Η τέχνη της μετατροπής: Όταν η Honda Monkey συναντά το Bosozoku
Customizer από Ταϋλάνδη με ειδικό τμήμα για Honda Monkey
Η αντισυμβατική κουλτούρα του Bosozoku
Μεγαλύτερο ανεστραμμένο πιρούνι και πελώρια εξάτμιση
Ένας καρχαρίας με άνετη θέση οδήγησης και σωστούς καθρέφτες
Customizer από Ταϋλάνδη με ειδικό τμήμα για Honda Monkey
Στην καρδιά της Ταϋλάνδης, ένας δημιουργικός customizer έχει κατακτήσει τον τίτλο του «Βασιλιά των Μαϊμούδων». Ο Chayakrit Kaewwongwan, γνωστός διεθνώς ως Winny Boy ―μιας που οι δυτικοί δυσκολευόμαστε να προφέρουμε το όνομά του― και ιδιοκτήτης της Advance Automotive Accessories, έχει αφιερώσει το ταλέντο του στη μεταμόρφωση των Honda Monkey 125. Μέσω του ειδικού τμήματος MonQey King, δημιουργεί εντυπωσιακές μετατροπές που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου, συνδυάζοντας την εμπορική προώθηση των αξεσουάρ του με το πάθος του για καινοτόμο και ...τραβηγμένο σχεδιασμό μοτοσυκλετών.
Η αντισυμβατική κουλτούρα του Bosozoku
Το Bosozoku αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερη ιαπωνική υποκουλτούρα που γεννήθηκε ως κίνημα νεανικής αντίστασης. Εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1950 ως έκφραση μιας υποκουλτούρας νεανικών συμμοριών μοτοσυκλετιστών. Χαρακτηρίζεται από την επιθυμία να τραβήξει την προσοχή τόσο οπτικά όσο και ακουστικά, με τις μοτοσυκλέτες να αποτελούν το κύριο μέσο έκφρασης. Τα βασικά στοιχεία του στυλ περιλαμβάνουν υπερμεγέθη φέρινγκ, υπερυψωμένα μπροστινά και πίσω τμήματα, και εξαιρετικά έντονους χρωματικούς συνδυασμούς, καθώς και πελώριες, εκκωφαντικές εξατμίσεις με πολλαπλά τελικά. Η αντιδραστική αυτή αισθητική αψηφά τις συμβατικές νόρμες σχεδιασμού, δημιουργώντας οχήματα που προκαλούν και εντυπωσιάζουν. Παρά την παρακμή των συμμοριών αυτών, το Bosozoku συνεχίζει να επηρεάζει τη μόδα και την κουλτούρα των μοτοσυκλετών, με στοιχεία όπως οι στολές μάχης tokkōfuku να αποτελούν σήμα κατατεθέν της αισθητικής του.
Μεγαλύτερο ανεστραμμένο πιρούνι και πελώρια εξάτμιση
Η συγκεκριμένη μετατροπή της Honda Monkey 125 παρουσιάζει σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις. Το μπροστινό μέρος διαθέτει μεγαλύτερο τροχό 14 ιντσών, ενώ στο πίσω μέρος διατηρείται ο τροχός των 12 ιντσών με φαρδύτερο ελαστικό πλάτους 140 mm. Το ανεστραμμένο πιρούνι έχει επιμηκυνθεί, ενώ τα πίσω αμορτισέρ έχουν κοντύνει για να δημιουργήσουν μια χαρακτηριστική γραμμή. Η εξάτμιση έχει μετατραπεί σε σύστημα 1-σε-4, με τέσσερις κατακόρυφους σωλήνες που θυμίζουν chopper, παρότι ο κινητήρας παραμένει στην εργοστασιακή του κατάσταση με τους περίπου 10 ίππους.
Ένας καρχαρίας με άνετη θέση οδήγησης και σωστούς καθρέφτες
Η οπτική ταυτότητα της μοτοσυκλέτας είναι εξίσου εντυπωσιακή με τις τεχνικές τροποποιήσεις. Ο θόλος του μπροστινού φέρινγκ κυριαρχεί στη σιλουέτα του οχήματος, συμπληρωμένος από κίτρινα τζάμια και πράσινο πλαίσιο προβολέα. Η βαφή συνδυάζει μεταλλικό μπλε και κίτρινο σε μοτίβο που θυμίζει ρίγες τίγρης, καταλήγοντας σε ένα εντυπωσιακό σχέδιο καρχαρία με τα δόντια του. Η λευκή, κλιμακωτή σέλα προσθέτει μια κλασική πινελιά στο σύνολο, ενώ το συνολικό βάρος της μοτοσυκλέτας παραμένει χαμηλό στα 100 κιλά, παρά την οπτικά «βαριά» εμφάνιση. Αν και η οδήγησή της φαντάζει (τουλάχιστον) πρόκληση, μπορούμε να πούμε με σχετική σιγουριά πως, πρώτον, με το τιμόνι σε τέτοιο ύψος οι bar-end καθρέφτες θα λειτουργούν σωστά και, δεύτερον, ο συνεπιβάτης θα κάθεται ανετότερα από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο Monkey, συν το ότι θα στηρίζεται και η μέση του.
