Η Καλιφόρνια ζητάει με το «έτσι θέλω» περισσότερες πωλήσεις ηλεκτρικών μοτοσυκλετών

• Η οδηγία που άναψε τα αίματα
• Αυτονομία: Το βασικό πρόβλημα των ηλεκτρικών δίτροχων
• Κρίση στη βιομηχανία των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών
• Θα έχουμε κι εδώ τα ίδια;

Η οδηγία που άναψε τα αίματα

Το Συμβούλιο Ατμοσφαιρικών Πόρων της Καλιφόρνια (CARB), η αντίστοιχη «δική μας» Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος, έθεσε στόχους για την υιοθέτηση ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, απαιτώντας 10% των πωλήσεων να είναι ηλεκτρικές έως το 2028 και 50% έως το 2035. Αυτοί οι στόχοι, που πολύ ευγενικά θα χαρακτηρίζονταν «εξαιρετικά φιλόδοξοι», φαίνεται από τις αντιδράσεις των αντιπροσώπων πως αγνοούν πλήρως τους τεχνολογικούς περιορισμούς και τις πραγματικές συνθήκες της αγοράς. Ενώ το Συμβούλιο έχει καλές προθέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, με την απόφασή του αυτή δείχνει έλλειψη κατανόησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και απαιτήσεων των μοτοσυκλετών, ενώ η υιοθέτηση φερειπείν των προτύπων Euro 5 θα ήταν μια πολύ πιο ρεαλιστική και εφικτή προσέγγιση.

Αυτονομία: Το βασικό πρόβλημα των ηλεκτρικών δίτροχων

Το κυριότερο εμπόδιο στην ευρεία υιοθέτηση των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών είναι η περιορισμένη αυτονομία τους. Με πραγματική αυτονομία κάτω των 160 km, οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του μέσου αναβάτη. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την ανεπαρκή υποδομή φόρτισης, καθιστώντας τις μεγάλες διαδρομές πρακτικά αδύνατες. Οι μοτοσυκλέτες αυτές λειτουργούν αποτελεσματικά μόνο σε αστικό περιβάλλον και για σύντομες διαδρομές, ιδιαίτερα όταν ο αναβάτης έχει πρόσβαση σε οικιακό φορτιστή. Η μικρή χωρητικότητα των μπαταριών, σε σύγκριση με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, περιορίζει σημαντικά τη χρηστικότητά τους και αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που στην Ελλάδα στα ηλεκτρικά βασιλεύουν τα μικρά σκούτερ περιορισμένων επιδόσεων.

Η κρίση στη βιομηχανία

Η τρέχουσα κατάσταση της βιομηχανίας ηλεκτρικών μοτοσυκλετών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, με πολλές εταιρείες να αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα ή να έχουν ήδη κλείσει. Εταιρείες όπως η Cake, η Energica και η Alta έχουν κλείνουν η μία μετά την άλλη, ενώ η LiveWire επιβιώνει μόνο χάρη στην κρατική υποστήριξη. Ακόμη και η Zero, μια από τις πιο καθιερωμένες εταιρείες στο χώρο, αναζητά επιπλέον χρηματοδότηση 120 εκ. δολλαρίων. Οι μεγάλοι παραδοσιακοί κατασκευαστές παραμένουν διστακτικοί στην ανάπτυξη ηλεκτρικών μοντέλων, περιοριζόμενοι κυρίως σε πρωτότυπα και μοντέλα περιορισμένης παραγωγής. Αυτό σημαίνει άραγε ότι ως πιο έμπειροι διακρίνουν «φούσκα» στη βιομηχανία ή αναγνωρίζουν καλύτερες ευκαιρίες στην ανάπτυξη κινητήρων εναλλακτικών καυσίμων;

Θα έχουμε κι εδώ τα ίδια;

Ως μία από τις πιο ...ριγμένες χώρες του δυτικού κόσμου, συνήθως γκρινιάζουμε που νόμοι, ρυθμίσεις και αλλαγές είτε έρχονται με μεγάλη καθυστέρηση στη χώρα μας είτε δεν έρχονται ποτέ. Η συγκεκριμένη οδηγία όμως φαίνεται κάπως βιαστική, καθώς δεν είναι εμφανές αν η αγορά και η υποδομή είναι ικανές να την ακολουθήσουν. Στην Ελλάδα ηλεκτροκίνητο δίτροχο θεωρείται μόνο ένα μικρό σκούτερ και σπάνια πετυχαίνουμε στους δρόμους μια μεγάλη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Σταθμοί φόρτισης είναι δυσεύρετοι, αν και γίνονται βήματα προς αυτόν τον τομέα, μοναχά όμως στα μεγάλα αστικά κέντρα, καθώς για τις μικρές πόλεις και την επαρχία η ηλεκτροκίνηση είναι επιστημονική φαντασία. Πώς όμως να επεκταθούν στη χώρα μας νεοσύστατες εταιρείες κατασκευής ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, οι οποίες με το ζόρι καταφέρνουν να πουλήσουν μοντέλα στις χώρες δημιουργίας τους; Και πώς θα καταφέρουν να πείσουν ένα παραδοσιακό οδηγικό κοινό να γυρίσει σε κάτι αμιγώς καινούργιο, όταν αφενός θα πρέπει να στηθούν στην ουρά για να φορτίσουν και αφετέρου δεν θα μπορούν να βγουν εκτός πόλης;