Αφού η πρώτη μέρα στην Τενερίφη έκλεισε με την παρουσίαση του μοντέλου (στην οποία ο Έλληνας Marketing Manager της KTM Ανδρέας Γκλαβάς είχε τον πρώτο λόγο), το επόμενο πρωί ξεκινούσε η οδήγηση. Ο Ανδρέας ανέλαβε και καθήκοντα πλοηγού έχοντας τεράστια εμπειρία στο χώμα, όμως τα πρώτα χιλιόμετρα έγιναν στην εκπληκτική άσφαλτο του νησιού, ώστε να διαπιστώσουμε ό,τι το 390 Adventure μπορεί να κινηθεί με την ίδια άνεση σε κάθε πεδίο.
Κινούμενος με μικρές ταχύτητες, απολαμβάνεις την ευελιξία και το μικρό βάρος (158 κιλά χωρίς υγρά) , σε συνδυασμό με την προθυμία του κινητήρα σε όλο το φάσμα των στροφών, παρότι αρέσκεται να δουλεύει ψηλά για να αποδίδει τα μέγιστα. Στον αυτοκινητόδρομο μπορείς να διατηρείς ταχύτητες 120-130 χλμ/ώρα (το κοντέρ ξεπερνά τα 170 σε ιδανικές συνθήκες) για όση ώρα θέλεις, χωρίς να ενοχλείσαι από κραδασμούς ή από τον αέρα, με την θέση οδήγησης και το υλικό της σέλας να συμβάλλουν ώστε να είσαι ξεκούραστος ακόμα και μετά από πολύωρες εξορμήσεις. Μία ψηλότερη ζελατίνα σίγουρα χαρίζει μεγαλύτερη άνεση όσο τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν, αλλά καμία μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας δεν προορίζεται για να ταξιδεύεις φλερτάροντας συνεχώς με την τελική ταχύτητά της.
Η Τενερίφη φυσικά δεν φημίζεται για τις απέραντες ευθείες. Οι φιδίσιοι δρόμοι είναι αυτοί που ξεχωρίζουν και εκεί το 390 Adventure έδειξε να βρίσκεται στο στοιχείο του, αφού η συνεργασία του στιβαρού πλαισίου και των αναρτήσεων, έκανε τα γονίδια του 390 Duke να βγαίνουν στην επιφάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να στρίβεις σε οποιοδήποτε είδος στροφής με ακρίβεια και ταχύτητα που εκπλήσσει για μία μικρή μοτοσυκλέτα Adventure, ιδιαίτερα όταν αυτή εφοδιάζεται με ελαστικά μικτής χρήσης. Τα φρένα έχουν την απαραίτητη δύναμη (το ABS λειτουργεί μόνο όταν είναι απαραίτητο), ενώ ακόμη και τα μαρσπιέ που θα περίμενες να ενοχλούν στις μεγάλες κλίσεις, είναι σε τέτοια θέση που σπάνια θα αισθανθείς ότι ακουμπούν την άσφαλτο. Αλλάζει κατεύθυνση πανεύκολα, με την τροχιά του 19αρη μπροστινού τροχού να μένει ακριβώς εκεί που έχεις επιλέξει χωρίς να δημιουργείται καμία ασάφεια στη διάρκεια της στροφής. Στις εξόδους, η ποιότητα της ασφάλτου έκανε το traction control να επεμβαίνει μόνο αν το επιδιώκαμε ανοίγοντας έντονα το γκάζι υπό κλίση, κάτι βέβαια που μπορεί να γίνει συνήθειο όταν η μοτοσυκλέτα εμπνέει εμπιστοσύνη.
Θα μπορούσαμε να στρίβουμε όλη μέρα σε αργό ή πολύ γρήγορο ρυθμό απολαμβάνοντας το τοπίο και την άσφαλτο της Τενερίφης, όμως μια Adventure μοτοσυκλέτα δεν προορίζεται μόνο για αυτό, οπότε η συνέχεια του προγράμματος περιελάμβανε διαδρομή εκτός δρόμου σε σκληρό-πετρώδες χώμα, παρόμοιο με της Ελλάδας. Σε αυτές τις συνθήκες, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να επιλέξεις το off- Road Mode για το ABS και να απενεργοποιήσεις το traction control, κάτι που γίνεται εύκολα αλλά πρέπει να κάνεις κάθε φορά που ξεκινάς (εφόσον έχεις σβήσει την μοτοσυκλέτα από τον κεντρικό διακόπτη). Το μικρό βάρος ήταν πολύτιμος σύμμαχος και εδώ, κάνοντας το 390 Adventure ιδανικό για αυτούς που κάνουν τις πρώτες τους χωμάτινες εξερευνήσεις και όχι μόνο, αφού μια ελαφριά μοτοσυκλέτα πάντα είναι προτιμότερη στο χώμα από κάθε αναβάτη. Οι εργοστασιακές ρυθμίσεις των αναρτήσεων αποτελούν την χρυσή τομή για οδήγηση εντός και εκτός δρόμου και μόνο αν ξεχάσεις ότι οδηγείς Adventure και όχι καθαρόαιμο Enduro ίσως σου φανούν σχετικά μαλακές στο γρήγορο ρυθμό και στα άλματα.
Οδηγώντας όρθιος στο χώμα έχεις καλό έλεγχο, αλλά αν το ύψος σου ξεπερνά το 180 το πιθανότερο είναι να προτιμήσεις την ψηλότερη σέλα από τον κατάλογο των Power parts, καθώς επιτρέπει στα γόνατα να έχουν καλύτερη στήριξη σφίγγοντας την. Η επιλογή των 19 ιντσών για τον μπροστινό τροχό ίσως να μην εντυπωσιάζει τους σκληροπυρηνικούς χωμάτινους...Στην πράξη όμως δεν στέκεται εμπόδιο, αποδεικνύοντας ότι ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα του 390, αφού τα οφέλη που θα είχαν οι 21 ίντσες και οι ακτίνες στο χώμα, είναι λίγα μπροστά στην αίσθηση και την ομοιογένεια που χαρίζει ο 19άρης στο δρόμο.
