Αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο MX μοτοσικλέτας. Δύο δοκοί σεβαστών διαστάσεων ενώνουν τον λαιμό με το ψαλίδι σχεδόν σε ευθεία γραμμή.

Η ραχοκοκαλιά της μοτοσυκλέτας

Ως πλαίσιο μιας μοτοσικλέτας ονομάζουμε την δομή εκείνη πάνω στην οποία εδράζονται ή συνδέονται όλα τα επί μέρους τμήματα της, δημιουργώντας έτσι ένα σύνολο. Χωρίς πλαίσιο, μια μοτοσικλέτα είναι απλά ένας «σωρός» από τμήματα ατάκτως ειρημένα. Τα πλαίσια των μοτοσικλετών, αν και σε πρακτικό επίπεδο εξυπηρετούν τους ίδιους σκοπούς, διαφοροποιούνται μεταξύ τους σε ότι αφορά στην σχεδίαση τους, στην δομή αρχιτεκτονική τους και στα υλικά κατασκευής τους.

Ο πιο απλός τύπος πλαισίου, είναι ένας ατσάλινος σωλήνας συνήθως κυκλικής διατομής, ο οποίος ξεκινά από τον λαιμό της μοτοσικλέτας, διέρχεται πάνω από την κεφαλή του κινητήρα και στην συνέχεια χωρίζεται σε δύο τμήματα που κατεβαίνουν προς το κάτω για την έδραση του ψαλιδιού. Ο δε κινητήρας «κρέμεται» από τον κεντρικό αυτό σωλήνα, μέσω προεκτάσεων – δοκίδων, που τον συγκρατούν. Αυτό ονομάζεται «ατσάλινο, σωληνωτό, μονό, πλαίσιο». Αν τώρα ξεκινάνε δύο σωλήνες από τον λαιμό, οι οποίοι διαιρούνται ακολουθώντας παράλληλη διαδρομή προς τα πίσω, για να «κατηφορίσουν» στην συνέχεια προς τα κάτω, στο ψαλίδι, τότε αυτό το πλαίσιο λέγεται «ατσάλινο, σωληνωτό, διπλό πλαίσιο». Αν οι προεκτάσεις – δοκίδες επεκτείνονται κάτω από τον κινητήρα και ενώνονται και αυτές κοντά στο σημείο έδρασης του ψαλιδιού, τότε πρόκειται για «κλειστό» πλαίσιο, αφού ο κινητήρας περικλείεται μέσα σε αυτό. Όλα τα ανωτέρω πλαίσια έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, το ότι η κεντρική δοκός τους (ή οι κεντρικοί δοκοί τους) ακολουθούν «τεθλασμένη πορεία» για την σύνδεση του λαιμού με το ψαλίδι.

Αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών από Superbike μοτοσικλέτα παραγωγής. Πολύ μεγάλη διατομή των δοκών και «ευθεία πορεία» από τον λαιμό προς το ψαλίδι.

Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »

Σύνδεση λαιμού και ψαλιδιού σε όσο το δυνατόν πιο ευθεία γραμμή, προσφέρουν τα περιμετρικά πλαίσια και τα πλαίσια δύο δοκών αλουμινίου. Οι δοκοί διέρχονται περιμετρικά του κινητήρα (στο κάθετο επίπεδο) και έχουν μεγαλύτερη κλίση προς τα κάτω, γεφυρώνοντας ουσιαστικά την απόσταση λαιμού ψαλιδιού, με την «συντομότερη δυνατή διαδρομή». Το πλαίσιο δύο δοκών αλουμινίου, «ζευγαρωμένο» με τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα, αποτελεί «σήμα κατατεθέν» της ιαπωνικής σχολής των superbike και supersport μοτοσικλετών.

Ατσάλινο, μονό, ανοικτό, σωληνωτό πλαίσιο. Παρατηρείστε πως διαιρείται σε δύο τμήματα στο πίσω μέρος του και κατεβαίνει προς τα κάτω, στην έδραση του ψαλιδιού.

Μια άλλη μεγάλη σχολή και «σήμα κατατεθέν» της Ducati, είναι το πλαίσιο χωροδικτύωμα. Όπως συνιστά το όνομα του, πρόκειται ουσιαστικά για έναν «ιστό» από σωλήνες κράματος χάλυβα, που θυμίζει πολύ τους πυλώνες υψηλής τάσης της ΔΕΗ (σαν φιλοσοφία κατασκευής έτσι; Όχι σαν σχήμα!). Τα πλεονεκτήματα του χωροδικτυώματος (που το έχουν χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιούν και άλλοι κατασκευαστές, όπως η KTM) είναι ότι επιτυγχάνεται πολύ μεγάλη ακαμψία, χωρίς να χρησιμοποιούνται μεγάλες διατομές ή μασίφ υλικό, με αποτέλεσμα μικρό βάρος και χαμηλό κόστος κατασκευής. Ωστόσο είναι πιο δύσκολο για ένα χωροδικτύωμα να ακολουθήσει τις πιο «ρευστές» γραμμές και τις καμπύλες ενός πλαισίου από αλουμίνιο.

Πλαίσιο μονής ραχοκοκαλιάς. Η στιβαρή κεντρικό δοκός με την παραλληλόγραμμή διατομή, συνεχίζει χωρίς να διαιρείται, μέχρι το ψαλίδι.

Αξίζει επίσης να αναφερθούν τύποι πλαισίων που έχουν χρησιμοποιηθεί σε μικρότερη κλίμακα στις μοτοσυκλέτες, όπως τα monocoque πλαίσια, δηλαδή ένας ενιαίο κομμάτι που ντουμπλάρει συνήθως και σε άλλο ρόλο πέραν του δομικού.

Πλαίσιο χωροδικτύωμα συνδυάζεται με τμήματα αλουμινίου στο πίσω μέρος του. Ο «ιστός» από ατσάλινους σωλήνες κυκλικής διατομής, προφέρει παρεμφερή ακαμψία με ένα πολύ βαρύτερο μασίφ τμήμα μετάλλου που θα καταλάμβανε τον ίδιο χώρο.