Το επόμενο πρωί ήταν απαραίτητο να γίνει ένα πλύσιμο στο 390 Adventure ώστε να καθαρίσει από το χώμα και τα μυγάκια του ταξιδιού. Η περιποίηση της μοτοσυκλέτας ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επεξεργαστούμε τα πλαστικά και να θαυμάσουμε τον σχεδιασμό της. Η εμφάνισή της έχει στοιχεία τόσο από τα μεγαλύτερα Adventure, όσο και από τα καθαρόαιμα motocross και enduro μοντέλα της εταιρείας με τις γραμμές να είναι αιχμηρές και επιθετικές, όπως συμβαίνει σε όλα τα KTM που έχει σχεδιάσει ο οίκος Kiska. Το εμπρός μέρος της μοτοσυκλέτας θυμίζει κεφάλι εντόμου και είναι σαν να προεξέχει με αποτέλεσμα να διχάσει όσους το έβλεπαν. ¶λλοι το λάτρεψαν και άλλοι το μίσησαν. Από κάτω του υπάρχουν δυο ημιδιάφανα τμήματα που στέλνουν τον αέρα μακριά από το σώμα του αναβάτη και φροντίζουν να ενώσουν οπτικά το μούτρο με το υπόλοιπο σύνολο. Οι χούφτες, τα καλύμματα του νέου, κυρτού ψυγείου και η ποδιά που προστατεύει το σύνολο των 373,2 κυβικών, ενισχύουν την off road πλευρά του 390 Adventure και είναι απαραίτητα σε μια μοτοσυκλέτα αυτής της κατηγορίας.
Στη συνέχεια φορτώθηκαν ξανά τα μπαγκάζια στο 390, αλλά η ώρα της επιστροφής δεν είχε φτάσει ακόμα. Πρώτα θα κάναμε μια βουτιά στα καταγάλανα νερά της παραλίας του Μετοχίου και θα γεμίζαμε το δικό μας ρεζερβουάρ σε τοπικό ταβερνάκι. Για τον δρόμο του γυρισμού επιλέξαμε μια πιο όμορφη, ήσυχη και μαγευτική διαδρομή που μάλλον πολλοί μοτοσυκλετιστές και λάτρεις της οδήγησης γνωρίζουν. Θα ανεβαίναμε λοιπόν τη Δίρφυ που μαζί με το Ξεροβούνι είναι το ψηλότερο τμήμα της οροσειράς που καλύπτει μεγάλο μέρος της Κεντρικής Εύβοιας. Στην ορεινή διαδρομή η κίνηση είναι ελάχιστη, όμως δεν πρέπει να αφήσεις το καταπράσινο τοπίο να σου αποσπάσει την προσοχή, καθώς σε πολλά σημείο ο δρόμος έχει υποστεί ζημιές από τους ανελέητους χειμώνες, ενώ συχνά θα συναντήσεις χώματα και χαλίκια πάνω σε τυφλές στροφές. Τα φρένα απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους αρκετές φορές με το αρχικό δάγκωμα να είναι εντυπωσιακό και σπάνιο σε παρόμοιου κυβισμού μοτοσυκλέτες. Η καλή αίσθηση συνοδεύεται και από αποτελεσματικότητα όπως μας έδειξαν οι μετρήσεις μετά το τέλος του ταξιδιού αφού για την ακινητοποίηση από τα 100 χλμ / ώρα χρειάζονται 45 μέτρα. Οι συνεχόμενες κλειστές κατηφορικές φουρκέτες πριν φτάσεις στη Στενή δεν σε αγχώνουν αν είσαι πάνω στο 390 Adventure. Ελίσσεται με άνεση και χωρίς κόπο κρατώντας τον αναβάτη ξεκούραστο σε τέτοιου είδους απαιτητικές διαδρομές. Ο δρόμος μας έβγαλε στη Νέα Αρτάκη και από εκεί Χαλκίδα για να επιστρέψουμε μέσω εθνικής. Μπορείς να ταξιδεύεις με ταχύτητες κοντά στα 140 χιλιόμετρα την ώρα χωρίς κουραστικούς κραδασμούς από τον μονοκύλινδρο κινητήρα, όμως αν σκοπεύεις να κάνεις πολλά χιλιόμετρα σε αυτοκινητόδρομο θα πρέπει να αλλάξεις την κοντή ζελατίνα με μια μεγαλύτερη για καλύτερη κάλυψη από τον αέρα. Η οθόνη διαθέτει υπολογιστή ταξιδίου οπότε γνωρίζεις ανά πάσα στιγμή τα χιλιόμετρα που έχεις διανύσει, την διάρκεια του ταξιδιού, την αυτονομία καυσίμου και τη μέση κατανάλωση που στην περίπωσή μας ήταν 3,8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Το 390 Adventure διαθέτει και παροχή ρεύματος 12 V για φόρτιση κινητού ή GPS.
Επιστρέφοντας στο κέντρο της πόλης, δεν θα έχεις ιδιαίτερες περιπέτειες με το Adventure καθώς η μικρή απόσταση της σέλας από το έδαφος (855 χιλιοστά), το μεγάλο κόψιμο του τιμονιού και το γεγονός ότι αυτό περνά πάνω από τους περισσότερους καθρέπτες αυτοκινήτων του δίνουν ευελιξία παπιού, ενώ η απόδοση και το νεύρο του κινητήρα σε εκτοξεύουν από φανάρι σε φανάρι. Θα θέλαμε βέβαια η απόκριση του ψεκασμού να μην ήταν τόσο απότομη στις χαμηλές ταχύτητες αλλά όπως είπαμε έχουμε να κάνουμε με έναν κινητήρα που του αρέσει να δουλεύει ψηλά.
