Πλήρη άγνοια για τα βασικά φαίνεται πως έχουν στην αστυνομία για τον εξοπλισμό της ΔΙ.ΑΣ. και πότε πρέπει να αντικαθίσταται. Με δικά τους έξοδα οι αστυνομικοί επιδιορθώνουν τις φθορές στα κράνη (ή παραμένουν με ακατάλληλο εξοπλισμό) φοβούμενοι την Ε.Δ.Ε.
Κυκλοφορούν με ακατάλληλα κράνη, πρέπει να πληρώσουν από την τσέπη τους ή να περάσουν Ε.Δ.Ε. Δεν ξέρουν πως τα κράνη δεν έχουν ημερομηνία λήξης και… περιμένουν να λήξουν για να τα αλλάξουν. Δεν έχουν προμηθευτεί ανταλλακτικά, όπως ζελατίνες και οι αστυνομικοί πρέπει να τις πληρώσουν από την τσέπη τους. Έξω από τα δόντια τα είπαν μόνο οι αξιωματικοί που δεν είναι και άμεσα ενδιαφερόμενοι «Τα πληρώνουν από την τσέπη τους», διαβάστε εδώ την απάντηση τους.
Μέχρι και το υπουργείο εργασίας μας απάντησε, σε αντίθεση με το υπουργείο προστασίας του πολίτη, που υπάγονται οι αστυνομικοί, οι οποίοι απέφυγαν να μας απαντήσουν (ελπίζουμε για να διορθώσουν) για τα κακώς κείμενα.
Σωρεία ακατάλληλων κρανών στην αστυνομία
Αφορμή λοιπόν για το θέμα, ήταν το γεγονός πως είδαμε αστυνομικούς να κυκλοφορούν με «περίεργα» κράνη, με χτυπήματα και φθορές που υποδείκνυαν πως είναι ακατάλληλα. Ξεκινήσαμε λοιπόν να το ψάχνουμε περισσότερο και όσο το ψάχναμε τόσο περισσότερους βρίσκαμε με κράνη τα οποία δεν ήταν κατάλληλα.
Σε ερωτήσεις που κάναμε σε αστυνομικούς, μας εξήγησαν πως η διαδικασία αντικατάστασης τους είναι χρονοβόρα και εκτός από αυτό κινδυνεύουν να περάσουν Ε.Δ.Ε. για να αλλαχτεί ένα κράνος.
Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό,
οι αστυνομικοί προτιμούν να τα βάλουν από την τσέπη τους ή ακόμα χειρότερα να μην κάνουν τίποτα από το να περάσουν την παραπάνω διαδικασία. Στην ερώτηση "Κάθε πότε αλλάζετε κράνη;", η απάντηση ήταν "Μόλις λήξουν". Αυτή την απάντηση την πήραμε από όλους τους εμπλεκόμενους. Εδώ να πούμε πως τα κράνη δεν λήγουν όπως όλοι ξέρουμε, αλλά αλλάζονται ανάλογα με την χρήση και τις φθορές τους.
Το μόνο ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι φαίνεται να υπάρχει πλεόνασμα στον υπόλοιπο εξοπλισμό (μπουφάν, γάντια κλπ) αλλά και εκεί, σύμφωνα με μαρτυρίες αστυνομικών που υπηρέτησαν στη ΔΙ.ΑΣ., μπορεί να μην υπάρχει το νούμερο που χρειάζεσαι διαθέσιμο και να καταλήξεις με ένα large τζάκετ αντί για small.
Τι απάντησαν οι αξιωματικοί, τι οι αστυνομικοί τι το υπουργείο εργασίας. Σιγή ιχθύος το υπουργείο προστασίας του πολίτη
Όπως είναι λογικό, δεν μείναμε σε μαρτυρίες μόνο των αστυνομικών αλλά ρωτήσαμε τους εξής 4 φορείς να μας απαντήσουν: Την
Π.Ο.ΑΞΙ.Α. (το συνδικαλιστικό όργανο των αξιωματικών της αστυνομίας) , την
Π.Ο.ΑΣ.Υ (το συνδικαλιστικό όργανο των αστυνομικών), το
υπουργείο προστασίας του πολίτη (όπου και υπάγονται) και το
υπουργείο εργασίας, καθώς θεωρήσαμε πως θα έπρεπε να έχουν εμπλοκή στο θέμα μιας και οι αστυνομικοί είναι εργαζόμενοι.
