Πως τα φθαρμένα ελαστικά είναι επικίνδυνα για την ζωή σας και την οδική σας ασφάλεια; Πόσο μεγάλη είναι η διαφορά στο φρενάρισμα, σε στεγνό και βρεγμένο οδόστρωμα; Το Moto Τρίτη κάνει τις δοκιμές για εσάς... έτσι ώστε να μην βρεθείτε ποτέ στην δυσάρεστη θέση να ψάξετε πρόσφυση από "τελειωμένα" λάστιχα!
Ας ξεκινήσουμε με κάτι πολύ απλό. Βγάλτε το παπούτσι που φοράτε και γυρίστε το ανάποδα. Βλέπετε την σόλα του; Αυτή είναι η επιφάνεια επαφής σας με τον δρόμο. Σκεφτείτε τώρα ότι η επιφάνεια επαφής των ελαστικών μιας μοτοσικλέτας με τον δρόμο δεν ξεπερνά σε μέγεθος αυτή των παπουτσιών σας. Απαντήστε λοιπόν στην εξής ερώτηση: Έχετε γλιστρήσει ποτέ περπατώντας, επειδή το πεζοδρόμιο ήταν λειασμένο από την φθορά ή επειδή το πάτωμα ήταν βρεγμένο;
Υποθέτω πως ναι και μιλάμε για περπατήμα, όπου οι ταχύτητες και οι δυνάμεις είναι αστείες σε σχέση με αυτές που αναπτύσσονται όταν κινείται μια μοτοσικλέτα. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, ότι αυτά τα λιγοστά τετραγωνικά εκατοστά των ελαστικών που έρχονται σε επαφή με τον δρόμο, είναι υψίστης σημασίας και όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, ζήτημα ζωής ή θανάτου! Τα καλύτερα φρένα, οι κορυφαίες αναρτήσεις, τα πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά βοηθήματα, τα πιο στιβαρά πλαίσια και οι οδηγικές ικανότητες επιπέδου MotoGP, δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα, αν τα ελαστικά μας δεν είναι σε καλή κατάσταση. Το ζήτημα δεν είναι το ότι καταστρέφεται η απόλαυση της οδήγησης, είναι πρωτίστως και κυρίως το ότι κινδυνεύουμε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από αυτό που νομίζουμε!
Η δυναμική μιας μοτοσικλέτας, το πώς αυτή επιταχύνει, φρενάρει και στρίβει, ορίζεται από λεπτές ισορροπίες. Λίγο παραπάνω γκάζι, φρένο ή κλίση μπορεί να είναι η διαφορά μεταξύ του «είμαι όρθιος» και του «πέφτω» αλλά στις σύγχρονες μοτοσικλέτες αυτά συμβαίνουν σε οριακές καταστάσεις που κανόνας είναι να ανιχνεύονται και να εξερευνώνται στο ελεγχόμενο περιβάλλον μια πίστας και μετά από σχετική εκπαίδευση φυσικά. Αν όμως τα ελαστικά μας είναι φθαρμένα, οι οριακές αυτές καταστάσεις, αποτελούν την «καθημερινότητα» μας και τις βρίσκουμε μπροστά μας ακόμη και στην πιο απλή διαδρομή μέσα στην πόλη! Οποιαδήποτε προοδευτικότητα και αίσθηση έχει χαθεί με αποτέλεσμα η πρόσφυση να χάνεται απότομα και απροειδοποίητα εκεί που δεν το περιμένουμε. Τι είναι όμως αυτή η περιβόητη πρόσφυση και ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν; Πρόσφυση, είναι επί της ουσίας η τριβή που δημιουργείται μεταξύ του ελαστικού και του οδοστρώματος, με το ποσοστό αυτής (της τριβής) να εξαρτάται και να καθορίζεται από τους εξής παράγοντες:
Την ποιότητα / κατάσταση της ασφάλτου
Την ποιότητα / κατάσταση της γόμας του ελαστικού
Το είδος του ελαστικού και τα χαρακτηριστικά του
Την επιφάνεια επαφής του ελαστικού με τον δρόμο
Την πίεση του ελαστικού
Την θερμοκρασία του ελαστικού και της ασφάλτου
Ας τα δούμε ένα – ένα ξεχωριστά:
Ποιότητα και κατάσταση της ασφάλτου: Ακόμα και ένα γυαλόχαρτό, μπορεί να μην παράξει αρκετή τριβή αν το τρίψουμε σε μια σκληρή, λεία επιφάνεια. Δυστυχώς στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος του οδικού δικτύου έχει επιεικώς τα κακά του τα χάλια, με το μίγμα της ασφάλτου που χρησιμοποιείται να λειαίνεται σε πολύ σύντομο χρόνο, δυσκολεύοντας ακόμη και τα καλύτερα ελαστικά στο να βρουν πρόσφυση.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;