To Sixty2 φωνάζει fun, βόλτες και easy going καταστάσεις ακόμα και σταματημένο, θυμίζει το όχημα με το οποίο θα πήγαινες μαζί με την κοπέλα σου σε συναυλία των Beach Boys σε παραλία της Καλιφόρνια, αν ζούσες στα μαγικά 60s. Ξεφύγαμε λίγο ε; Δεν πειράζει, αν το σκεφτεί κανείς, το λες και «γκολ από τα αποδυτήρια» αυτό, το να είναι δηλαδή μια μοτοσικλέτα γεννήτρια συναισθημάτων ακόμα και σε στάση!
Ανεβαίνοντας στο Sixty2, αυτή ή αύρα «ανεμελιάς» ενισχύεται με την θέση οδήγησης: δεν θυμίζει τίποτα άλλο, είναι όμως σίγουρα άνετη και ίσως οι –άντα ηλικίας να βρουν κάποιες αναφορές στα Velamos ποδήλατα με τα οποία ματώναμε τα γόνατα μας στα χωριά τα καλοκαίρια. Το τιμόνι, η καρατιμόνα για την ακρίβεια, είναι μια μίξη πρώιμων off – road κλασσικών δίτροχων και cruisιng μοτοσικλέτας, στην αρχή σε ξενίζει, αλλά σύντομα το συνηθίζεις και γρήγορα συνειδητοποιείς ότι συμβάλει τα μέγιστα στην διασκεδαστική πλευρά του Sixty2.
Ο αερόψυκτος L2 εκκινεί άμεσα στο πάτημα της μίζας, κρατώντας ένα σταθερό και αρκετά… φιμωμένο ρελαντί. Για Ducati, ούτε το γνωστοί – υγιείς- μηχανικοί ήχοι είναι παρόντες, ούτε οι αναλογικές των κυβικών του βροντές από το τελικό. Άτιμες Euro4 προδιαγραφές, τα καλύτερα soundtrack μας έχετε στερήσει! Πρώτη στο θετικότατο κιβώτιο, πολύ μαλακός και προοδευτικός ο συμπλέκτης (οκ, σε αυτό τον τομέα δεν θέλουμε Μπολονέζικη παράδοση) και το Sixty2 διανύει τα πρώτα του μετρά. Αρχική εντύπωση: Πανάλαφρο! Αλλάζει κατεύθυνση για πλάκα, η αίσθηση είναι αέρινη και το τεράστιο τιμόνι με τους μοχλούς που προσφέρει, ενισχύει ακόμη περισσότερο αυτή την ιδιότητα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το Sixty2 είναι ασταθές, ίσα – ίσα, ακόμη και στην τελική του ταχύτητα είναι σταθερότατο. Ο κινητήρας δεν βάζει φωτιά στην άσφαλτο ακριβώς αλλά είναι ικανός να κινήσει σβέλτα την μοτοσικλέτα, με την απόδοση του να είναι πολύ γραμμική, χωρίς τρύπες και ξεσπάσματα.
Εντυπωσιακός, για αερόψυκτος L2 ο τρόπος που ανεβαίνουν οι στροφές, προσδίδοντας νεύρο στην μοτοσικλέτα, κάτι πολύ χρήσιμο στην πόλη, όπου είναι και το πεδίο που θα κινηθεί ως επί το πλείστον η συγκεκριμένη μοτοσικλέτα. Στις συγκεκριμένες συνθήκες λοιπόν, το Sixty2 ελίσσεται με χαρακτηριστική ευκολία και το μόνο που χρειάζεται προσοχή είναι το τιμόνι, το οποίο πολύ άνετα μπορεί να κάνει… γενοκτονία καθρεπτών αυτοκινήτων αν αφαιρεθεί κανείς. Όταν το συνηθίσει κανείς, το Sitxy2, μπορεί να εξαπολύσει άτακτη… επίθεση στην κίνηση και την προσδιορίζουμε ως άτακτη, ακριβώς γιατί ο «χύμα» χαρακτήρας του Sixty2 επιβάλει κάτι τέτοιο και αυτό το μεταφέρει και εκτός πόλης, σε κοντινές εκδρομές.
Οι αναρτήσεις είναι σεταρισμένες σαφώς προς το μαλακό / αργό και έτσι επιτρέπουν προοδευτικά πλασαρίσματα στις στροφές, με το Sixty2 να θυμίζει On-Off και μάλιστα ψηλόφτερο στην συμπεριφορά του. Τα MT60 RS ελαστικά της Pirelli δεν έχουν αποκτήσει τυχαία την φήμη που τα συνοδεύει και προσφέρουν απίστευτο κράτημα, ακόμα και στους καλοκαιρινά σκονισμένους και κακούς (αυτό είναι all season χαρακτηριστικό) δρόμους που αποτελούν την πλειοψηφία στην χώρα μας.
Μαζί με τα φρένα που είναι αποτελεσματικότατα για τις ταχύτητες και το βάρος του Sixty2, το συνολικό «πακέτο» είναι πολύ διασκεδαστικό, απόδειξη του ότι δεν χρειάζεται κανείς ένα σκασμό άλογα και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για να έχουν ενδιαφέρον οι διαδρομές του. Κερασάκι στην τούρτα, η πολύ καλή συμπεριφορά του Sixty2 εκτός δρόμου -τι Scrambler θα ήταν άλλωστε;- όπου λόγω μικρού βάρους, ανάλαφρης αίσθηση και στησίματος, μπορεί να σας πάει εκεί που δεν θα φτάσει ποτέ κανένα «ασφαλτοποιημένο» On-Off. Σε αλάνες και «ισάδια» δε, οι πάντες δίνουν και παίρνουν με χαρακτηριστική άνεση, ευκολία και ασφάλεια. Το ταξίδι είναι ένα πεδίο για το οποίο δεν έχει κατασκευαστεί το Sixty2, δεν χρειάζεται και πολύ φιλοσοφία και επεξήγηση αυτό.
Η τελική του ξεπερνά τα 160 χλμ. / ώρα και με 140, μπορεί κανείς να ταξιδεύει όλη μέρα, όμως ο αέρας σε συνδυασμό με την θέση «τσολιάς» του αναβάτη, σύντομα θα κουράσουν. Ωστόσο με καλή διάθεση και παρέα, μέσω δευτερευόντων και επαρχιακών δρόμων, μπορεί να φτάσει κανείς ορισμένους προορισμούς μέσων αποστάσεων εύκολα και –το κυριότερο- διασκεδάζοντας στην διαδρομή. Εθνική, μπαγκάζια και πολυήμερες αποδράσεις, απλά δεν, είναι νομίζουμε αντιληπτό αυτό.
Μου άρεσε το μηχανάκι αλλά όταν είδα την τιμή .... πήρα δρόμο......ή λογική με έκανε να πάρω το Suzuki sv650...με 6390.....που δεν συγκρίνετε με τίποτα με το ψωφιο αλλά όμορφο DUCATI!!!
Μου άρεσε το μηχανάκι αλλά όταν είδα την τιμή .... πήρα δρόμο......ή λογική με έκανε να πάρω το Suzuki sv650...με 6390.....που δεν συγκρίνετε με τίποτα με το ψωφιο αλλά όμορφο DUCATI!!!
Παρακαλω ενα συγκριτικο τεστ με το ktm 390 duke των.. 4800 ευρω για να γελασει ο καθε πικραμενος.