Γνήσιος αναβάτης ή...κομήτης; Πως ξεχωρίζουν;

Η κρίση και η ανάγκη για φθηνή μετακίνηση έφερε πολλούς «κομήτες» στους 2 τροχούς
Κράνη από supermarket και... παντόφλα το καλοκαίρι φανερώνουν πολλά
Οι μεν «κρύβονται» πίσω από φορτηγά, οι δε βάζουν προτεραιότητα την ασφάλεια
Οι αναβάτες πάντα θέλουν να μάθουν παραπάνω, οι κομήτες νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα

Η κρίση και η ανάγκη για φθηνή μετακίνηση έφερε πολλούς «κομήτες» στους 2 τροχούς

Στην αναζήτηση μείωσης εξόδων λόγω οικονομική κρίσης και ακρίβειας, πολλοί οδηγοί αυτοκίνητων μεταπήδησαν στη μοτοσυκλέτα ώστε να ισορροπήσουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό τους. Αν και αυτό μόνο καλό μπορεί να θεωρηθεί, αφού οι περισσότεροι κατάλαβαν τη χαρά αλλά και τη προσοχή που πρέπει να δίνεται στους αναβάτες, αρκετοί δεν «απαλλάχτηκαν» από τη συμπεριφορά του αυτοκινητιστή, κρατώντας στοιχεία που αποδεικνύουν ότι είναι απλά ένας... κομήτης στο κόσμο των 2 τροχών. Βέβαια υπάρχουν και «μοτοσυκλετιστές»  που ποτέ δεν μπήκαν στην πραγματική φιλοσοφία της οδήγησης μιας μοτοσυκλέτας παραμένοντας πάντα ουσιαστικά περαστικοί και το ίδιο επικίνδυνοι.
 

Κράνη από supermarket και... παντόφλα το καλοκαίρι φανερώνουν πολλά

Η πρώτη διαφορά φαίνεται κυρίως στον εξοπλισμό του καθένα. Για να είμαστε δίκαιοι, εννοείται ότι υπάρχουν εξαιρέσεις και στα 2 «στρατόπεδα», αλλά στη πλειοψηφία η επένδυση στον εξοπλισμό είναι ένα από τα πρώτα σημάδια που φανερώνουν ποιος είναι τι. Κράνη που έχουν πάνω από μια 15ετία ζωής, μπουφάν χωρίς προστασία, παντόφλα το καλοκαίρι κ.τ.λ. φανερώνουν ότι ο οδηγός της μοτοσυκλέτας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί γνήσιος αναβάτης και φυσικά  δεν μιλάμε καν για την χειρότερη περίπτωση που δεν φοράει ούτε κράνος, μιας και τότε μπαίνει σε μια άλλη λίστα. Οι περισσότεροι που είναι «ουρανοκατέβατοι» στους 2 τροχούς δεν νοιάζονται καν για την ασφάλεια που προσφέρει ο σωστός εξοπλισμός, με αρκετούς να αγοράζουν κράνη από supermarket μόνο και μόνο για να αποφύγουν τις κλήσεις.

Οι μεν «κρύβονται» πίσω από φορτηγά, οι δε βάζουν προτεραιότητα την ασφάλεια

Διαφορετική συμπεριφορά συναντάμε και στον δρόμο. Ο «κομήτης» φαίνεται από τον τρόπο που οδηγάει και τις θέσεις που παίρνει μέσα στο οδόστρωμα. Κάθεται στις τυφλές γωνίες των αυτοκινήτων, «κολλάει» πίσω από φορτηγά, θεωρεί ότι του ανήκουν όλοι οι δρόμοι, αδιαφορεί για την κίνηση των άλλων μοτοσυκλετών ή αυτοκινήτων και γενικά μπαίνει σε ριψοκίνδυνες καταστάσεις χωρίς λόγο. Έχει τύχει να γίνουμε μάρτυρες, όπου ένα παπί προσπαθούσε να κάνει διήθηση ανάμεσα σε δυο νταλίκες, οι οποίες πήγαιναν με πάνω από 50 χλμ./ώρα, πραγματικά ήταν ένα τρομακτικό θέαμα.  Δεν συζητάμε καν για τύπους που βάζουν τα παιδιά του πάνω σε μοτοσυκλέτα χωρίς κράνος ή μπροστά για να κρατάνε το τιμόνι. Ο αναβάτης από την άλλη έχει την εμπειρία, αλλά και την γνώση να βλέπει ένα βήμα παρακάτω από την επόμενη κίνηση του ώστε να προστατέψει τον εαυτό του και τους άλλους.

Οι αναβάτες πάντα θέλουν να μάθουν παραπάνω, οι κομήτες νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα

Στο παραπάνω φαινόμενο έρχεται να προστεθεί μια μεγάλη αλήθεια, ότι η απόκτηση ενός διπλώματος μοτοσυκλέτα δεν σημαίνει και ότι κάποιος ξέρει πραγματικά να «καβαλά» μια μοτοσυκλέτα. Αυτό το γνωρίζουν οι «γνήσιοι αναβάτες» και γι αυτό πάντα προσπαθούν να εξελίξουν τις γνώσεις τους γύρω από την οδήγηση με διάφορους τρόπους, όπως γράφοντας χιλιόμετρα μέσα σε πίστα ή σε μικρής ροής κυκλοφορίας δρόμους, πηγαίνοντας σε «σχολεία» ή βλέποντας video όπου αναλύονται πράγματα και καταστάσεις, στα οποία οι σχολές οδήγησης ούτε καν είχαν αναφερθεί. Από την άλλη οι «περαστικοί» δεν νοιάζονται καν για τα παραπάνω και απλά θεωρούν ότι είναι ο «Rossi» με το που πάρουν το δίπλωμα. Βέβαια αν τους ρωτήσεις τι είναι το γυροσκοπικό φαινόμενο θα ψάχνουν για σουβλατζίδικο.

Για να είμαστε ξεκάθαροι θα αποσαφηνίσουμε κάτι. Κάποιος μπορεί να οδηγάει τη μισή του ζωή μοτοσυκλέτα και να είναι πάλι «κομήτης» και άλλος από την πρώτη στιγμή που θα ανέβει σε σέλα να είναι ένας γνήσιος αναβατής. Όλα έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά τόσο στο δρόμο, όσο και στο τρόπο επένδυσης στο εξοπλισμό, στην συντήρηση του οχήματος και τρόπο σκέψης.