Yamaha R1: Το μοντέλο που επαναπροσδιόρισε τις Sport μοτοσυκλέτες
- Με μια καινοτόμο σχεδίαση κινητήρα άλλαξε πλήρως τα δεδομένα.
- Είχε πολλές αγωνιστικές επιτυχίες σε Superbikes και Isle of Man.
- Κάθε γενιά εξοπλιζόταν με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας.
- Οι αυστηρές προδιαγραφές ρύπων στέλνουν στην «λήθη» το R1.
YAMAHA: NΜΑΧ με δώρο 200 ευρώ Αξεσουάρ
Με μια καινοτόμο σχεδίαση κινητήρα άλλαξε πλήρως τα δεδομένα
To 1998 η Yamaha παρουσίασε ένα νέο Superbike το οποίο πραγματικά έφερε «τα πάνω – κάτω» στον κόσμο των Sport μοτοσυκλετών, σε μια εποχή που οι υπόλοιποι Ιάπωνες κατασκευαστές είχαν ρίξει το βάρος τους σε 900άρια.
Ο λόγος για το Yamaha YZF 1000 R1, το οποίο είχε εξοπλιστεί με έναν υγρόψυκτο, τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα με δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους και 5 βαλβίδες ανά κύλινδρο και η απόδοσή του έφτανε τους 150 ίππους στις 10.000 σ.α.λ και τα 11 kgm ροπής στις 8.500 σ.α.λ. Οι πέντε βαλβίδες ανά κύλινδρο δεν ήταν κάτι το νέο στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, όμως αυτό που έκανε αμέσως τη διαφορά στο R1 (και που διάφοροι κατασκευαστές αντέγραψαν μετά) ήταν η ιδέα του Project Leader, Kunihiko Miwa, να φτιάξει το πρώτο κατακόρυφα τοποθετημένο κιβώτιο ταχυτήτων σε μοτοσυκλέτα. Αυτό έδωσε αμέσως τη δυνατότητα για έναν πιο μικρό σε διαστάσεις κινητήρα και επέτρεψε στους μηχανικούς της Yamaha να εφοδιάσουν την R1 με ένα μακρύτερο ψαλίδι, αυξάνοντας έτσι την πρόσφυση, χωρίς όμως να χρειαστεί να αυξηθεί το μεταξόνιο (το οποίο ήταν μόλις 1385mm) και να μειωθεί η ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Μάλιστα με ένα βάρος στα μόλις 177 κιλά, η Yamaha κατάφερε να δημιουργήσει ένα «φονικό όπλο», ελαφρύ, μικρό σε μέγεθος και πολύ, πολύ δυνατό, με την Öhlins να παρέχει το πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι που συνεργαζόταν με το διάσημο πλαίσιο Deltabox της Yamaha.
Είχε πολλές αγωνιστικές επιτυχίες σε Superbikes και Isle of Man
Αμέσως η R1 «έδειξε τα δόντια της» στον αγωνιστικό στίβο και αυτό ήταν που της χάρισε μια ακόμα σελίδα για το βιβλίο του θρύλου που δημιουργήθηκε γύρω της. Ήδη το 1999 κέρδισε την κατηγορία TT Formula 1 στο Ιsle of Man, κάνοντας μάλιστα νέο ρεκόρ γύρου με μέση ωριαία ταχύτητα τα 121,235 μίλια την ώρα (195,1 χλμ./ώρα)! Ο ίδιος αναβάτης (David Jefferies) κέρδισε εκείνη τη χρονιά και τις κατηγορίες Senior και Production TT, κάνοντας όλον τον κόσμο να στρέψει τα μάτια του στη νέα αυτή μοτοσυκλέτα. Βέβαια οι αγωνιστικές επιτυχίες δεν περιορίστηκαν εκεί και – μεταξύ των άλλων – οι επόμενες γενιές της Yamaha R1 κατέκτησαν το Αμερικάνικο Πρωτάθλημα Superbikes 13 φορές, ενώ και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ο Ben Spies (2009) και ο Toprak Razgatlioglu (2021) έφτασαν στην κορυφή του κόσμου πάνω σε μια R1. Παρόμοιες επιτυχίες ήρθαν και στον πολύ απαιτητικό αγώνα αντοχής 8 ωρών της Suzuka, ενώ τα τοπικά Πρωταθλήματα σε πολλές χώρες γέμισαν με αυτόν τον θρύλο των Superbikes.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Κάθε γενιά εξοπλιζόταν με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας
Φυσικά κάθε θρύλος πρέπει να αντέχει στο χρόνο και για να γίνει αυτό πρέπει να εξελίσσεται. Αυτό έκανε η Yamaha με την R1 φέρνοντας πολλές νέες γενιές που ακολουθούσαν κάθε φορά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Το 2000 ήρθαν πολλές αλλαγές σε εξαρτήματα κινητήρα και πλαίσιο, δόθηκε περισσότερη έμφαση στην αεροδυναμική και η νέα εξάτμιση από τιτάνιο μείωνε το βάρος και βελτίωσε τις επιδόσεις. Το 2002 ήρθε ο ηλεκτρονικός ψεκασμός και το νέο πλαίσιο Deltabox III, το 2024 το τελικό της εξάτμισης ήρθε κάτω από την ουρά, το 2007 Ride-by-Wire, το 2012 Traction Control και ούτω καθεξής. Η Yamaha φρόντισε πάντα να παραμένει «στον αφρό» του ανταγωνισμού και να διατηρεί την R1 ως μια κορυφαία και καινοτόμα επιλογή στον κόσμο των Superbikes.
Οι αυστηρές προδιαγραφές ρύπων στέλνουν στην «λήθη» το R1
Δυστυχώς όμως ο κόσμος αυτός αλλάζει και ένα από τα πράγματα που έχουν ήδη βγάλει εκτός παραγωγής πολλές εμβληματικές μοτοσυκλέτες, ειδικά στον χώρο των επιδόσεων. Έτσι, η Yamaha προχώρησε μια δήλωση – σοκ (ή και όχι τόσο σοκ καθώς τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές «απώλειες» σε αυτή την κατηγορία) και ανακοίνωσε ότι η παραγωγή του R1 θα σταματήσει. Το να καταφέρουν να κάνουν αυτόν τον κινητήρα να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των κανονισμών ρύπων Euro6 που έρχονται στο μέλλον ήταν πολύ μεγάλο, ειδικά για μια μοτοσυκλέτα που δεν θα πουλήσει τόσο πολύ (το μερίδιο αγοράς των Superbikes έχει βεβαίως συρρικνωθεί ακραία τα τελευταία χρόνια). Έτσι, το 2025 θα είναι η τελευταία χρονιά πραγωγής αυτού του ιστορικού μοντέλου, που ξεπέρασε τα 25 χρόνια ιστορίας και χάρισε νίκες, Πρωταθλήματα και χαμόγελα σε χιλιάδες αναβάτες ανά την υφήλιο.
