Λίγη εξοικείωση θέλει το μονό σταντ που έχει δυνατό ελατήριο και χρειάζεται προσπάθεια για να ανοίξει –απλός μηχανισμός ασφάλειας, ώστε να μην πέσετε από το σταντ που ξεχάσατε ανοιχτό. Για όλες τις άλλες περιπτώσεις, υπάρχει και διπλό σταντ στο οποίο το Jetix ανεβαίνει αρκετά εύκολα. Τα φλας κάνουν ένα διακριτικό βόμβο, χωρίς να ενοχλούν.
Η κόρνα είναι ικανοποιητική σε ένταση, ενώ οι καθρέπτες ρυθμίζονται πανεύκολα, όμως δείχνουν αρκετούς ώμους, και ίσως θα ήθελαν ένα ελαφρώς μακρύτερο στέλεχος.
Εκτός από τη μίζα, έχουμε και μανιβέλα, ώστε τίποτα να μην μπορέσει να ακινητοποιήσει το παπί της Kymco. Στα φώτα τώρα, το Jetix ικανοποιεί, χωρίς όμως να ενθουσιάζει.
Η μεγάλη σκάλα είναι σαφώς καλύτερη από τη μεσαία, ενώ μπορείτε να τοποθετείτε το κουμπί στη… μέση της επιλογής, με αποτέλεσμα να ανάβουν μαζί και οι δύο σκάλες, για πολύ καλύτερο αποτέλεσμα.
Οι καθρέπτες παραμένουν καθαροί, και προσφέρουν ικανοποιητικό πεδίο, όμως δείχνουν και αρκετούς ώμους. Κατά τη χειμωνιάτικη πρωινή εκκίνηση, η χρήση του τσοκ ήταν απαραίτητη για ένα ολιγόλεπτο ζέσταμα, ενώ η λειτουργία του καρμπιρατέρ ήταν άψογη, σε όλες τις στροφές.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;