Στην πρώτη επαφή με το Tiger Sport η προσοχή πέφτει στη νευρικότητα του γκαζιού χαμηλά, στο πρώτο άνοιγμά του. Είναι μάλλον ένα μικρό bug του ψεκασμού αυτό και το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να το συνηθίσει. Από τη στιγμή που η μοτοσικλέτα θα αρχίσει να ρολάρει ο ψεκασμός προσφέρει άριστη ακρίβεια στο χέρι και είναι σύμμαχος στην οδήγηση είτε πας χαλαρά ή γρήγορα.
Η μοτοσικλέτα δεν έχει κανένα πρόβλημα να οδηγηθεί χαλαρά, αλλά το βρήκα δύσκολο να συγκρατηθώ. Είναι τόσο απολαυστική η ροπή που έρχεται να ταλαιπωρήσει το πίσω λάστιχο και τα μικρά ντριφταρίσματα που έρχονται αβίαστα στην πόλη αποδεικνύονται τόσο διασκεδαστικά που δε μπορούσα να τα παραβλέψω. Χάρη στις εξαιρετικές αναρτήσεις και τον ακριβή ψεκασμό το γλίστρημα είναι τόσο ελεγχόμενο που χάριν υπερβολής θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το Tiger «μετρητή ποιότητας της ασφάλτου».
Στην πόλη νιώθεις αρκετά τα κιλά του όταν κινείσαι με «σβηστές» ταχύτητες, όμως αυτά εξαφανίζονται εφόσον μπορείς να ανοίξεις στοιχειωδώς περισσότερο το γκάζι. Ο τρικύλινδρος πάντως ζεσταίνεται αρκετά γρήγορα στην κίνηση, αρκούν δύο φανάρια για να δω τη στάθμη θερμοκρασίας πάνω από τα δύο τρίτα και το βεντιλατέρ σε λειτουργία. Ποτέ δεν υπερθερμάνθηκε, ουδέποτε με απασχόλησε η ροή του ζεστού αέρα η οποία σοφά οδηγείται μακριά από το σώμα του αναβάτη.
Στον ανοικτό δρόμο το Tiger δίνει την εντύπωση πως θα μπορούσε να ταξιδεύει για μέρες με οποιαδήποτε ταχύτητα ως 180 χ.α.ώ., πιο πάνω δε δείχνει και τόσο υγιές πια - ούτε οικονομικό στην κατανάλωση. Όπως προείπαμε, για τα 184 εκατοστά μου θέλει επειγόντως μια ψηλότερη ζελατίνα αν μιλάμε για ταξίδι.
Η χαρά του παιδιού βέβαια είναι το στροφιλίκι. Μπορεί να είναι λίγο μακρύτερο και βαρύτερο από πριν, αλλά το ουδέτερο ζύγισμα και οι σπουδαίες αναρτήσεις δεν κρύβονται. Το Tiger ξαπλώνει αρχοντικά στην είσοδο της στροφής και κάθεται στιβαρά στην κλίση που θες. Το πιρούνι μεταφέρει σωστά πληροφορία και σε κρατά μέσα στο παιχνίδι, σημείο σημαντικό αν θες να ευχαριστηθείς στριφτερή διαδρομή. Δε βρίσκω κανένα παράπονο για αμφότερες τις αναρτήσεις, μπροστά και πίσω, με πολύ σωστές αποσβέσεις και ωφέλιμο εύρος ρυθμίσεων για να τις φέρεις στα μέτρα σου.
Τα Angel GT της Pirelli ταιριάζουν άριστα με τον χαρακτήρα του Tiger Sport, δουλεύουν καλά και συνεργάζονται άψογα. Εξαιρετικά είναι τα φρένα του, παρέα με το ABS που επεμβαίνει μόνο όταν χρειάζεται και το κάνει διακριτικά. Υπάρχει δυνατότητα απενεργοποίησής του από το μενού των οργάνων, αλλά είναι τόσο καλό που δε βρήκα τον λόγο να το έχω εκτός. Ακόμη και δίχως αυτό πάντως, ο έλεγχος, των φρένων, είναι εξαίρετος και το μπλοκάρισμα μπροστά δεν έρχεται ούτε εύκολα ούτε απροειδοποίητα. Η μόνη περίπτωση που χαλάει λίγο το αριστείο είναι αν χρειαστεί απότομο φρένο μέσα στη στροφή, όπου η αδράνεια από τα κάμποσα κιλά σηκώνουν άμεσα τη μοτοσικλέτα από την κλίση της.
Χάρη στις πολύ καλές αναρτήσεις πάντως ακόμη και μια τέτοια περίπτωση είναι διαχειρίσιμη και δεν θα προκαλέσει πανικό στον αναβάτη που ξέρει τι κάνει. Αν δεν ξέρει τι κάνει καλό θα ήταν να μάθει πριν αποκτήσει μια (οποιαδήποτε) μοτοσικλέτα 235 κιλών και 125 ίππων.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;