Nomoto: Έργο τέχνης ή ΚΑΦΑΟ με τιμόνι και ρόδες;

Από παγκάκι σε «μοτοσυκλέτα» με το πάτημα ενός κουμπιού
Στόχος να γίνεται από απαρατήρητη το κέντρο της προσοχής
Εναρμόνιση με το περιβάλλον ή μια γκρίζα ντουλάπα σε ρόδες;
Έγκριση για κυκλοφορία ούτε με σφαίρες

Από παγκάκι σε «μοτοσυκλέτα» με το πάτημα ενός κουμπιού

Ο Αμερικανός βιομηχανικός σχεδιαστής Joey Ruiter παρουσίασε τη Nomoto, μια μοτοσυκλέτα-κονσεπτ που δημιουργήθηκε ως πρότζεκτ επαναπροσδιορισμού της έννοιας της αστικής κινητικότητας. Με σχέδιο που παραπέμπει σε μετασχηματιστή ηλεκτρικής ενέργειας ή ΚΑΦΑΟ του ΟΤΕ, η Nomoto ενσωματώνεται πλήρως στο περιβάλλον, προσφέροντας μια προσέγγιση στον σχεδιασμό οχημάτων που ομολογουμένως δεν είχαμε ξαναδεί. Γεωμετρική, μινιμαλιστική και πλήρως καλυμμένη, περνά απαρατήρητη στον αστικό ιστό, τουλάχιστον όσο είναι σταματημένη. Με το πάτημα ενός κουμπιού, η μοτοσυκλέτα μεταμορφώνεται αποκαλύπτοντας τιμόνι, τροχούς και σέλα. Όταν δεν χρησιμοποιείται, λειτουργεί ως μέρος της πόλης, χρησιμεύοντας ως παγκάκι ή καμβάς για graffiti, προάγοντας μια νέα δυναμική στην αλληλεπίδραση ανθρώπων και αντικειμένων.
 

Στόχος να γίνεται από απαρατήρητη το κέντρο της προσοχής

Ο Ruiter επιδιώκει με τη Nomoto να θολώσει τα όρια μεταξύ καθημερινών αντικειμένων και μέσων μεταφοράς, δημιουργώντας ένα όχημα που ενσωματώνεται αρμονικά στην πόλη. Σύμφωνα με τον ίδιο, το έργο δεν αφορά τόσο τη μοτοσυκλέτα, αλλά την επίδρασή της στο περιβάλλον. Η Nomoto αποσκοπεί στο να είναι τόσο οικεία και ανεπαίσθητη, που να περνά απαρατήρητη από τους ανθρώπους, ενισχύοντας τη λειτουργικότητα και την αισθητική του αστικού τοπίου. Όπως δεν παρατηρείς μια κολώνα της ΔΕΗ, έτσι και δεν θα δώσεις σημασία στη Νomoto, μέχρι να βγάλει τιμόνι και ρόδες και να αρχίσει να κινείται, οπότε και θα μαζευτούν γύρω τα κινητά όπως οι μέλισσες στο μέλι.
 

Εναρμόνιση με το περιβάλλον ή μια γκρίζα ντουλάπα σε ρόδες;

Η Nomoto προκάλεσε ανάμεικτες αντιδράσεις στον χώρο του σχεδιασμού και των μοτοσυκλετιστών και δεν μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι παράξενο. Ενώ πολλοί επαινούν την πρωτοποριακή της φιλοσοφία και την ικανότητά της να εναρμονίζεται με το περιβάλλον, άλλοι αμφισβητούν την πρακτικότητα και την ασφάλεια που προσφέρει συγκριτικά με τις παραδοσιακές μοτοσυκλέτες. Προφανώς, δεν είναι και ό,τι απλούστερο να οδηγούμε ένα δίτροχο σε διαστάσεις ντουλάπας, για να μην αναφέρουμε την αεροδυναμική. Παρά τις διχογνωμίες, το έργο του Ruiter ανοίγει νέους ορίζοντες στον σχεδιασμό οχημάτων, συνδυάζοντας τη βιωσιμότητα με την τέχνη και τη λειτουργικότητα.
 

Έγκριση για κυκλοφορία ούτε με σφαίρες

Ο καλλιτέχνης υποστηρίζει πως η Nomoto είναι κάτι περισσότερο από μια μοτοσυκλέτα, ότι είναι μια πρόκληση για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης και τη σχέση τους με τον αστικό χώρο. Εμείς θα λέγαμε πως δεν είναι καν μοτοσυκλέτα, μιας που κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει έγκριση για κυκλοφορία ούτε καν σε πίστα. Παρόλα αυτά, με την ικανότητά της από τη μια να εξαφανίζεται στο αστικό τοπίο κι από την άλλη να γυρνάει όλα τα βλέμματα πάνω της, η δημιουργία του Ruiter αντανακλά την εξέλιξη της αστικής κινητικότητας και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού του σχεδιασμού στο σύγχρονο αστικό κόσμο.