού προβλήματος, που, σημειωτέον, υπάρχει από παλιά».
«Οι ευρωπαίοι κατασκευαστές υπήρξαν ιδιαίτερα επιθετικοί τα τελευταία χρόνια. Πήραν πολλά ρίσκα. Το ρίσκο ενέχει κινδύνους λαθών, λάθη τα οποία όμως αποδέχθηκαν και πήγαν παρακάτω. Οι Ιάπωνες -βάσει των έως τώρα αποτελεσμάτων- μάλλον θα πρέπει να μεταβάλλουν την συντηρητική προσέγγισή τους στα πράγματα ειδικότερα αυτή την εποχή που -βάσει κανονισμού- η δυνατότητα των tests έχει περιοριστεί σημαντικά. Ναι μεν διαθέτουν μεγάλη ποικιλία ανταλλακτικών εμπνευσμένης σχεδίασης, επιβάλλεται όμως να αλλάξουν νοοτροπία και να ενεργούν αμεσότερα απΆ ότι στο παρελθόν. Είναι κατανοητό ότι η απόσταση αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την ταχύτητα αντίδρασης, όμως πρέπει με κάποιον τρόπο να το πετύχουμε».
Συμπληρωματικά καταγράφεται ότι εμφανές σημείο των προσπαθειών του HRC για την εξεύρεση λύσεων ήταν η πρόσληψη του τεχνικού διευθυντή της αποσυρθείσας Suzuki, του εξαιρετικά επιτυχημένου Ken Kawauchi, αλλά και η ανάθεση στην Kalex για την κατασκευή νέου πλαισίου. Η μεν δουλειά του Ken θα φανεί στη μοτοσυκλέτα του 2024, όσο για την Kalex παραμένει ασαφές εάν κατασκεύασε πλαίσιο με προδιαγραφές HRC ή της επετράπη να σχεδιάσει και κατασκευάσει στα δικά της πρότυπα. Η απορία παραμένει, όπως και η ανησυχία, δεδομένου ότι ο Marc Marquez πρώτος και ο Takaaki Nakagami ακολούθως επέστρεψαν και πάλι στην χρήση του εργοστασιακού πλαισίου.
Καθ` ομολογίαν όλων ένα είναι το βέβαιον. Ο δρόμος της επανάκαμψης θα είναι μακρύς και δύσκολος. Αυτή παραμένει και η κύρια αιτία που πατήρ και υιός Ezpeleta αγωνίζονται να εισαγάγουν ένα εκσυγχρονισμένο μοντέλο concessions, αποδεκτό από όλους, ούτως ώστε να ξεπεράσουν την κρίση τα ιαπωνικά εργοστάσια το συντομότερο δυνατόν. Όπως εξ` ίσου προφανές γίνεται και η αιτία της πρόωρης αποχώρησης της Suzuki.
Σημείωση: Στην σχετική φωτογραφία των δύο Ιαπώνων τεχνικών, αριστερά απεικονίζεται ο Shinichi Kokubu (ο κύριος δημιουργός της πρώτης RC213V) και δεξιά ο Ken Kawauchi. Τα δύο μοναδικά μυαλά που δεν κυκλοφορούν στα boxes με laptop, αλλά με χαρτί και μολύβι!