«Δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά»;
Αυτή η φράση είναι κάτι που θα ακούσετε να επαναλαμβάνεται συχνά, σε μια συνάντηση μοτοσυκλετιστών. Τι είναι όμως αυτό που θεωρούν οι αναβάτες ότι λείπει από τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες;
Μια φράση που πλέον ισοδυναμεί με… μύθο! «Δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά», λένε πολλοί αναβάτες σήμερα, αλλά τι είναι αλήθεια αυτό που τους κάνει να το υποστηρίζουν; Είναι η διαρκής εξέλιξη; Είναι οι νέες τεχνολογίες; Η μήπως είναι μια μεταστροφή των κατασκευαστών που δεν αρέσει στους αναβάτες;
Ναι, δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά. Σήμερα οι μοτοσυκλέτες είναι καλύτερες.
Η βιομηχανία κατασκευών και, κυρίως, τα δεδομένα στα οποία έχουν πλέον πρόσβαση οι κατασκευαστές έχουν αλλάξει άρδην σε σχέση με το παρελθόν. Aρα, είναι τελείως άτοπο να πει κανείς, ότι μια παλιότερη μοτοσυκλέτα είναι καλύτερη από τις μοντέρνες. Όπως έχουμε γράψει και το παρελθόν, η ενεργητική ασφάλεια είναι πλέον σε άλλο επίπεδο και μοτοσυκλέτες «σειράς» έχουν χαρακτηριστικά που παλιά συναντούσες ακόμα και σε αγωνιστικές κατασκευές. Όταν δε, η συζήτηση έρθει στις μοτοσυκλέτες ειδικής χρήσης όπως τις υπερσπόρ ή τις μεγάλου τουρισμού, αμφιβάλλουμε να πιστεύει κάποιος ότι οι αντίστοιχες παλιότερες κατασκευές έρχονται καν κοντά, στα σύγχρονα μοντέλα. Και στην ποιότητα κατασκευής, την οποία σήμερα πολλοί καταδικάζουν «αβέρτα», έχει σημειωθεί πρόοδος. Γιατί να καταδικάσουμε κάτι άλλωστε, αν δεν του δοθεί η ευκαιρία να αποδείξει τα προσδοκώμενα;
Τα ηλεκτρονικά αποστειρώνουν την απόλαυση; Λάθος!
Κάτι που μια μεγάλη μερίδα αναβατών δεν μπορεί να αποδεχθεί, όσον αφορά την μοτοσυκλέτα, είναι η εισβολή των ηλεκτρονικών συστημάτων και ο ρόλος που παίζουν στην οδηγική απόλαυση. Κατά αυτούς, τα ηλεκτρονικά συστήματα «αποστειρώνουν» την μοτοσυκλέτα και σε απομακρύνουν από την απόλυτη ευχαρίστηση. Μάλλον όμως αυτό που ισχύει στην προκειμένη περίπτωση είναι το «με όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Απλά, πολλοί αναβάτες δεν θέλουν να αλλάξουν τις απόψεις και την νοοτροπία τους, έτσι αντιστέκονται στο καινούργιο. Οι λόγοι είναι διάφοροι, αλλά συνοψίζονται στο ότι αν μάθουμε σε κάτι που δουλεύει για μας, δεν θα θέλουμε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Όμως, στην περίπτωσή μας, κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος γιατί… πως θα βγάλεις συμπέρασμα για τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες, αν αρνείσαι να τις οδηγήσεις; Μάλιστα, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν κάνει τις μοτοσυκλέτες πολύ ασφαλέστερες, κάνοντας τες τελικά προσιτές σε πολύ μεγαλύτερο κοινό! Ένας αρχάριος αναβάτης μπορεί να μάθει με ασφάλεια και να δοκιμάσει τα όριά του, ενώ ένας έμπειρος αναβάτης μπορεί να οδηγήσει ακόμα καλύτερα, με τις δικλείδες ασφαλείας του σήμερα.
Πιθανόν και μετά από 30 χρόνια, να λέμε την ίδια κουβέντα!
Η «παρελθοντολαγνεία» -αν μπορεί να θεωρηθεί δόκιμος αυτός ο όρος- είναι κάτι που σημαδεύει την ελληνική κοινωνία σαν στίγμα, δεκαετίες τώρα! Σκεφτείτε μια απλή αναλογία: Οι πατεράδες μας σίγουρα λένε ότι η εποχή τους ήταν καλύτερη από την δική μας. Όμως και οι παππούδες μας θα πουν το ίδιο και για τη δική τους εποχή! Γίνεται λοιπόν να ισχύει αυτό; Δεν νομίζουμε! Απλά, για κάποιο λόγο, αρεσκόμαστε να «νοσταλγούμε» περασμένες εποχές, κάτι που δεν ωφελεί αν πρέπει να δούμε την εξέλιξη με αντικειμενικό μάτι. Πιθανόν ο λόγος αυτός να είναι επειδή κάθε άνθρωπος έχει συνδέσει τις εμπειρίες της νιότης του με συγκεκριμένα δεδομένα, οδηγώντας φυσικά σε αντίστοιχες αναμνήσεις… Δεκτό, αλλά όχι ρεαλιστικό!
