Η οθόνη σε καλωσορίζει με το παραπάνω μήνυμα φτιάχνοντάς σου τη διάθεση πριν καν ακουμπήσεις το κουμπί της μίζας. Πατώντας το, με το κλειδί στην τσέπη (keyless) ο κινητήρας από κάτω σου αρχίζει να βρυχάται με τις χαρακτηριστικές πιστονιές του μεγάλου δικύλινδρου να ακούγονται ακόμη περισσότερο, χάρη στην εξάτμιση της Akrapovic. Εφόσον λοιπόν έχεις επιλέξει έναν από τους τέσσερις χάρτες απόδοσης (μετά την πρώτη επαφή προτίμησα το track, καθώς μπορείς να αλλάζεις την απόκριση του γκαζιού σε 4 επίπεδα αλλά και την ευαισθησία του traction control σε 9 επίπεδα εν κινήσει) πατάς το μαλακό συμπλέκτη και αμέσως παρατηρείς την φιλική πλευρά του τέρατος. Η άριστη λειτουργία του ψεκασμού επιτρέπει να κινείσαι με μικρές ταχύτητες στην πόλη χωρίς καμία ενόχληση όπως σκορτσαρίσματα κτλ, δείχνοντας πως το Superduke όσο και αν ακούγεται υπερβολή, μπορεί να είναι μια καθημερινή μοτοσυκλέτα για όλες τις χρήσεις. Οι ποιοτικές αναρτήσεις αποσβένουν τις ανωμαλίες του οδοστρώματος και με σύμμαχο την όρθια θέση οδήγησης σε κάνουν να ξεχνάς ότι οδηγείς ένα Streetfighter 180 ίππων. Δεν πρόκειται να κολλήσεις στην κίνηση, αφού περνά με άνεση ανάμεσα στα αυτοκίνητα, ενώ και το κόψιμο του τιμονιού επαρκεί για επιτόπιες μανούβρες ¨απεγκλωβισμού¨ σε κάθε φανάρι. Και όταν το φανάρι πρασινίσει αρχίζει το πραγματικό πάρτι… Στους δρόμους των ελληνικών πόλεων, το traction control προσπαθεί απεγνωσμένα να δώσει πρόσφυση στο πίσω ελαστικό, με γραμμική όμως λειτουργία χωρίς απότομα κοψίματα. Έτσι, στην λιγότερο παρεμβατική θέση 1 μπορείς να ¨παίζεις¨ με μεγαλύτερη ασφάλεια, γιατί αν το απενεργοποιήσεις πρέπει να είσαι έτοιμος για γλιστρήματα του πίσω τροχού με οποιαδήποτε σχέση και χιλιόμετρα, χάρη στην εξωφρενική ροπή. Σε αυτές τις συνθήκες όλα κρίνονται από τον δεξί καρπό, αφού οι εντολές του περνάνε με απόλυτη ακρίβεια στον κινητήρα, κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι πιο έμπειροι αναβάτες. Τι γίνεται όμως όταν η ποιότητα της ασφάλτου είναι καλή; Τα πράγματα είναι απλά. Πρέπει να μάθεις να ζεις με τον μπροστινό τροχό στον αέρα, αφού το antiwheelie σου επιτρέπει να ανοίξεις τέρμα το γκάζι, αλλά ο ρόλος του δεν είναι να κρατά τον τροχό συνεχώς στο έδαφος, μειώνοντας τις επιδόσεις. Αν το βάλεις στη θέση off, ετοιμάσου για σούζες με κάθε σχέση... Με 1η , 2η , 3η και 4η αρκεί ένα απότομο άνοιγμα του γκαζιού, ενώ με ένα παράλληλο τσίμπημα του συμπλέκτη θα σηκωθεί και με την 5η από τα 160 χλμ/ώρα. Οπότε το σταμπιλιζατέρ αποδεικνύεται κάτι παραπάνω από απαραίτητο στις περιπτώσεις που ο τροχός προσγειώνεται με 200 + χλμ, αλλά και στις εξόδους των στροφών που είναι το δυνατό σημείο της μοτοσυκλέτας. Σε φιδίσιο δρόμο λοιπόν, θα καταλάβεις γιατί η KTM χρησιμοποιεί χωροδικτύωμα. Πραγματικά ακλόνητο, σε συνδυασμό με τις αναρτήσεις που πετυχαίνουν ιδανικά τον συνδυασμό άνεσης-επιδόσεων και την γρήγορη γεωμετρία της μοτοσυκλέτας, σε κάνουν να ξύνεις γόνατο σε κάθε στροφή χωρίς ίχνος δισταγμού. Σταθερή μέχρι το apex με τα ελαστικά της Metzeler να κάνουν καλά τη δουλειά τους και απολαυστική στις εξόδους χάρη στα τεράστια αποθέματα ροπής, σου δημιουργεί ένα μόνιμο χαμόγελο μέσα από το κράνος. Ότι πρέπει δηλαδή για πίστα; Σίγουρα με ένα ζευγάρι κατάλληλων ελαστικών για τέτοια χρήση και με σωστή ρύθμιση των αναρτήσεων, το SuperDuke R μπορεί να ¨γυρίσει¨ ταχύτατα σε οποιαδήποτε πίστα, ακόμα και αν η θέση οδήγησης δεν είναι η καταλληλότερη για αυτό το σκοπό. Μπορεί το στήσιμο και οι επιδόσεις να συναρπάζουν, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι δεν μιλάμε για κατηγορία superbike αλλά streetfighter που μπορεί να κάνει τα πάντα. Έτσι, θα ταξιδέψει και στον αυτοκινητόδρομο αρκεί να μπορείς να αντισταθείς στον πειρασμό, αφού είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο Δούκας θα ξαναβγάλει τον χούλιγκαν από μέσα σου… Ξεχνάς αυτομάτως την ανύπαρκτη προστασία από τον αέρα (γνώρισμα της κατηγορίας) και βλέπεις στο κοντέρ ταχύτητες πάνω από 275 χλμ/ώρα, προσπαθώντας να κρατήσεις το κεφάλι σου ενωμένο με το υπόλοιπο σώμα… Και όταν χρειαστεί να φρενάρεις, ξέρεις ότι έχεις στο πλευρό σου τα κορυφαία και ακούραστα brembo. Δύναμη από το αρχικό δάγκωμα και αίσθηση, που σίγουρα θα κάνουν τα endo κομμάτι της καθημερινότητάς σου, αφού σε κάθε περίπτωση δύο δάκτυλα στη μανέτα αρκούν για να σταματήσεις ακαριαία.