Με όλους επιβεβαιώσαμε ότι
λάβανε τις ερωτήσεις μας και δώσαμε χρόνο σε όσους χρειαστήκαν επιπλέον για να μας απαντήσουν, όπως το υπουργείο εργασίας. Η απάντηση του σωματείου της Π.Ο.ΑΣ.Υ. μας εξέπληξε, μάλλον αρνητικά αφού μας απάντησε με γενικόλογα
, διαβάστε εδώ την απάντηση τους, χωρίς να αγγίζει πλήρως το θέμα. Σε αντίθεση με την Π.Ο.ΑΞΙ.Α., που τα είπε έξω από τα δόντια:
«Αναγκάζονται να τα πληρώνουν από την τσέπη τους, η διαδικασία δεν είναι σωστή».
To υπουργείο
εργασίας μας απάντησε, πως δεν είναι αρμοδιότητα τους και πως υπάγονται αποκλειστικά στο υπουργείο προστασίας του πολίτη, παρόλα αυτά μας έδωσε κατευθύνσεις τι να κοιτάξουμε και που.
Το υπουργείο προστασίας του πολίτη δεν απάντησε σε καμία ερώτηση μας.
Όπως θα διαβάσετε στις απαντήσεις τους όλοι λένε ότι τα κράνη αλλάζονται σύμφωνα με την ημερομηνία λήξης.
Απίστευτο: Δεν ξέρουν πως τα κράνη δεν λήγουν
Μάλλον από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα, καθώς τα κράνη δεν λήγουν, όπως μας απάντησαν όλοι, αλλά με τα χρόνια
και την χρήση τα υλικά κατασκευής χάνουν τις ιδιότητές τους, γεγονός που καθιστά τα κράνη ακατάλληλα, δηλαδή πλέον δεν προστατεύουν σε πιθανή πτώση.
Μία γενική οδηγία των κατασκευαστών είναι πως αυτά πρέπει να αλλάζονται
κάθε 3-5 χρόνια. Τι σημαίνει αυτό; Και σε ποιους αναφέρεται; Αυτή η γενική οδηγία αναφέρεται σε μοτοσικλετιστές και σε όχι σε επαγγελματίες – διανομείς ή αστυνομικούς-, δηλαδή για μία χρήση που εσύ βάζεις και βγάζεις το κράνος
3-4 φορές την ημέρα και όχι 50 που το κάνουν οι διανομείς και οι αστυνομικοί. Όπως είναι λογικό
οι επενδύσεις φθείρονται πολύ πιο γρήγορα, περίπου 10 φορές πιο γρήγορα – τώρα σκεφτείτε πως θα είναι το κράνος μετά από 5 χρόνια στο κεφάλι του αστυνομικού, κάτι που φαίνεται στις σχετικές φωτογραφίες που τραβήξαμε.
Το επόμενο θέμα έχει να κάνει με τις πτώσεις του κράνους. Αν το κράνος πέσει από ύψος περίπου 2 μέτρων, πολύ πιθανό
να αχρηστευτεί με μία μόνο πτώση, πόσω μάλλον αυτά που, όπως μας είπαν οι αστυνομικοί, πέφτουν σχεδόν καθημερινά. Για τις ζελατίνες τι να πούμε; Πως θα κρατήσουν την ίδια 5 χρόνια; Αν εμείς αλλάζουμε κάθε 2-3 χρόνια, αυτοί πρέπει να την αλλάζουν κάθε χρόνο. Φυσικά ψάξαμε και δεν βρήκαμε να έχουν αγοραστεί ζελατίνες αλλά και οποιοδήποτε άλλο ανταλλακτικό.