Δεν αλλάζουν μόνο οι μοτοσυκλέτες, αλλά και οι ανάγκες της αγοράς
Πολλοί που κατηγορούν τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες για «έλλειψη χαρακτήρα» και «μοντέλα της μάζας» μάλλον αγνοούν ότι μέσα στα χρόνια, η ίδια η αγορά αλλάζει δραματικά –πιο γρήγορα και από τις μοτοσυκλέτες. Κάνοντας μια πολύ σύντομη ιστορική αναδρομή, η μοτοσυκλέτα ξεκίνησε ως όχημα οικονομικής μετακίνησης, για να εξελιχθεί σε όχημα αναψυχής ενώ μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έκανε ξανά τον ίδιο κύκλο. Η προηγούμενη γενιά μοτοσυκλετιστών έζησε την εποχή που οι μοτοσυκλέτες ήταν ακόμα οχήματα αναψυχής, κατά κόρον. Σήμερα όμως, οι κατασκευαστές στρέφονται προς τα μοντέλα με πολλαπλές δυνατότητες, που απευθύνονται σε μεγαλύτερη μερίδα κοινού. Για κάποιους αναβάτες αυτή η πολυχρηστικότητα σημαίνει και «απώλεια ταυτότητας» και τους απωθεί. Ξεχνούν όμως, ότι παρά αυτή την τάση της αγοράς, υπάρχουν διαθέσιμα μοντέλα για οτιδήποτε και αν ζητήσει κανείς –αν κάποιος θέλει κάτι πιο συγκεκριμένο.
Τι πιστεύετε εσείς; Ισχύει ότι «δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά»; Οι μοτοσυκλέτες έχουν αλλάξει προς το καλύτερο ή μήπως όχι; Μπορούμε να απολαύσουμε άκρατη οδήγηση με τις σημερινές, «εξευγενισμένες» ως ένα βαθμό μοτοσυκλέτες;
Είναι και λίγο σχεδιαστικό το θέμα. ¨Ολες οι εταιρείες ακολουθούν μια σχεδιαστική γραμμή άχρωμη και λίγο πολύ ίδια μεταξύ τους. Κυρίως μιλάω για τα μεσαία on off που με ενδιαφέρουν. Αν βάλουμε και το κόστος συντήρησης (σέρβις, αναλώσιμα απο πτώση, κτλ.), ναι, δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά.
Το δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά για τους αναβάτες που είναι στην ηλικία μου ( περίπου πενήντα) έχει μια σημασία που δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί υποθέτω πως είσαι ηληκιακά μικρός. Και το λέω αυτό καλοπροαίρετα! Σίγουρα όταν κινείσαι μέσα στην πόλη, σε συνθήκες κίνησης, βροχής κι όλα τα αστικά κακά, είναι καλό να έχεις μια μηχανή με πολλά ηλεκτρονικά καλούδια που θα σε προφυλάξουν και θα σου σώσουν τη ζωή και καλά είναι να τα έχεις. Όμως εμείς οι αθεράπευτα ρομαντικοί, που χρόνια καβαλάμε, χειμώνα καλοκαίρι, θέλουμε σε μια δύσκολη φουρκέτα να ψάχνουμε τα όρια μας, να στρίβουμε και να πλαγιολισθένουμε, να ξεκινάνε και να υπάρχει λίγο παντιλίκι ή έστω μια σούζα βρε αδερφέ! Λάθος βέβαια αλλά αυτό είναι και δεν περνάει ούτε με τα χρόνια ούτε με τα χιλιόμετρα! Ναι λοιπόν, σίγουρα δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά! Βέβαια για σας τα νέα παιδιά, που έρχεστε σε επαφή με τη μηχανή από μικρή ηλικία λόγω του playstation, και δύσκολα οι περισσότεροι θα αποκτήσετε λόγω κόστους μεγάλη μηχανή και εννοώ μηχανή όχι σκούτερ, λόγω κόστους σε ηλικία μετά τα τριανταπέντε- σαράντα, καλά κάνουν και τις φτιάχνουν όπως τις φτιάχνουν!
Συμφωνώ μεν οτι οι καινούριες μοτο είναι σε πάρα πολλά σημεία βελτιωμένες σε πάρα πολλά σημεία σε σχέση με παλαιότερες κατασκευές, έχω όμως αντιρήσεις 1) στην τάση αυτοματοποίησης των σασμάν και 2) στα μη ρυθμίσιμα abs στα φρένα. Και τα 2 αυτά συστήματα, θεωρώ οτι είναι απαραίτητο να τα ελέγχει ο αναβάτης σε συνθήκες γρήγορης οδήγησης.