Με ακατάλληλα κράνη για μην πληρώσουν από την τσέπη τους
Η Διαδικασία που ακολουθείται για την αντικατάσταση του κράνους (ή ανταλλακτικού) είναι η εξής: Αν ο εξοπλισμός φθαρεί και ζητηθεί αντικατάσταση πριν την ώρα του (αυτή που θεωρεί το Υπουργείο σωστή), ο αστυνομικός που κάνει την αίτηση κινδυνεύει να περάσει από Π.Δ.Ε. (Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση) και αν εκεί κριθεί (με ποια κριτήρια άραγε;) ότι υπήρξε πλημμελής φύλαξη, ο αστυνομικός περνάει Ε.Δ.Ε. (Ένορκη Διοικητική Εξέταση).
Εν τω μεταξύ υπεύθυνος για να κρίνει αν ο εξοπλισμός είναι κατάλληλος και πληροί τα κριτήρια ασφαλείας δεν είναι κάποιος ειδικός που εκτελεί τακτικούς τεχνικούς ελέγχους, αλλά
ο ίδιος ο αστυνομικός!
Τι είναι πιο λογικό από το να μην ασχολείται κανένας – «Σιγά μην περάσω ΕΔΕ για κράνος, θα πάω μόνος μου να το φτιάξω», αυτή είναι μια απάντηση που πήραμε. Υπήρχε και η άλλη «Σιγά μην αγοράσω εγώ, όποτε μου δώσουν θα το αλλάξω» και μεταξύ μας νομίζουμε πως είναι εντελώς ανθρώπινη η αντίδραση – λάθος γιατί πρόκειται για την ασφάλεια τους – αλλά δεν φταίνε αυτοί. Πρώτον δεν έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για να κρίνουν τον εξοπλισμό τους και δεύτερον θα έπρεπε να υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες που δεν υπάρχουν.
3 χρόνια έχουν να πάρουν καινούρια κράνη
Υπάρχει βεβαίως και το σύστημα των δωρεών. Η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται κατόπιν αίτησης του δωροθέτη και έγκρισης του εκάστοτε υπουργείου. Σε αυτή την περίπτωση, τα κράνη που δωρίζει ο ιδιώτης αντικαθιστούν τα παλιότερα ή τα πιο "τραυματισμένα" κράνη. Οι υπόλοιποι ατυνομικοί υπάλληλοι, για τους οποίους δεν φτάνουν τα νέα κράνη, μένουν με τον προηγούμενο, συνήθως επίσης στα όρια του ακατάλληλου, εξοπλισμό.
Η τελευταία προμήθεια κρανών μέσω διαγωνισμού έγινε πριν 3 χρόνια, δεν ξέρουμε πόσοι προμηθευτήκανε από αυτά τα κράνη, πάντως την τύχη τους μετά από 3 χρόνια σας την αποτυπώνουμε στις φωτογραφίες – αυτά τα κράνη θα έπρεπε να είχαν ήδη αλλαχτεί. Αν υπάρχουν στις αποθήκες τους θα πρέπει να τα βγάλουν άμεσα και να τα δώσουν στους αστυνομικούς.
Ποια είναι η λύση; Και πως πρέπει να κρίνεται ένα κράνος αν είναι σωστό;
Φυσικά δεν πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο, κάθε χρόνο κράνος για τους αστυνομικούς, αλλά θα έπρεπε να υπάρχει μία διαδικασία ελέγχου του εξοπλισμού, ανά τακτά διαστήματα, από κάποιο εξειδικευμένο κατάστημα πώλησης εξοπλισμού. Ο κάθε αστυνομικός να είναι υποχρεωμένος να περνάει τον εξοπλισμό του από έλεγχο.
Αν ψάχνουν μία πιο ασφαλή διαδικασία, ίσως η λύση είναι κάθε 2 χρόνια πλήρης αντικατάσταση,αλλά και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να προμηθευτούν κάποια ανταλλακτικά, όπως ζελατίνες, φαίνεται τελείως παράταιρό να βάζει το χέρι στην τσέπη του ο αστυνομικός για την ίδια του την ασφάλεια.
